ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΥΡΙΑΚΟΥ
Καλά τώρα. Τον Τσάβι Ρόκα; Να γελαστεί ή να την πάθει ο Καραπατάκης και να τον αφήσει να του φύγει; Αφήστε που και να μην του φώναζε ο πρόεδρος, ο Ρόκα δύσκολα θα έφευγε από την ΑΕΚ. Δεν είναι μόνο το ότι «δέθηκε» με την ομάδα και τους ανθρώπους της. Ούτε το ότι του άρεσε η Κύπρος και ο κόσμος στη Λάρνακα. Ο Καταλανός έχει -όπως όλοι οι συμπατριώτες του- πείσμα, τσαμπουκά και γινάτι!
Το ‘χει βάλει μέσα του να πάρει έναν τίτλο με την ομάδα της Λάρνακας, όχι μόνο για να βγάλει το άχτι του, αλλά για να καταφέρει κάτι που πολύ λίγοι θα μπορούσαν να καταφέρουν. Να πάνε σε μια μικρομεσαία ομάδα και να την κάνουν μεγάλη σε όλα της (κι ας της λείπει ο μεγάλος όγκος κόσμου που συνοδεύει τις μεγάλες ομάδες) και να της χαρίσουν και τίτλο. Και δεν αποτελεί μυστικό αν πω ότι ο τίτλος που ονειρεύεται ο Τσάβι Ρόκα και ο κάθε ΑΕΚτζής δεν είναι άλλος από αυτόν του πρωταθλητή. Τρία χρόνια το παλεύει τώρα η ομάδα και όλο κάτι της προκύπτει.
Θα ήταν όμως άδικο για τον Ζόρντι Κρόιφ να μην πούμε και γι’ αυτόν μια κουβέντα. Ότι δηλαδή αυτός πρώτος έβαλε τις βάσεις (το 2010-11, αν δεν με απατά η μνήμη μου) για να λειτουργήσει το συγκεκριμένο μοντέλο στην ομάδα της Λάρνακας και να μπει στο σωστό δρόμο, για να δημιουργήσει κάτι καλό.
Ο Ρόκα με την έλευσή του βελτίωσε (η αλήθεια να λέγεται) το συγκεκριμένο μοντέλο και δημιούργησε τη «δική» του ΑΕΚ, χωρίς αυτό να μειώνει στο ελάχιστο ούτε τον Κρίστιανσεν ούτε τον νυν τεχνικό της λαρνακιώτικης ομάδας Ιμανόλ Ιδιάκεθ! Με αποτέλεσμα η ΑΕΚ, αγωνιστικά, να βρίσκεται στο σημείο που βρίσκεται σήμερα. Κι αν σ’ αυτό προσθέσετε και το ιδιόκτητό της γήπεδο, το οποίο είναι πλέον πραγματικότητα, το γλυκό έρχεται και δένει.
Το τεχνικό τιμ, ο τεχνικός διευθυντής, οι ποδοσφαιριστές και η διοίκηση, δημιούργησαν μιαν ομάδα-μοντέλο που έχει πλέον όλες τις προδιαγραφές και το πακέτο για να «ζήσει» το όνειρο. Αν μάλιστα μαζεύει το «ΑΕΚ Αρένα» και τον κόσμο που θέλει ο πρόεδρος (4.000) τότε θα κάνει ένα ακόμα βήμα προς τον στόχο της. Πώς λοιπόν και γιατί να μη θέλει με χίλια να συνεχίσει ο Ρόκα στο (κατά ένα μεγάλο ποσοστό) δικό του δημιούργημα.