1η Φεβρουαρίου 2012, η πιο μαύρη ημέρα του αιγυπτιακού ποδοσφαίρου. Στο γήπεδο Πορτ Σάιντ ήταν προγραμματισμένο το ντέρμπι ανάμεσα στην Αλ Μάσρι και την Αλ Αχλί. Ένα ντέρμπι που θα έμενε στην ιστορία ως η μεγαλύτερη σύγχρονη ποδοσφαιρική τραγωδία.
Μετά το τέλος της αναμέτρησης οπαδοί της γηπεδούχου μπήκαν στο γήπεδο προκειμένου να γιορτάσουν την επιβλητική νίκη της ομάδας τους (3-1). Πέτρες, μπουκάλια και φωτοβολίδες εκτοξεύτηκαν προς την πλευρά τόσο των ποδοσφαιριστών όσο και των οπαδών της Αλ Αχλί, με τους δεύτερους να περνούν άμεσα στην αντεπίθεση. Άλλωστε οι οπαδοί των αιγυπτιακών ποδοσφαιρικών ομάδων θεωρούνται πολύ βίαιοι, ιδιαίτερα οι ένθερμοι υποστηρικτές της Αλ Αχλί, οι «Ultra».
Οι ποδοσφαιριστές μεταφέρθηκαν γρήγορα στα αποδυτήρια, αλλά οι χιλιάδες θεατές άρχισαν να συμπλέκονται άγρια. Αυτόπτες μάρτυρες είχαν δηλώσει τότε ότι κάποια από τα θύματα έπεσαν από τις κερκίδες ύψους δέκα μέτρων. Πολλά από τα θύματα ποδοπατήθηκαν και πέθαναν από ασφυξία όταν επικράτησε πανικός, την ώρα που επιχείρησαν να εγκαταλείψουν το γήπεδο του Πορτ Σάιντ μετά το τέλος του αγώνα.
Η ωμή βία μεταξύ των οπαδών των δύο ομάδων συνεχιζόταν παρουσία των αιγυπτιακών ασυντομικών αρχών, οι οποίες δεν έκαναν και ιδιαίτερες προσπάθειες να την σταματήσουν, κάτι που κατήγγειλαν ποδοσφαιριστές αλλά και όσοι βρέθηκαν εκείνη την ημέρα στις κερκίδες του σταδίου της Αλ Μάσρι.
Η «μαύρη» αυτή ημέρα είχε απολογισμό 74 νεκρούς και περισσότερους από 1.000 τραυματίες. Ο Αμρ Ουάρντα τότε ήταν μόλις 19 ετών και αγωνιζόταν στη Β’ ομάδα της Αλ Αχλί. Δέκα σχεδόν χρόνια μετά ο Ουάρντα δεν ξεχνά, και αυτό αποδεικνύει η πράξη του να επιλέξει να αγωνιστεί στην Ανόρθωση με τη φανέλα με το νούμερο «74» στην πλάτη του, θέλοντας έτσι να τιμήσει τα θύματα του Πορτ Σάιντ.