ΤΟΥ ΙΑΚΩΒΟΥ ΚΑΚΟΥΡΗ
Κάποιος να υπενθυμίσει στους ποδοσφαιρικούς μας παράγοντες, στους προπονητές, στους ποδοσφαιριστές και ιδιαίτερα σε αυτούς που φέρουν ευθύνη για την επικοινωνία με τον κόσμο, ότι ακόμη δεν έχουμε φτάσει ούτε στα μισά του ποδοσφαιρικού μαραθωνίου. Σε ένα πρωτάθλημα των 36 αγωνιστικών, η 16η αγωνιστική δεν αναδεικνύει τον πρωταθλητή ούτε ρίχνει ομάδες στη Β’ Κατηγορία. Πλησιάζουν και… γιορτές, οπότε δεν είναι κακή ιδέα να ελπίζουμε ότι ο Άγιος Βασίλης θα μας φέρει δώρο ωριμότερη σκέψη και ολίγον αλληλοσεβασμό…
Σε μία περίοδο κατά την οποία ακόμη δεν έχει καταλαγιάσει ο κουρνιαχτός των όσων ντροπιαστικών και θλιβερών έγιναν στο Τσίρειο την περασμένη Δευτέρα, τα υπονοούμενα και οι «μπηχτές» δεν εξυπηρετούν απολύτως τίποτα, παρά μόνο πυροδοτούν την ήδη «αρρωστημένη» προκατάληψή μας. Οι πλέον αρμόδιοι επιβεβαιώνουν με κάθε ευκαιρία ότι το σκηνικό στον χώρο είναι σαθρό, δεν στηρίζεται σε υγιείς βάσεις και επιβάλλεται να γίνουν τεράστια βήματα, άλματα καλύτερα, προς την ορθή κατεύθυνση. Με εξαίρεση τους… περίφημους κόκκινους φακέλους (φτου… φτου…), δεν έχουμε ενδείξεις ότι το κυπριακό ποδόσφαιρο έχει δημιουργήσει τη δυναμική που να παραπέμπει στην ισονομία και την αξιοκρατία. Έχουμε πολλά ψωμιά να φάμε για να ισχυριστούμε κάτι τέτοιο.
Κι επειδή στον τόπο μας, το ποδόσφαιρο ανάγεται σε μείζον θέμα και για πολλούς συμπατριώτες μας παίρνει διαστάσεις «ζωής ή θανάτου», καλό θα ήταν όλοι όσοι συμμετέχουμε να είμαστε δύο και τρεις φορές πιο προσεκτικοί. Από πιασάρικες ατάκες και «εξυπνάδες», που οξύνουν τα πνεύματα έχουμε μπουχτίσει. Κάτι πιο… πρωτότυπο θα μπορούσε να προσφέρει καλύτερες υπηρεσίες. Για παράδειγμα, αυτογνωσία, αυτοκριτική, σεβασμός στους κανόνες και στους αντιπάλους, είναι αρετές που σπανίζουν και θα μπορούσαν να κάνουν τη διαφορά.
Παρακολουθώντας τις εξελίξεις στον πόλεμο της επικοινωνίας, στα χαρακώματα της δημιουργίας εντυπώσεων, καταλήγεις στο συμπέρασμα ότι η πλειονότητα αναζητεί «εύκολη» σανίδα σωτηρίας. Λες κι όλοι έχουν λερωμένη τη φωλιά τους, την ώρα που ο κόσμος καίγεται, αρνούνται πεισματικά να ασχοληθούν και να τοποθετηθούν με τα πραγματικά σοβαρά προβλήματα κι αρκούνται σε επιφανειακές προσεγγίσεις τύπου «δεν ήταν οφσάιντ», «δεν μας σφύριξε ένα πέναλτι» και «δεν κράτησε αρκετό χρόνο καθυστερήσεων»…