ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΚΑΛΛΗ
Στην ΑΕΛ φαίνεται να αρέσει το σύνθημα «ένα και να καίει!». Δεν εξηγείται αλλιώς από τη στιγμή που οι έξι από τις 11 νίκες της (επί των Αναγέννησης, Καρμιώτισσας, ΑΠΟΕΛ, Ομόνοιας, Ερμή και Δόξας), δηλαδή ποσοστό 54,5%, ήταν με σκορ 1-0!
Μάλιστα, αυτό το αποτέλεσμα παρατηρήθηκε στα τέσσερα από τα πέντε τελευταία παιχνίδια των γαλαζοκιτρίνων της Λεμεσού. Ναι, έπαιξε με τη φωτιά, όμως αυτό που κρατάνε στην ΑΕΛ είναι το τρίποντο. Άλλωστε, είτε με 1-0 πάρεις τη νίκη είτε με 5-0, οι βαθμοί της νίκης είναι πάντοτε τρεις.
Η ΑΕΛ έβγαλε χαρακτήρα μεγάλης ομάδας, δείγμα ότι είναι ικανή για μεγάλα πράγματα στην τρέχουσα σεζόν, ακόμη και για τον τίτλο πρωταθλήματος! Έχει το μέταλλο νικητή, είναι ομάδα του προπονητή, με τον Πάμπο Χριστοδούλου να ξέρει να κερδίζει το μάξιμουμ από κάθε ποδοσφαιριστή.
Όπως και τη σεζόν 2011-12 έτσι και τώρα δημιούργησε ομάδα συνόλου, δυνατή και αθλητική. Το εύκολο γκολ είναι ένα θέμα για την ΑΕΛ και δουλειά του Κύπριου τεχνικού να το λύσει, όμως αυτό που μετρά σε τελική ανάλυση είναι οι νίκες και έχει τον τρόπο, έστω και με το στενό 1-0, να τις πετυχαίνει.
Το γεγονός ότι η ΑΕΛ είναι στην κορυφή του βαθμολογικού πίνακα μαζί με την ΑΕΚ με το πέρας της 15ης αγωνιστικής, είναι τεράστιο επίτευγμα. Πρόκειται για μια ομάδα που χτίστηκε από το μηδέν χωρίς μεγάλο προϋπολογισμό και καταφέρνει να πρωταγωνιστεί και να έχει απαιτήσει ακόμη και για τίτλο!
Την ίδια ώρα όμως, ο κόσμος της πέρα από τους πιστούς που σε κάθε ματς δηλώνουν παρόντες, φαίνεται να μην έχει πιστέψει σε τόσο μεγάλο βαθμό. Δεν μπορεί να εξηγείται αλλιώς όταν στο προχθεσινό ματς με τη Δόξα, ενώ προερχόταν από τέσσερα σερί νικηφόρα ματς και τα τρία με ψηλό βαθμό δυσκολίας, να μην ξεπέρασε τις 2.000 εισιτήρια. Είναι κάτι για το οποίο δικαιολογημένα θα πρέπει να έχει παράπονο η διοίκηση των γαλαζοκιτρίνων, που αναμένει μεγαλύτερη στήριξη στην ομάδα, οικονομική και ηθική.