TOY ΠΑΝΙΚΟΥ ΘΕΟΔΟΣΙΟΥ
Η παρουσία του Δημήτρη Δημητρίου στον αγώνα με το Αζερμπαϊτζάν έκανε τους πάντες να ασχοληθούν με τον νεαρό τερματοφύλακα του Απόλλωνα και να τον αναδείξουν δικαίως σε πρόσωπο της χθεσινής μέρας ή αν προτιμάτε, σε πρόσωπο της ισοπαλίας στην Αλβανία. Αυτό που έκανε προχθές βράδυ δεν ήταν μια φωτοβολίδα. Ήταν ουσιαστικά μια μεθοδευμένη δουλειά, μια προσπάθεια πολλών ετών για να φτάσει να υπερασπιστεί την εστία της Εθνικής Κύπρου και να βρεθεί να είναι το Νο1 στην πλάτη.
Σε μια προσπάθεια να φωτίσουμε μερικές από τις αθέατες και άγνωστες πλευρές του παρελθόντος του νεαρού τερματοφύλακα, να τον γνωρίσουμε καλύτερα, διαπιστώσαμε πως η δουλειά είναι το βασικό προσόν που θα πρέπει να διέπει κάθε νεαρό με φιλοδοξίες. Από αθλητική οικογένεια, αφού ο πατέρας του Αντώνης ήταν για πολλά χρόνια διεθνής παίκτης του βόλεϊ και παράλληλα διαιτητής μπάσκετ (ίσως ένας από τους κορυφαίους), ο πιτσιρικάς Δημήτρης δεν μπορούσε να μην πάρει τον δρόμο του αθλητισμού. Εκεί που «περπάτησε» πρώτος ο παππούς του, ο αείμνηστος Δημήτρη Δημητρίου που για πολλά χρόνια ήταν η ψύχη της εθνικής μπάσκετ ως εκπρόσωπος της Ανόρθωσης στην ΚΟΚ.
Ο Δημήτρης άρχισε τη σταδιοδρομία του πολύ μικρός από την ακαδημία της Ανόρθωσης στη Λευκωσία και τυχαία κατέληξε να είναι τερματοφύλακας, αφού η θέση που πρωτοξεκίνησε ήταν σέντερ φορ. Σε μια προπόνηση σε ηλικία 9 ετών δεν είχαν τερματοφύλακα και τον έπεισαν με χίλια βάσανα να βρεθεί κάτω από τα δοκάρια για να αποκρούει και όχι να πετυχαίνει τέρματα. Αυτή ήταν η πρώτη φορά που αγωνίστηκε τερματοφύλακας και εκεί έμεινε, αφού οι προπονητές είδαν προσόντα που δεν είχε κανένας άλλος. Ίσως η Κύπρος να έχασε έναν σέντερ φορ, αλλά βρήκε ένα τερματοφύλακα.
Γύρω στα 12 του χρόνια, το αστείρευτο ταλέντο αρχίζει να φαίνεται και μετακομίσει από τη Λευκωσία στη Λάρνακα για να ενταχθεί στα αγωνιστικά τμήματα. Τα πράγματα έγιναν ακόμα πιο δύσκολα, καθώς έπρεπε να φεύγει τρέχοντας από το σχολείο, στα πεταχτά σπίτι για φαγητό και αμέσως μετά προπόνηση στα Κελιά. Κι επιστροφή αργά το βράδυ… Πολλές φορές, αν είχε να διαλέξει ανάμεσα σε σχολείο και ποδόσφαιρο επέλεγε το δεύτερο, αφού ήταν η μεγάλη του αγάπη. Στα Κελιά θα βρει έναν από τους ανθρώπους που έπαιξαν μεγάλο ρολό στην καριέρα του και που έμελλε να του μάθει καλύτερα τα μυστικά της θέσης του τερματοφύλακα. Το όνομα του Μάκης Μηνά, με τον οποίο μπορούσε να δουλέψει σε πιο σωστές βάσεις.
