ΤΟΥ ΜΑΡΙΟΥ ΠΟΛΥΔΩΡΟΥ
Για τους… ρομαντικούς, δεν είχε καμιά σημασία ποιος θα ήταν ο νικητής στον τελικό κυπέλλου καλαθόσφαιρας ΟΠΑΠ Β’ Κατηγορίας ανδρών χθες βράδυ ανάμεσα σε ΑΕΛ και Αχιλλέα Καϊμακλίου.
Και αυτό για έναν απλό λόγο: Οι δυο αυτές ομάδες, στο παρελθόν αγωνίζονται είτε για το πρωτάθλημα, είτε για το κύπελλο στην Α’ κατηγορία (δηλαδή εκεί που πραγματικά έπρεπε να αγωνίζονται) και τραβούσαν σαν μαγνήτης το βλέμμα των καλαθοσφαιρόφιλων! Άνθρωποι-λάτρεις άλλων αθλημάτων, άμα άκουγαν ότι γινόταν ένα τέτοιο παιχνίδι, έτρεχαν να το παρακολουθήσουν παρέα με τους «μπασκετικούς»!
Γιατί όμως ειδικά σε αυτό το παιχνίδι συνέβαινε κάτι τέτοιο; Απλή η απάντηση: Ήταν οι δύο ομάδες που έβαλαν τα πιο στέρεα θεμέλια για να κτισθεί πάνω της, ολάκερο το οικοδόμημα της Κυπριακής καλαθόσφαιρας! Χωρίς περιστροφές και χωρίς αμφιβολίες…
Γιατί αφήνουμε, όμως, απ’ έξω ολόκληρων ΑΠΟΕΛ και Κεραυνό (ή και άλλα σωματεία) από αυτόν τον συγκεκριμένο ορισμό; Διότι αυτοί οι δυο, ήταν που έβγαλαν τα πιο πολλά και ταυτόχρονα τα καλύτερα ταλέντα, τότε που το άθλημα της καλαθόσφαιρας άρχισε να εξαπλώνεται στον τόπο μας.
Ήταν οι δύο ομάδες που είχαν σχεδόν μόνιμο πρωταγωνιστικό ρόλο στις εκάστοτε διοργανώσεις και που δύσκολα άφηναν μιαν αγωνιστική περίοδο να περάσει χωρίς έστω ένα τρόπαιο να μην καταλήξει σε μιαν από τις δυο βιτρίνες…
Αυτός λοιπόν ήταν ο λόγος που ΑΕΛ και Αχιλλέας αγωνίστηκαν σε λάθος τελικό χθες βράδυ. Ας κάνουν ότι είναι να κάνουν λοιπόν οι κάθε λογής αρμόδιοι για να αγωνιστούν οι δυο αυτές ομάδες και στον σωστό τελικό. Εκεί που τους έχει επιτάξει η δική τους ιστορία. Αυτή η ιστορία που μαζί έγραψαν και που επεκτείνεται σε ολάκερο το φάσμα της κυπριακής καλαθόσφαιρας!