Η πρώτη νίκη της ΑΕΛ σε ντέρμπι στην τρέχουσα σεζόν, ήλθε για να υπερτονίσει τις φετινές δυνατότητές της αλλά και τον χαρακτήρα της, αυτόν που επιβάλλεται να έχει μια ομάδα που έχει ως στόχο το πρωτάθλημα. Να έχει το μέταλλο του νικητή. Τον τρόπο να κερδίζει τα παιχνίδια κι ας μην φθάνει σε ψηλά επίπεδα απόδοσης. Γιατί, η ΑΕΛ πιέστηκε στο δεύτερο ημίχρονο από την Ανόρθωση αλλά άντεξε και πήρε το ζητούμενο. Είχε κι αυτή με τη σειρά της κάποιες καλές προϋποθέσεις, κυρίως σε αντεπιθέσεις, αλλά δεν τις αξιοποίησε. Στο τέλος της ημέρας αυτό που μετρά είναι η νίκη.
Η επιτυχία της ΑΕΛ έχει πολλά οφέλη πέραν των τριών βαθμών. Κυρίως αναμένεται να λειτουργήσει ευεργετικά όσον αφορά στην αυτοπεποίθηση και τη δυναμική ενόψει της συνέχειας. Επίσης, για πρώτη φορά φέτος κέρδισε δεύτερο διαδοχικό παιχνίδι, ενώ διατηρεί και την επαφή της με την κορυφή. Με τη θέληση, τη δύναμη και το πάθος που έβγαλαν οι ποδοσφαιριστές του Κέρκεζ, έδειξαν πόσο πολύ ήθελαν αυτή τη νίκη.
Ακόμη, η προχθεσινή επιτυχία της ΑΕΛ, ήταν η απόδειξη και της ποιότητας αλλά και εκ νέου του βάθος που έχει στην τρέχουσα σεζόν. Γιατί, δεν έχουν πολλοί προπονητές την πολυτέλεια να αφήνουν στον πάγκο ποδοσφαιριστές που στα προηγούμενα ματς ήταν βασικοί, όπως οι Μαζάν, Τόρες, Ριέρα και Πελέ. Κι αυτές οι αλλαγές σ’ ένα ντέρμπι! Ο Έουλερ, με τα δύο γκολ κι ας το πρώτο χρεώθηκε ως αυτογκόλ στον Αραγιούρι, αλλά και την σπουδαία εμφάνισή του, δικαίωσε τον Κέρκεζ και αυξάνει τον συναγωνισμό στην ομάδα. Εκεί που υστέρησε ως ένα βαθμό η ΑΕΛ, ήταν στον κέντρο άμυνας. Η επιλογή της τριάδας στα μετόπισθεν φάνηκε να μην ήταν η ιδανικότερη και δεν θα πέρασε απαρατήρητο από τον προπονητή της.