ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΒΑΛΑΝΙΔΗ
Εκπλήξεις γίνονταν, γίνονται και θα γίνονται στο ποδόσφαιρο. Αυτή είναι η φύση του αθλήματος και γι’ αυτό κέρδισε δισεκατομμύρια θαυμαστές σε όλο τον κόσμο. Οι πιο έντονες, όμως, είναι αυτές που κρίνουν κάτι σημαντικό. Όπως για παράδειγμα, την έκβαση ενός τίτλου.
Στην Κύπρο, όμως, έχει χαθεί η μαγεία τέτοιων αγώνων. Ο λόγος είναι ότι το πρωτάθλημα κρίνεται στα πλέι οφ από το 2008, άρα δεν υπάρχουν τόσο μεγάλες διαφορές ανάμεσα στις ομάδες και τα αποτελέσματα δεν μπορούν να δικαιολογήσουν τον χαρακτηρισμό «βόμβα».
Επομένως, όσο θα ισχύει αυτό, δεν θα μπορέσουμε να ζήσουμε στιγμές σαν και αυτές του 2003 και του 2004. Δύο συνεχόμενα πρωταθλήματα με κύριους ανταγωνιστές τον ΑΠΟΕΛ και την Ομόνοια. Αμφότεροι έπεσαν θύματα έκπληξης, λίγες στροφές πριν από το τέλος, με αποτέλεσμα να χάσουν τη μάχη.
Κοινός παρονομαστής ένας σύλλογος, ο οποίος έκανε αισθητή την παρουσία του στο πρώτο μισό της περασμένης δεκαετίας. Ο Διγενής Μόρφου του Μάριου Κωνσταντίνου στέρησε τον τίτλο, πρώτα από τον έναν και έπειτα από την άλλη.
Στις 19 Μαρτίου 2003, οι γαλαζοκίτρινοι βρίσκονταν στη δεύτερη θέση και υποδέχτηκαν την προσφυγική ομάδα, στο πλαίσιο της 24ης αγωνιστικής. Με νίκη θα ήλπιζαν σε διεκδίκηση της πρωτιάς μέσω του «αιώνιου» ντέρμπι της προτελευταίας αγωνιστικής. Φανταστείτε το σοκ που υπέστησαν όταν ο Ανδρέας Παπανδρέου έκανε χατ τρικ και τους έριξε στην τρίτη θέση (2-3 το αποτέλεσμα), αφού τους προσπέρασε η Ανόρθωση.
Η Ομόνοια αποσπάστηκε πέντε βαθμούς από τον συμπολίτη της και πλέον, ήταν το ξεκάθαρο φαβορί. Η ήττα της με 3-4 από τον ΑΠΟΕΛ, απλώς της χάλασε τη φιέστα, την οποίαν όμως έκανε στην 26η αγωνιστική. Όσο για τον Παπανδρέου, έγινε το πρόσωπο εκείνων των ημερών και αγαπήθηκε ιδιαιτέρως από τους οπαδούς των πρασίνων. Ωστόσο, ο Πρόδρομος Πετρίδης (πρώτη θητεία) τον έντυσε στα γαλαζοκίτρινα λίγους μήνες αργότερα. Μετεγγραφή η οποία δεν προσέφερε τα αναμενόμενα…
Λένε, όμως, ότι όλα είναι δανεικά στη ζωή και στην περίπτωση αυτή ίσχυσε 100% έναν χρόνο αργότερα. Ίσως μάλιστα να ήταν πιο πικρό το ποτήρι που ήπιαν οι φίλοι της Ομόνοιας, καθώς τους το σέρβιραν δύο φορές. Η ομάδα τους πήγε ως πρωτοπόρος στο Μακάρειο για αναμετρηθεί με τον Διγενή στην 23η αγωνιστική, την 20ή Μαρτίου 2004. Πιστέψτε με, κανένας δεν μπορούσε να περιμένει τέτοιο χαστούκι. Ήττα με 3-0 και αυτή τη φορά, ο Κυριάκος Χαϊλής… ντύθηκε Παπανδρέου, πετυχαίνοντας δύο τέρματα (το άλλο σημείωσε ο Γιώργος Νασιόπουλος).
Ο ΑΠΟΕΛ προσπέρασε τη συμπολίτισσα του στους δύο βαθμούς, ωστόσο, απέμεναν τρεις αγωνιστικές και όλα ήταν ρευστά. Άλλωστε, για δεύτερη σεζόν, το λευκωσιάτικο ντέρμπι θα διεξαγόταν στη 25η αγωνιστική. Έτσι, η ποδοσφαιρική Κύπρος ευελπιστούσε ότι θα παρακολουθούσε τον «τελικό», που δεν διεξήχθη την προηγούμενη σεζόν. Μάταια όμως. Διότι το Παραλίμνι ολοκλήρωσε αυτό που άρχισε μία εβδομάδα προηγουμένως η ομάδα της Μόρφου.
Πήρε 1-1 στο ΓΣΠ χάρη σε έναν κεραυνό του Ναγκόλι Κένεντι στο 87’ και έφερε τους γαλαζοκίτρινους μια ανάσα από το τρόπαιο, αφού νίκησαν με τη σειρά τους την Αναγέννηση με 1-0. Η Ομόνοια ανταπόδωσε τη χαλάστρα στη φιέστα τίτλου, επικρατώντας με 2-1 του ΑΠΟΕΛ, ο οποίος όμως στέφθηκε πρωταθλητής μία εβδομάδα αργότερα.
Εκείνη τη χρονιά, ήταν η σειρά των Χαϊλή και Ναγκόλι να γίνουν ιδιαίτερα δημοφιλείς στους οπαδούς των πρωταθλητών. Τι σύμπτωση; Ο πρώτος, όπως και ο Παπανδρέου, φόρεσε λίγα χρόνια αργότερα τη φανέλα της ομάδας που πλήγωσε. Ωστόσο, η μοίρα του στο «τριφύλλι» δεν ήταν διαφορετική από αυτήν του Ελλαδίτη στον ΑΠΟΕΛ. Αποδέσμευση με το τέλος της σεζόν.