ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΜΑΥΡΟΥ
Ένας Θρύλος να τον πιεις στο ποτήρι. Ο ΑΠΟΕΛ, με βάση τα αγωνιστικά δεδομένα, ήταν απλά υπέροχος κόντρα στην Αθλέτικ Μπιλμπάο και πλέον βλέπει τον επόμενο ευρωπαϊκό σταθμό.
Το πιο σημαντικό απ’ όλα δεν είναι η πρόκριση στους «16» που ασφαλώς αποτελεί χρυσό παράσημο, ούτε η νίκη κόντρα στους Βάσκους στο ΓΣΠ, αλλά η συνολική παρουσία των γαλαζοκιτρίνων από τη φάση των ομίλων και εντεύθεν. Δίχως αμφιβολία, ίσως ήταν ο καλύτερος Ευρωπαίος ΑΠΟΕΛ που έχουμε δει.
Κι αυτό γιατί πολύ απλά έπαιξε ποδόσφαιρο και όχι αντιποδόσφαιρο. Κέρδισε τον σεβασμό των αντιπάλων, αλλά και του κόσμου του, βγάζοντας υγεία. Και πλέον, δεν έχει να αποδείξει τίποτα και σε κανέναν.
Ό,τι κερδίζει, το κερδίζει στον αγωνιστικό χώρο με την αξία του, τη λεβεντιά του και το κοφτερό μυαλό του προπονητή του (συν των συνεργατών του). Εκτός από το εκτός έδρας ματς με τη Γιανγκ Μπόις (1-3), σ’ όλα τ’ άλλα, είδαμε τους παίκτες του Τόμας Κρίστιανσεν να κυκλοφορούν την μπάλα, να έχουν τελικές προσπάθειες και πρωτίστως να σκοράρουν.
Αυτός ο ΑΠΟΕΛ, λοιπόν, αξίζει χίλια μπράβο, αξίζει συγχαρητήρια, δικαιούται το χειροκρότημα καθώς έκανε περήφανους τους φιλάθλους του που τον είδαν να παίζει στην Ευρώπη με αποφασιστικότητα, θάρρος και με τον ίδιο ακριβώς τρόπο και στιλ που παίζει στην Κύπρο, τουλάχιστον στα πλείστα παιχνίδια. Χωρίς κανένα κόμπλεξ κατωτερότητας.
Το σίγουρο είναι πως ο Θρύλος έχει μπει σε νέα δεδομένα, πιο υψηλά στάνταρ και γεννά μεγαλύτερες προσδοκίες. Και δεν αναφερόμαστε στις εγχώριες διοργανώσεις όπου κυριαρχεί, αλλά στην Ευρώπη που πλέον κάνει το παιχνίδι του, φέροντας την υπογραφή του αρχιτέκτονα των επιτυχιών Τόμας Κρίστιανσεν.