ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΜΑΥΡΟΥ
Αργά και βασανιστικά έπεσαν οι τίτλοι τέλους μίας κακής σεζόν για τον ΑΠΟΕΛ, με τη διοίκηση Πρόδρομου Πετρίδη να μετρά ήδη τις «πληγές». Η ομάδα πρόλαβε να χωρέσει στο προχθεσινό 90λεπτο με την Ανόρθωση όλη την εφετινή χρονιά. Μία αγωνιστική περίοδος, που άρχισε με όνειρα και φιλοδοξίες, εξελίχθηκε σε σκέτο εφιάλτη. Μία ολόκληρη σεζόν κακή από την αρχή έως το τέλος. Μία ομάδα μπερδεμένη, αποδιοργανωμένη, χωρίς σφυγμό και με ένα σωρό αγωνιστικές παθογένειες.
Ο ΑΠΟΕΛ έμεινε χωρίς τίτλο για πρώτη φορά μετά από το 2012 και πρωτίστως θα λάμψει διά της απουσίας του από τις διοργανώσεις της ΟΥΕΦΑ. Μετά από δύο ολόκληρες δεκαετίες ανελλιπούς παρουσίας και εντυπωσιακών επιτευγμάτων για τα δεδομένα της χώρας μας, αυτό το καλοκαίρι «μένει Κύπρο». Όχι μόνο… τσαλακώνεται το πρεστίζ και το γόητρο, αλλά κυρίως προκύπτει απώλεια σημαντικών εσόδων. Πώς θα τα φέρει βόλτα, με δεδομένη την υφιστάμενη «τρύπα» εκατομμυρίων; Η απάντηση θα δοθεί εν ευθέτω χρόνω. Το μόνο σίγουρο είναι ότι η επόμενη αγωνιστική περίοδος θα βρει τον ΑΠΟΕΛ με «σφιγμένη» οικονομική πολιτική, με ό,τι αυτό κι αν συνεπάγεται. Γι΄ αυτό και άλλα πολλά, ασφαλώς, αναμένονται εξελίξεις.
Η αλήθεια είναι πως ο Σάββας Πουρσαϊτίδης έριξε μπόλικη δουλειά ώστε να μαζέψει τα ασυμμάζευτα, ωστόσο φάνηκε πως οι πλείστοι παίκτες δεν μπορούσαν για το κάτι παραπάνω. Παρόλο που η πρόκριση στον τελικό κυπέλλου είχε χαθεί σε πολύ μεγάλο βαθμό στο πρώτο ματς, όταν δηλαδή ο ΑΠΟΕΛ αγωνιζόταν με παίκτη περισσότερο για μεγάλο χρονικό διάστημα (και δεν σκόραρε), ουδείς μπορεί να περάσει κάτω από το χαλί τα προχθεσινά παιδικά λάθη. Παρουσίασε θλιβερή αμυντική λειτουργία και σε κάθε φάση του αντιπάλου έτρωγε ή κινδύνευε να φάει γκολ, οδηγώντας τον εαυτό του στο σημείο της «καταστροφής».
Ο φετινός ΑΠΟΕΛ απέδειξε πως χρειάζεται ξεσκαρτάρισμα σε όλες τις θέσεις. Μια ομάδα που δεν είχε σωστές ποδοσφαιρικές βάσεις από το χτίσιμό της στην αρχή της σεζόν και που περιορίστηκε να μπαλώνει, εξαιτίας των τραγικών λαθών που έγιναν το καλοκαίρι.