Οι πορτοκαλί είναι οι πρώτοι που επιστρέφουν, λοιπόν, από τους κύριους πολέμιους της Κάρτας Φιλάθλου. Σήμερα ετοιμάζονται για το «come back» τους, αφού ανακοίνωσαν πως θα βρεθούν στο πλευρό του ΑΠΟΕΛ απέναντι στην Πάφος FC. Τρία χρόνια μετά, τελικά ανάμεσα στον «τρομονόμο» και το «ΑΠΟΕΛ εναντίον όλων» καταλήγουν στο δεύτερο.
Για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, όμως, οι πλείστοι οπαδοί των ομάδων που αρχικά έλεγαν «όχι στην κάρτα» επέστρεψαν προ πολλού. Ανάμεσά τους και μέλη των οργανωμένων, αλλά το έκαναν στα μουλωχτά. Εκτός και αν πιστεύει κανείς πως όλος αυτός ο κόσμος που πάει στα γήπεδα το τελευταίο διάστημα και επανέφερε στις κερκίδες τις ιαχές, τα τραγούδια και τις φωτοβολίδες είναι άσχετος με το οπαδικό κίνημα.
Είναι, ας την ονομάσουμε, η ανεπίσημη επιστροφή μερίδας των οργανωμένων. Απλώς απέμεινε το πιο σκληροπυρηνικό κομμάτι των «αρνητών κάρτας», που επιμένει να μην κάνει πίσω για οποιονδήποτε δικό του λόγο.
Η υπόθεση, όμως, έχει και ζουμί. Διαβάσαμε πρόσφατα στον «Φιλελεύθερο» τις διαπιστώσεις της Αστυνομίας από τον υπεύθυνο του Κλάδου Επιχειρήσεων και του Εθνικού Γραφείου Συλλογής Πληροφοριών Χουλιγκανισμού, Μιχάλη Ηροδότου, για την Κάρτα Φιλάθλου. Ο ίδιος σημείωσε πέντε σημεία που αποδεικνύουν την επιτυχία της.
Με την (επίσημη) επιστροφή των οργανωμένων στα γήπεδα, τώρα του ΑΠΟΕΛ και πιθανόν στο μέλλον των αντίστοιχων άλλων ομάδων, η Κάρτα Φιλάθλου θα δοκιμαστεί ξανά από την αρχή. Καλό το «έφυγαν οι οργανωμένοι και λύθηκε το πρόβλημα», αλλά το ζήτημα πάντα ήταν να λειτουργεί ο θεσμός και στην παρουσία όλων των οπαδών. Οργανωμένων και ανοργάνωτων.
Αν λοιπόν επιστρέψουν στα γήπεδά μας οι «ομορφιές», είναι απαίτηση όλων των υγιώς σκεπτόμενων φιλάθλων να εφαρμόζονται όσα προβλέπονται μια και καλή. Διαφορετικά, θα ευχόμαστε όλοι να μην επέστρεφαν για να παραμείνει λυμένο το πρόβλημα στην απουσία τους.
Πώς θα αισθανθεί λοιπόν ο υγιώς σκεπτόμενος ποδοσφαιρόφιλος, που έσπευσε να βγάλει κάρτα, ταλαιπωρήθηκε σε ουρές και επένδυσε τα όνειρά του για αθλητισμό χωρίς βία, εάν όλα αυτά πάνε στράφι; Ξέρετε το τραγούδι του Γιάννη Μηλιώκα «να δείτε κάποτε που θα μας πούνε και…».