ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΜΑΥΡΟΥ
Μετά τον Απόλλωνα έθεσε νοκ-άουτ και την Ομόνοια. Άλλη μία ομάδα, δηλαδή, που «τρέχει» για την κατάκτηση του τίτλου. Ο φετινός ΑΠΟΕΛ απέδειξε άλλη μία φορά πως είναι ικανός για το καλύτερο, αλλά και το χειρότερο. Εν πολλοίς, μοιάζει μπερδεμένος με τον ίδιο τον εαυτό του. Ο κακός είναι προβλέψιμος ενώ ο άλλος, ο καλός δηλαδή ΑΠΟΕΛ, ικανός να επιβληθεί κάθε αντιπάλου.
Η πρώτη φετινή νίκη επί των πρασίνων, σε έναν κρίσιμο ομολογουμένως αγώνα στον οποίο διακυβεύονταν πάρα πολλά, ήρθε να επιβεβαιώσει πως όταν η ομάδα έχει ραντεβού με την ιστορία της, δίνει αγώνες χωρίς επιστροφή, βρίσκει τον τρόπο να φτάνει στο ζητούμενο. Το πάθος, ο τσαμπουκάς και η άρνηση να υποταχθεί αποτελούν εδώ και δεκαετίες σήμα κατατεθέν του.
Η «γεμάτη» εμφάνιση του πρώτου ημιχρόνου στη ρεβάνς για την προημιτελική φάση του κυπέλλου απέναντι στην πρωτοπόρο και αήττητη Ομόνοια σε 19 συνολικά ματς (πρωτάθλημα και κύπελλο) αντικατοπτρίζει πάρα πολλά. Κατέβαλε την αντίσταση ενός συνόλου, μάλιστα, που παρέμεινε χωρίς ήττα σε ντέρμπι. Ποιος; Ο ΑΠΟΕΛ των πολλών προβλημάτων που διανύει στο πρωτάθλημα μία από τις χειρότερες περιόδους της ιστορίας του.
Ο Θρύλος φώναξε «παρών», δεν έπεσε από τη σανίδα και θα παλέψει με τα άγρια κύματα για την κατάκτηση του κυπέλλου, σώζοντας τη χρονιά. Αυτό μπορεί να είναι το ταβάνι του, όπως εξελίχθηκε η σεζόν. Γιατί απέδειξε από το περασμένο καλοκαίρι ότι ήταν και παραμένει μία ομάδα με τα πάνω και τα κάτω της. Για να εξελιχθεί σε μια ποδοσφαιρική μηχανή, ικανή για περισσότερα πράγματα από τη συμμετοχή στον τελικό του κυπέλλου, που αν έρθει θα είναι οριακή· χρειάζονται ξεκάθαρα περισσότερα πράγματα. Και όπως έδειξε προχθές, έχει το «υλικό» για να τα δώσει και, πρωτίστως, δεν έχασε το dna του.
Ο Σάββας Πουρσαϊτίδης ήξερε από την πρώτη στιγμή τι παραλάμβανε από τον προκάτοχό του και τι έπρεπε να πράξει. Μπορεί η μάχη για την είσοδο στην πρώτη εξάδα να μην κερδήθηκε, ωστόσο στην πιο μεγάλη μάχη, αυτήν του κυπέλλου, κερδίζει τις εντυπώσεις με τη μέχρι στιγμής στρατηγική του. Εχθρός του καλού είναι το καλύτερο. Οπότε, για μία ομάδα του αγωνιστικού βεληνεκούς του ΑΠΟΕΛ, γνωρίζει πολύ καλά και ο Ελλαδίτης κόουτς πως επιβάλλεται να ολοκληρωθεί η σεζόν με την κατάκτηση ενός τροπαίου, που δίνει αυτομάτως ευρωπαϊκό εισιτήριο. Στο τέλος θα κριθεί η δουλειά του και σε αυτό το πλαίσιο επιβάλλεται να έχει προσθέσει στο προπονητικό βιογραφικό του το πρώτο «αστεράκι». Οσο πιεστικό και αγχωτικό και αν ακούγεται, ο ΑΠΟΕΛ δεν μπορεί να συμβιβαστεί με τίποτα λιγότερο από την 22η κούπα του κυπέλλου και πρώτη μετά το 2015.