Παράνομη και συνεπώς άκυρη κρίθηκε από το Διοικητικό Δικαστήριο η απόφαση του Κυπριακού Οργανισμού Αθλητισμού με την οποία, υπάλληλος του ΚΟΑ, η οποία είναι κατηγορούμενη μαζί με άλλα πρόσωπα στην υπόθεση η οποία σχετίζεται με το δελτίο υγείας του τέως τερματοφύλακα της Ανόρθωσης (και νυν της Ομόνοιας), Φρανσίς Ουζόχο, τέθηκε σε διαθεσιμότητα.
Πρόκειται για την πολύκροτη υπόθεση που ακολούθησε μετά το ντέρμπι μεταξύ της Ανόρθωσης και του Απόλλωνα περύσι στο «Αντώνης Παπαδόπουλος» (β’ γύρος). Η ομάδα της Αμμοχώστου κέρδισε με 1-0, αλλά μετά τα όσα ακολούθησαν το παιχνίδι πήρε με 3-0 μέσω δικαστικής απόφασης ο Απόλλωνας, ενώ είχε τιμωρηθεί κι ο ποδοσφαιριστής με πρόστιμο και κάποιες αγωνιστικές.
Ενόψει της ποινικής υπόθεσης, ο ΚΟΑ αποφάσισε να θέσει σε διαθεσιμότητα την εν λόγω υπάλληλο μέχρι την εκδίκασή της. Η επηρεαζόμενη άσκησε προσφυγή, η οποία κρίθηκε σε ένα και μόνο σημείο το οποίο ήγειρε ο δικηγόρος της, Ανδρέας Ε. Ανδρέου, και αφορούσε παραβίαση των αρχών φυσικής δικαιοσύνης, ήτοι το γεγονός ότι πριν τη λήψη της απόφασης δεν της δόθηκε το δικαίωμα να εκφράσει τις θέσεις της.
Το Διοικητικό Δικαστήριο, παραπέμποντας σε σχετική επί του θέματος απόφαση της Ολομέλειας του Ανωτάτου Δικαστηρίου, υπέδειξε ότι στην εν λόγω απόφαση, «αποφασίστηκε ότι σε διοικητικό μέτρο δυσμενούς φύσεως, όπως είναι η διαθεσιμότητα παρέχεται το δικαίωμα ακρόασης». Με αναφορά δε στην πρόνοια του νόμου περί Γενικών Αρχών του Διοικητικού Δικαίου, το Δικαστήριο σημείωσε ότι «το δικαίωμα ακρόασης παρέχεται, εκτός από τις περιπτώσεις τις οποίες ο νόμος προβλέπει ρητά, σε κάθε πρόσωπο που θα επηρεαστεί από την έκδοση πράξης ή από τη λήψη διοικητικού μέτρου που είναι πειθαρχικής φύσης ή που έχει το χαρακτήρα της κύρωσης ή που είναι άλλως πως δυσμενούς φύσης». Στην προκειμένη περίπτωση ήταν σαφές ότι πριν τη λήψη της επίδικης απόφασης, δεν δόθηκε στην επηρεαζόμενη το δικαίωμα ακρόασης.
Το Δικαστήριο απάντησε και στη θέση του ΚΟΑ, ότι η υπάλληλος ακούστηκε σε προγενέστερα στάδια. Όπως επί του προκειμένου αναφέρεται στην απόφαση, «δεν ευσταθεί επίσης η θέση, ότι η αιτήτρια ακούστηκε σε διάφορα στάδια της υπόθεσης που ήταν εμπλεκόμενη, αλλά και στα πλαίσια του ανακριτικού έργου της Αστυνομίας, και επομένως της δόθηκε το δικαίωμα ακρόασης. Το ζητούμενο εν προκειμένω, είναι αν δόθηκε στην αιτήτρια το δικαίωμα αυτό όταν η διοίκηση αποφάσιζε να τη θέσει σε διαθεσιμότητα, έτσι ώστε να εκθέσει τις απόψεις της ως προς τη σκοπιμότητα της διαθεσιμότητας και των επιπτώσεών της στην ίδια, κάτι το οποίο κατά παραδοχή των καθ’ ων η αίτηση (σ.σ. του ΚΟΑ) δεν έγινε».
Υπό αυτά τα δεδομένα κρίθηκε πως η απόφαση ήταν προϊόν έκδηλης παρανομίας συνεπεία της παραβίασης του δικαιώματος ακρόασης και ως εκ τούτου ακυρώθηκε με έξοδα εναντίον του ΚΟΑ.