Όταν ο κόμπος έφθασε στο χτένι, όταν η θηλιά άρχισε να σφίγγει τον λαιμό, όταν στο επόμενο βήμα ήταν ο γκρεμός, πάρθηκαν μέτρα για το καλό του κυπριακού ποδοσφαίρου.
Τα στημένα ματς ήταν η μεγαλύτερη μάστιγα στον ποδοσφαιρικό μας χώρο από… αμνημονεύτων χρόνων. Ένας βραχνάς που ταλάνιζε το άθλημα από τότε που πρωτοεμφανίστηκε στον τόπο μας. Δεν έχουν περάσει πολλά χρόνια, όταν η Κύπρος «φιγουράριζε» στην πρώτη θέση σε όλη την Ευρώπη στην κατάταξη της διαφθοράς και των ύποπτων χειραγωγημένων αγώνων!
Τότε, ο αείμνηστος Κωστάκης Κουτσοκούμνης και οι στενοί του συνεργάτες αποφάσισαν ότι πρέπει να τεθεί ένας φραγμός σ’ εκείνο το κατάπτυστο σκηνικό, που μας ρεζίλευε παγκοσμίως. Κι οι λύσεις βρέθηκαν εν μία νυχτί. Έβαλε λίγο το χεράκι του κι ο τότε αντιπρόεδρος της FIFA, ο Μάριος Λευκαρίτης, και με τα δραστικά μέτρα που πάρθηκαν, για μεγάλο χρονικό διάστημα αραίωσαν για τα καλά οι περιβόητοι κόκκινοι και κίτρινοι φάκελοι. Κι αργότερα, επί Γιώργου Κούμα τροποποιήθηκαν οι κανονισμοί με πιο αυστηρές ποινές και πολύ καλά έγιναν…
Είναι και το άλλο. Υπάρχουν ομάδες με δεκάδες κόκκινους φακέλους (χωρίς υπερβολή), που «χαϊδεύτηκαν». Να το πάρει το ποτάμι… Υπάρχουν, όμως, ποδοσφαιριστές με συμμετοχή σε δεκάδες ύποπτους για χειραγώγηση αγώνες και μπορεί να τους δεις ομιλητές σε συνέδρια για την… ηθική στο ποδόσφαιρο!
Προκύπτει, ωστόσο, μείζον θέμα για τη διά βίου τιμωρία των παικτών της ΠΑΕΕΚ. Στην Κύπρο ισόβια, στην υπόλοιπη Ευρώπη είναι ελεύθεροι να παίζουν ανενόχλητοι! Κάτι δεν «ταιριάζει», ούτε στο σκεπτικό της καταδίκης ούτε στο ύψος της ποινής…