ΤΟΥ ΠΑΝΙΚΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ (pancon@phileleftheros.com)
RADIOACTIVE (ΟΙ ΠΡΟΠΟΝΗΤΕΣ ΤΗΣ ΕΞΕΔΡΑΣ 18.00-19.00) ΤΗΛ. 22-744333
Αν ένα πράγμα θα έπρεπε να ταρακουνήσει την πολιτεία και τους θεσμούς της τις τελευταίες ημέρες είναι η έκδηλη απουσία εμπιστοσύνης προς τον οποιοδήποτε αξιωματούχο και θεσμό και ελιτίστικο οργανισμό.
Σε μια χώρα που πέρασε τα τελευταία χρόνια από κούρεμα καταθέσεων, κλείσιμο τραπεζών και με αιματηρές μειώσεις μισθών, χωρίς να υπάρξουν ιδιαίτερες αντιδράσεις, άναψε αναπάντεχα μια μικρή σπίθα ελπίδας μέσω του ποδοσφαίρου.
Η απουσία εμπιστοσύνης γενικώς προς κάθε τι, που εκφράζει την πολιτική ελίτ ήταν ριζωμένη εδώ και χρόνια στο νησί μας. Γι’ αυτό και ορισμένες εκφράσεις όπως «κουμπαροκρατία», «ρουσφετολογία» περνούν από γενιά σε γενιά.
Αυτό που ίσως κανένας δεν περίμενε είναι πως η επανάσταση εναντίον κάθε μορφής διαφθοράς θα ξεκινούσε από τον χώρο του ποδοσφαίρου. Ας μην ξεχνάμε άλλωστε πως ο Τσε Γκεβάρα είχε πει κάποτε πως «Το ποδόσφαιρο δεν είναι ένα ακόμη άθλημα, αλλά ένα όπλο της επανάστασης».
Κάποιοι πιθανό να συνειδητοποίησαν πόσο σοβαρό είναι το θέμα, που ξεπερνά το ποδόσφαιρο, με την απουσία εμπιστοσύνης στους θεσμούς. Η προσπάθεια Αστυνομίας και Υπουργείου Δικαιοσύνης ακόμη και του ίδιου του Προέδρου να ξανακερδίσουν την εμπιστοσύνη των πολιτών φαίνεται να είναι τιτάνια. Πιθανό να μην είχαν αντιληφθεί το μέγεθος αυτού του προβλήματος. Συνήθως όταν ο λαός δεν εμπιστεύεται θεσμούς όπως την Αστυνομία αυτό συμβαίνει σε Δικτατορικά ή Διεφθαρμένα κράτη. Η Κοινωνία για πρώτη φορά μιλά ανοικτά, εκφράζει ένα σοβαρό παράπονο που θα έπρεπε να ταρακουνήσει τον καθένα μας.
Διαβάστε επίσης: Όλα κι όλα, αλλά να μας κάνει μαθήματα (δημοσιογραφίας) ακόμη κι ο Μασιάς…
Όλο αυτό το σκηνικό δεν έχει να κάνει με το ποδόσφαιρο, αλλά ξεκίνησε από αυτό και ίσως είναι η αφορμή να κάνουμε επιτέλους ως Κοινωνία μια επανεκκίνηση. Να σταματήσουμε να φοβόμαστε σε κάθε εξέταση για οποιαδήποτε ημικρατική, δημαρχιακή ή δημόσια θέση να ψάχνουμε φίλους και γνωστούς στην επιτροπή ή στο κόμμα. Να πάψουμε να γυρεύουμε ένα φίλο και γνωστό στα δημόσια νοσηλευτήρια ή σε μια υπηρεσία για να εξυπηρετηθούμε.
Να σταματήσουμε να ζητιανεύουμε από τους βουλευτές οποιαδήποτε εξυπηρέτηση γιατί… γιατί ακριβώς απουσιάζει η εμπιστοσύνη ως προς τις διαδικασίες. Ο κόσμος τις θεωρεί διάτρητες. Μπορεί να μην είναι, αλλά τις θεωρεί. Μπορεί να μην είναι όλες αλλά κάποιες έχουν κενά. Κάποιες χρειάζονται φίλους και γνωστούς.
Αν υπάρχει μια ηλιαχτίδα φωτός ότι αυτό μπορεί να αλλάξει, ίσως φανεί από την αποφασιστικότητα της Αστυνομίας και του αρμόδιου Υπουργείου στα θέματα ποδοσφαίρου. Χρόνια έπρεπε να μας απασχολήσει, γιατί κανένας στην τελική δεν πιστεύει πως μπορεί να διεκδικήσει κάτι με την αξία του και εν τέλει πολύ σοβαρότερο από τη ισονομία στο ποδόσφαιρο, χωρίς φιλική παρέμβαση γνωστού, αξιωματούχου, βουλευτή ή υπουργού.
Διαβάστε επίσης: