ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΥΡΙΑΚΟΥ
Πολλά γράφονται, πολλά ακούγονται και ακόμα περισσότερα λέγονται για τον Κρίστιανσεν. Όλα αυτά όμως δεν είναι παρά κουβέντες και σχόλια χωρίς ουσιαστικό αντίκρισμα. Ο Δανός απέδειξε πως και καλός προπονητής είναι και τη σφραγίδα του έχει βάλει στον ΑΠΟΕΛ, από τη μέρα που ανέλαβε.
Αν ήταν μάλιστα να προχωρήσουμε ένα βήμα παραπέρα, θα λέγαμε πως έκανε και την υπέρβασή του, βελτιώθηκε και εγκατέλειψε ή έστω συμβιβάστηκε με κάποιες «συνήθειες» που είχε και στην ομάδα πρόσθεσε νέα στοιχεία και ανέδειξε παίκτες (βλέπε Ιωάννου).
Το θέμα που έχει ο τεχνικός των γαλαζοκίτρινων είναι κάποιες εμπνεύσεις που έχει και πολλές φορές δεν του βγαίνουν. Για παράδειγμα, τη μια δεν του βγαίνει ο Μπαράλ ως ακραίος, την άλλη ο Εμπεσίλιο ως επιτελικός, την παράλλη ο Κάνιας μένει στα ρηχά και την επομένη το σύστημα. Μιας όμως ο λόγος για τους «νέους», άλλο τόσο αλήθεια είναι πως κανένας τους δεν έκανε (ακόμα) τη διαφορά.
Από εκεί και πέρα, ο Αλεξάνδρου έλεγε πως τα όσα λέγονται για την κούραση και τους πολλούς αγώνες είναι δημοσιογραφικά σχόλια και τίποτα παραπάνω. Ο διεθνής άσος των γαλαζοκίτρινων σίγουρα κάτι παραπάνω θα ξέρει, από την άλλη, όμως, 51 αγώνες μέχρι τώρα (31 στο πρωτάθλημα, 16 στην Ευρώπη, τρεις στο κύπελλο και ο αγώνας του σούπερ καπ) παραείναι πολλοί.
Αν μάλιστα υπολογίσουμε πως ο ΑΠΟΕΛ έχει να δώσει τουλάχιστον άλλους έξι αγώνες για να ολοκληρωθεί η σεζόν, τότε το νούμερο γίνεται ακόμα πιο τρομακτικό. Αφήστε που αν προκριθεί στα ημιτελικά του κυπέλλου, με τους δύο αγώνες που θα δώσει, θα κάνει και νέο ρεκόρ αγώνων σε μια σεζόν!
Επομένως, όσο κι αν οι ποδοσφαιριστές (και με το δίκιο τους) δεν θέλουν να το παραδεκτούν, οι πολλοί αγώνες άφησαν τα σημάδια τους, τόσο σε ό,τι αφορά στην υπόθεση κούραση, αλλά και σε ό,τι αφορά στους τραυματισμούς που όσο περνά ο καιρός γίνονται και πιο συχνοί.