ΤΟΥ ΠΑΝΙΚΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ
Μέρα γιορτής για τον ελληνισμό η σημερινή, καθώς σαν σήμερα, 28 Οκτωβρίου 1940, ξεκίνησε η αντίσταση κατά των φασιστικών δυνάμεων του άξονα. Οι απανταχού Έλληνες ταξίδεψαν από όλα τα μέρη και από την Κύπρο με σκοπό να στρατολογηθούν στην Αθήνα έτσι ώστε να αποτρέψουν τους Ιταλούς που υπό τις οδηγίες του δικτάτορα Μουσολίνι εισβάλλουν για να υποδουλώσουν τα ελληνικά εδάφη. Στα αλβανικά βουνά υπέγραψαν με το αίμα τους ένα υπέροχο Έπος που θα μνημονεύεται για πολλά ακόμη χρόνια. Όπως κάποτε οι Αθηναίοι στη μάχη του Μαραθώνα τον Σεπτέμβριο του 490 π.Χ. ή δέκα χρόνια αργότερα (480 π.χ.) οι θαρραλέοι Σπαρτιάτες του Λεωνίδα.
Το παρελθόν, το παρόν, η μνήμη, το όνειρο, το υλικό και το φανταστικό αποτελούν μέρος στον αραχνοϊστό του χρόνου. Αν κάποιος ανοίξει τα κιτάπια της Ιστορίας, θα διαπιστώσει πως υπάρχουν εκατοντάδες ιστορίες γενναιότητας ποδοσφαιριστών που μετείχαν στην αντίσταση ενάντια αρχικά στους Ιταλούς και ακολούθως στους Γερμανούς. Όχι μόνο ποδοσφαιριστές αλλά αθλητές από τα υπόλοιπα ομαδικά και ατομικά αθλήματα. Επέδειξαν ανδρεία, όπως και αρκετοί άλλοι ανώνυμοι, σε ένα Έπος που έμεινε ανεξίτηλα χαραγμένο με χρυσά γράμματα στην Ιστορία. Μνημονεύεται όχι μόνο από τους Έλληνες αλλά από όλους τους ιστορικούς εκείνου του καταστροφικού πολέμου.
Ποιους να θυμηθούμε και ποιους να αφήσουμε πίσω. Τον πρώτο προπονητή της Ανόρθωσης και ποδοσφαιριστή του Παναθηναϊκού Μίμη Πιεράκο; Τον μεγαλύτερο σαμποτέρ των συμμάχων Γιώργο Ιβανόφ ο οποίος έδρασε στην Ελλάδα και προς τιμήν του ο Ηρακλής έδωσε το όνομά του στην κλειστή αίθουσα Ιβανόφειο; Υπήρξαν πολλοί, ένα άλλο παράδειγμα ο Αντώνης Τότσης το 1943 στα 18 του ενίσχυσε τις συμμαχικές δυνάμεις και στα 23 του αποτέλεσε έναν από τους ιδρυτές της Σαλαμίνας.
Η αδελφοσύνη, η ομοψυχία που επικράτησε εκείνη την περίοδο, ήταν ίσως και η τελευταία φορά που βρήκε όλο τον ελληνισμό ενωμένο. Δυστυχώς από τα όσα ακολούθησαν τα επόμενα χρόνια μέχρι και σήμερα, Ελλάδα και Κύπρος «αιμορραγούν». Σε μια ισόβια οικονομική στενότητα, μα το κυριότερο και θλιβερότερο σε μια ατέρμονη διαμάχη για τον διαμοιρασμό των πάντων, από την εξουσία μέχρι και τα πλέον ευτελή θέματα που μας έχουν χωρίσει όχι σε ένα αλλά σε πολλά στρατόπεδα. Λένε πως η Ιστορία κάνει κύκλους, εάν ισχύει, τότε θα πρέπει να παραδειγματιστούμε από αυτήν.