ΤΟΥ ΙΑΚΩΒΟΥ ΚΑΚΟΥΡΗ
Αν πιστέψουμε στον πρώην πρόεδρο της ΑΕΛ, Δημήτρη Σολομωνίδη, δεν έχουν αλλάξει και πολλά πράγματα στο κυπριακό ποδόσφαιρο σε σχέση με την περίοδο που ήταν στην προεδρία (1996 – 2002). Ακούγοντας τη συνέντευξή του στον Super Sport FM, μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση η ειλικρίνειά του για τα κακώς έχοντα στο ποδόσφαιρό μας. Σε συνδυασμό με την προσπάθειά του να μην αφήσει κανένα εκτεθειμένο! Θα μπορούσε να ισχυρισθεί κάποιος ότι ο ίδιος εκτέθηκε ανεπανόρθωτα.
Όταν κάποιος παραδέχεται στον αέρα «αγοράσαμε τον αντίπαλο τερματοφύλακα, ο οποίος δέχθηκε ένα αστείο γκολ σε σουτ από το κέντρο του γηπέδου», όπως και να το κάνουμε, κινδυνεύει να εκτεθεί. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, βέβαια, ο Δημήτρης Σολομωνίδης προσπάθησε να το… σώσει τονίζοντας ότι όχι μόνο δεν πανηγύρισε ένα τέτοιο γκολ, αλλά μαζί με τον συνεργάτη του στη διοίκηση της ΑΕΛ, τον «μεσάζοντα» για να αγορασθεί ο αντίπαλος τερματοφύλακας, έσκυψαν κρατώντας το κεφάλι τους…
Προσπαθώ να θυμηθώ άλλη δημόσια ομολογία προέδρου σωματείου ότι… «αγοράσαμε το ματς», αλλά δεν βρίσκω. Και το ερώτημα συνεχίζει να πλανάται: Πρέπει οι αρμόδιοι να ζητήσουν εξηγήσεις από τον Σολομωνίδη, έστω κι αν το αδίκημα έχει «παραγραφεί» με την πάροδο του χρόνου ή μήπως πρέπει να του βγάλουμε το καπέλο για την ειλικρίνειά του; Με την ελπίδα ότι –επιτέλους- θα παρθούν δραστικά μέτρα.
Στη συνέντευξή του, ο πρώην πρόεδρος της ΑΕΛ, αποθέωσε τη δύναμη του ποδοσφαίρου, αλλά ταυτόχρονα ξεγύμνωσε τον «βασιλιά». Αν κατάλαβα καλά η διάρκεια της θητείας του ήταν ένας αγώνας αντοχής: «Έρχονται φίλοι σου και σου λένε “Δημήτρη η ομάδα πάει καλά, σπρώξε τη λίγο”. Είναι μεγάλο το δίλημμα. Εγώ το έκαμα έξι χρόνια. Δεν άντεξα περισσότερα». Προσπαθήστε να μπείτε λίγο στη θέση του προέδρου. Αναλαμβάνει καθήκοντα το 1996 σε έναν από τους πιο ιστορικούς συλλόγους του τόπου κι ανάμεσα στις προτεραιότητές του είναι να πάει να δει τον «νονό» του κυπριακού ποδοσφαίρου!
«Μετά πήγα και είδα το νονό του ποδοσφαίρου. Η Κύπρος είχε και νονούς. Πάντα έχει ένα νονό. Το 1996 πήγα και τον βρήκα, διότι η ΑΕΛ κινδύνευε με υποβιβασμό “Η ποινή σας εξέβηκε…”, μου είπε. Δεν τον άκουσα. Και ξόδεψα 60 χιλιάδες λίρες χωρίς αποτέλεσμα», ανέφερε χαρακτηριστικά ο πρώην πρόεδρος της ΑΕΛ, ο οποίος είδε την ομάδα του να πέφτει κατηγορία. Ο ίδιος μάλιστα είχε πληροφορίες ότι κάποιοι παίκτες της ομάδας του δωροδοκήθηκαν: «Είχαμε παίκτες που μας πούλησαν. Πήρα τηλεφώνημα ότι κάποιος είναι πουλημένος και είπα στον προπονητή μας, στον κ. Φέρνερ να μην τον βάλει. Τον έβαλε, χάσαμε με ευθύνη του συγκεκριμένου παίκτη και απέλυσα τον Φέρνερ». Και τον είχα για… ξύπνιο τον Φέρνερ, ο οποίος πλήρωσε το μάρμαρο.
Ο Δημήτρης Σολομωνίδης ξέρει ποιοι πούλησαν την ΑΕΛ και σε εκείνο το περιβόητο 0-5 από τον Ολυμπιακό στο Τσίρειο. Πέντε παίκτες πούλησαν την ομάδα, ο πρόεδρος, ο προπονητής και κάποιοι άλλοι παράγοντες το έμαθαν από το ίδιο βράδυ, αλλά κανένας δεν μπήκε στον κόπο να διαμαρτυρηθεί, να καταγγείλει! Και συνέχισαν να ζουν στον ψευδόκοσμο του κυπριακού ποδόσφαιρου και να πέφτουν στην παγίδα. Διότι δεν γλιτώνεις από τις παγίδες: «Έρχεται κάποιος και σου λέει “ενδιαφέρει σε το παιχνίδι; Τόσα να κανονίσουμε”. Του απαντάς “άτε τσέκαρε να δούμε”. Πέφτεις στην παγίδα. Είτε γίνεται μέσω χρημάτων ή μέσω πολιτικής και μπαίνεις σε αυτή τη διαδικασία». Πέφτεις, επίσης, στην παγίδα να παίρνεις τηλέφωνο τον πρόεδρο των διαιτητών και να εκλιπαρείς για διαιτησία φίφτι – φίφτι: «Αντί να τσιριλλώ έπιανα τηλέφωνο τον πρόεδρο τον διαιτητών. Θέλουμε ο διαιτητής να μας παίξει 50-50% να μην μας κάψει. Ήρθαν και μεσάζοντες για να μου προτείνουν (σ.σ. προφανώς στημένες) διαιτησίες, αλλά δεν δέχθηκα ποτέ. Ποτέ! Δεν πείραξα ποτέ διαιτητή. Ξέρεις τι έκανα; Έλεγα “αν μου κάμει 50-50 έχει ένα δώρο”».
Όταν ένας ευφυέστατος άνθρωπος, όπως είναι ο Σολομωνίδης έπεφτε τόσο εύκολα στην παγίδα των επιτήδειων και των απατεώνων του ποδοσφαίρου μας, σκεφτείτε τι γίνεται με κάποιους άλλους οι οποίοι ενδεχομένως λόγω έλλειψης χρόνου, προσεγγίζουν τον χώρο επιφανειακά, με επιπολαιότητα έως και αφέλεια. Μιλάμε για το μεγάλο πάρτι των λαμόγιων! Το σίγουρο είναι ότι 99 στους 100 ποδοσφαιρόφιλους συμφωνούν απόλυτα με τον Δημήτρη Σολομωνίδη: «Αν βαστάς τον σταυρό και πάεις, δεν επιβιώνεις». Με ό,τι κι αν αυτό συνεπάγεται…