ΤΟΥ ΙΑΚΩΒΟΥ ΚΑΚΟΥΡΗ
Ας το παραδεχθούμε, επιτέλους! Όλοι έχουμε κρυμμένο μέσα μας, έναν… προπονητή. Με όποιο άθλημα κι αν ασχολείται ο φίλαθλος, όσο και να προσπαθήσει, πολύ δύσκολα δεν θα αναδυθεί από τα σώψυχά του ένας… ολοκληρωμένος κόουτς. Γι’ αυτό άλλωστε κι η άσκηση κριτικής στον προπονητή είναι το αγαπημένο μας «κεφάλαιο».
Φτάσαμε στο σημείο να ανθούν οι εκπομπές τύπου «οι προπονητές της εξέδρας» που καθιέρωσε (είδες ρε που σε αποθεώνω και στα γραφόμενά μου;), ο ραδιοφωνικός μου συνεταίρος, Πανίκος Κωνσταντίνου. Για παράδειγμα, όποιος δεν κατάλαβε γιατί απολύθηκαν φέτος από τον ΑΠΟΕΛ οι Τραμετσάνι, Ντολ και Ινγκεμπρίγκτσεν, ας βάλει ραδιόφωνο στην απογευματινή ζώνη. Θα πάρει όλες τις απαντήσεις.
Χρόνια τώρα, προσπαθώ να καταλάβω τι σόι άνθρωποι είναι οι προπονητές, αλλά -για ορισμένους- μάταια. Ιδιαίτερα, για όλους αυτούς τους παράξενους και τους εμμονικούς που πάνε κόντρα στο ρέμα. Τώρα τελευταία, βρέθηκε ένας φίλος (να ‘ναι καλά ο άνθρωπος) που έβαλε στην εξίσωση μια εξήγηση που στη συνείδησή μου κερδίζει συνεχώς έδαφος. Σε βαθμό που έχω αρχίσει να την ασπάζομαι: «Φίλε, τούτοι, είτε είναι διάνοιες είτε ξεροκέφαλοι»! Πιο απλά δεν γίνεται…
Διαβάστε επίσης: Δημητρίου για διαιτησία: «Υπήρχαν κάποιες φάσεις πρέπει να τις δούμε ξανά»
Τις τελευταίες ώρες, την τιμητική του έχει ο προπονητής της Ομόνοιας, ο Χένινγκ Μπεργκ. Μια ματιά να ρίξεις στα Social Media και θα καταλάβεις. Ακόμη και στους επίσημους λογαριασμούς των «τριφυλλοφόρων». Ζητούμενο, βέβαια, πέρα από τις ακρότητες, μία εξήγηση για την άρνησή του να κάνει αλλαγές. Ούτε μία δεν έκανε χθες στο ντέρμπι του Τσιρείου κόντρα στην ΑΕΛ! Ένα φαινόμενο που επαναλαμβάνεται χωρίς ο απλός ποδοσφαιρόφιλος να μπορεί να δώσει μία απάντηση. «Δεν χρειαζόταν να αλλάξω κάτι, ένιωθα ότι θα ερχόταν το γκολ. Δεν έβλεπα κούραση στους παίκτες. Πιστεύω ότι σε εκείνο το σημείο έπαιζαν οι καλύτεροι», ανέφερε μεταξύ άλλων ο κ. Μπεργκ, αφού πρώτα εξέφρασε δημόσια τα παράπονά του και για τη διαιτησία. Σε κάποια είχε και δίκιο…
Διαβάστε επίσης: Μαυρίας: «Θα επανέλθουμε, η νίκη αρμόζει στην Ομόνοια»
Είναι πασιφανές ότι στον τομέα αυτό, στις αλλαγές δηλαδή, ο Νορβηγός τεχνικός είναι… μειοψηφία. Άλλοι στη θέση του θα εξαντλούσαν και τις τρεις αλλαγές που δικαιούνται, ενώ στα συνέδρια και στις επιτροπές για το μέλλον του ποδοσφαίρου θα κατέθεταν εισηγήσεις για αύξηση των αλλαγών από τρεις σε έξι. Οι αλλαγές δεν φέρνουν πάντα την ευτυχία, αλλά συνήθως είναι ένα ισχυρό όπλο στα χέρια των προπονητών. Γι’ αυτό άλλωστε και σε όλο τον πλανήτη, αν ένας προπονητής δεν κάνει ούτε μία αλλαγή (ιδιαίτερα όταν η ομάδα του δεν νικήσει) αποτελεί θέμα που συζητείται και θα… συζητείται.