ΤΟΥ ΠΑΝΟΥ ΛΑΡΚΟΥ
Γράφαμε πριν από τον επαναληπτικό με τη Σπαρτάκ Μόσχας ότι η ΑΕΚ χρειαζόταν ένα μικρό θαύμα για να ξεπεράσει το εμπόδιο των Ρώσων. Τελικά, η πρόκριση της ομάδας της Λάρνακας ήταν όντως ένα θαύμα ή απλώς μια εξαργύρωση της εξαιρετικής, μεθοδικής και σκληρής δουλειάς που γίνεται από όλους τα τελευταία χρόνια;
Πριν από τις διπλές αναμετρήσεις με τη Σπαρτάκ, ο πρόεδρος Άντρος Καραπατάκης είχε αναφέρει σε δηλώσεις του ότι ήθελε την πρόκριση, καθώς τη χαρακτήρισε ως το επιστέγασμα των προσπαθειών που γίνονται τα τελευταία 2,5 χρόνια. Η επιτυχία ήρθε και σίγουρα δεν ήρθε τυχαία.
Μπορεί η ΑΕΚ να πέρασε δύσκολες στιγμές μέσα στη Ρωσία, όμως ο Ιμανόλ Ιδιάκεθ έστησε την ομάδα του με τέτοιο τρόπο που περιόρισε τους Ρώσους και με το 3-5-2 κατάφερε να κλείσει όσο γινόταν τους διαδρόμους. Όποτε η Σπαρτάκ γινόταν επικίνδυνη, εκεί υπήρχε ο Μίνιο για να κάνει τη διαφορά και να δείξει ότι η ΑΕΚ στο πρόσωπο του βρήκε έναν πολύ καλό τερματοφύλακα.
Ο τρόπος που χειρίστηκε το ματς η ομάδα της Λάρνακας ήταν εξαιρετικός. Όπως το υπολόγισε και όπως το ήθελε το ματς ο Ιδιάκεθ, έτσι κύλησε. Ο αγώνας βρισκόταν στο 0-0 και στο τελευταίο 10λεπτο η ΑΕΚ ρίσκαρε, βγήκε μπροστά και σημείωσε ένα ιστορικό γκολ με τον Τρισκόφσκι.
Πρόκειται δίχως αμφιβολία για τη μεγαλύτερη εκτός έδρας νίκη στην ιστορία της ΑΕΚ και μία από τις μεγαλύτερες προκρίσεις κυπριακής ομάδας στην Ευρώπη. Και όλα αυτά απέναντι σε μια ομάδα που έχει περίπου 23 φορές μεγαλύτερο μισθολόγιο από την ΑΕΚ. Η Σπαρτάκ έχει 70 εκατομμύρια ευρώ προϋπολογισμό, έναντι μόλις 3 εκατομμυρίων ευρώ της ΑΕΚ.