Ένας από τους προπονητές τερματοφυλάκων που τον βοήθησαν τα μέγιστα και του έδειξαν πολλά πράγματα, ήταν ο Γιόβαν Σάβιτς. Ο προπονητής στην Ανόρθωση που τον πήρε για πρώτη φορά στην πρώτη ομάδα και εισηγήθηκε να υπογράψει το πρώτο του επαγγελματικό συμβόλαιο. Με τον Σάβιτς, ο Δημητρίου ανέβηκε σε άλλο επίπεδο. Ακόμη μεγαλύτερη βοήθεια πήρε από τον Βούλγαρο Πέτκο Πετκόφ, ο οποίος την περίοδο 2017-18 ήταν ο γυμναστής τερματοφυλάκων στην «Κυρία» επί των ημερών του Ρόνι Λέβι. Με τον Πετκόφ, γνώρισε ακόμα καλύτερα τη θέση του τερματοφύλακα και πήρε πράγματα που τον έκαναν καλύτερο τερματοφύλακα. Από εκεί και πέρα έγινε μέλος της πρώτης ομάδας και ουσιαστικά αποτελούσε τον επιλογή δεύτερου – τρίτου τερματοφύλακα της ομάδας της Αμμοχώστου.
Στο ποδόσφαιρο, όμως, πρέπει να μάθεις να ζεις και με τις απογοητεύσεις που ήταν πολλές. Η πρώτη ουσιαστικά έρχεται για τον Δημητρίου όταν τραυματίστηκε ο Φελγκέιρας, στην 1η αγωνιστική της περιόδου 2018-19, στο ζέσταμα της αναμέτρησης με τη Δόξα στο Μακάρειο. Ο Δημητρίου καλείται να αγωνιστεί και τα πάει εξαιρετικά, αλλά αμέσως μετά, Λέβι και διοίκηση φέρνουν τον Κροάτη, Ιβάν Βάργκιτς και ουσιαστικά «κλέβει» αγωνιστικά λεπτά από τον Κύπριο τερματοφύλακα. Κάπου εκεί δημιουργούνται οι πρώτοι τριγμοί. Η δεύτερη, ακόμα μεγαλύτερη απογοήτευση, ήρθε λίγο αργότερα, όταν και πάλι η διοίκηση της Ανόρθωσης φέρνει τον Φράνσις Ουζόχο, ο οποίος κατεβαίνει από το αεροπλάνο Παρασκευή απόγευμα, κάνει μόνο μισή ώρα προπόνηση ποδηλάτου στο γυμναστήριο και την επομένη παίρνει τη θέση του βασικού στο περιβόητο ντέρμπι με τον Απόλλωνα. Μετά τα όσα ακολούθησαν με τον Νιγηριανό τερματοφύλακα, ο Δημητρίου βγάζει το φίδι από την τρύπα…
Διαβάστε επίσης: «Αυτό θέλουμε από τον Δημήτρη και πιστεύω το έχει, κορυφαίος όλων ο Βάλε»
Μάλιστα, με τη δική του απόδοση, και με δυο τέρματα του Ντούρις, η Ανόρθωση καταφέρνει να νικήσει στο Τσίρειο Στάδιο τον Απόλλωνα με 2-1. Αυτό το παιχνίδι αποτελεί σταθμό για τον Δημητρίου, αφού μπαίνει στο μικροσκόπιο των σκάουτερ της λεμεσιανής ομάδας. Όταν ο Δημητρίου το επόμενο καλοκαίρι δεν τα βρίσκει με την Ανόρθωση για το νέο συμβόλαιο τρέχει και τον κλείνει στους γαλάζιους της Λεμεσού. Τα υπόλοιπα, λίγο-πολύ είναι γνωστά.
Το success story προϋποθέτει τύχη, θέληση, αλλά και σκληρή δουλειά. Χωρίς δουλειά κανείς δεν μπορεί να πετύχει. Ο Δημήτρης Δημητρίου δεν έφτασε τυχαία ψηλά. Το πίστεψε, το πάλεψε, το πέτυχε… Μέχρι την επόμενη φορά που όλη η Κύπρος θα μιλά γι’ αυτόν.