ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΘΕΟΧΑΡΟΥΣ
Τότε, τον ιστορικό εκείνο Μάιο του 2020, τούς βόλευε όλους (εκτός την Ανόρθωση) να διακοπεί το πρωτάθλημα και κάθε άλλη ποδοσφαιρική δραστηριότητα, με αυτή την κυπριακή πατέντα και πρωτότυπη απόφαση που παραμένει μοναδική στο είδος της ανά το παγκόσμιο μέχρι σήμερα. Χώρια το μπαλάκι που πήγαινε για μέρες πολλές πέρα-δώθε από την ΚΟΠ, την Κυβέρνηση και το Υπουργείο Υγείας, έτσι…;
Βλέπετε, τα λεφτά που εξοικονόμησαν τα σωματεία που πρωτοστάτησαν για τη διακοπή, είναι πολύ περισσότερα από αυτά για τα οποία «κλαίγονταν» πως θα τούς προκαλούσαν μεγάλες οικονομικές ζημιές. Και να σκεφτείτε πως τότε, οι συνθήκες -όπως σωστά μας υπενθύμισε πρόσφατα ο Τιμούρ Κετσπάγια-, ήταν πολύ πιο ευνοϊκές συγκριτικά με σήμερα, από επιδημιολογικής κατάστασης στην πολύπαθη βραχονησίδα μας, αλλά και από θέμα καιρικών συνθηκών και θερμοκρασίας. Ο Σεπτέμβρης και ο Αύγουστος αποδείχθηκαν τελικά χειρότεροι μήνες από τους Μάιο, Ιούνιο και τον… μισό Ιούλιο σε θέμα υψηλών θερμοκρασιών.
Πάμε παρακάτω: Επιτράπηκε στα σωματεία των Μικρών Κατηγοριών και στις ομάδες που συμμετέχουν στα πρωταθλήματα των Ακαδημιών και στο Γυναικείο πρωτάθλημα, να αρχίσουν χωρίς να υποβληθεί κανείς σε τεστ κορωνοϊού. Πολλά σωματεία -όπως ισχυρίζονται-, ζούνε στα όριά τους και με την εμφάνιση οποιουδήποτε προβλήματος σπαράζουν ξαφνικά σε κλάματα και κάνουν λόγο για πιθανό λουκέτο «απειλώντας» ενίοτε και με αποχή από τη διοργάνωση στην οποία συμμετέχουν.
Δεν φτάνει αυτό λοιπόν, αποδέχονται να αρχίσει η δράση χωρίς τεστ και χωρίς να φροντίσουν να αποταμιεύσουν λεφτά από πριν για τον σκοπό αυτό, από τη μη πραγματοποίηση κάποιων μετεγγραφών. Οι μετεγγραφικές φωτογραφικές πόζες με το περήφανο ύφος βλέπετε, γι’ αυτούς είναι πιο σημαντικό. «Να παίξει και εμάς λίγο η μούρη μας στα αθλητικά σάιτ», λένε και κατουριούνται απ’ τη χαρά τους.
Και το ακόμη πιο τραγικό είναι πως πανηγύριζαν κιόλας όταν τούς ανακοινώθηκε ότι μπορούν να αρχίσουν την μπάλα χωρίς να περάσουν από υγειονομικό έλεγχο για τον ιό. Λες και έχουν ανοσία και δεν μπορεί κανείς να κολλήσει τον ιό, ενώ μερικές εβδομάδες πριν βρέθηκαν -υπενθυμίζουμε- κρούσματα σε κάποιες ομάδες μικρών κατηγοριών κατά την περίοδο της προετοιμασίας τους. Αποδέχθηκαν και άρχισαν χωρίς να τους νοιάζει η υγεία όπως φαίνεται, αφού υπενθυμίζουμε πως για την «Υγεία -που- είναι πάνω απ’ όλα» ως είναι που διακόπηκαν οριστικά τα πρωταθλήματα, ως σοβαρή αιτιολογία.
Και πώς να ανακαλύψει κανείς εάν προκύψουν κρούσματα από αναμετρήσεις ομάδων Α’ Κατηγορίας με ομάδες Β’ Κατηγορίας στο κύπελλο στη συνέχεια ή από πρωταθλήματα Ακαδημιών στις οποίες εργάζονται κάποιοι που εργοδοτούνται και σε ανδρικές ομάδες; Είναι σχεδόν απίθανο να ανακαλυφθεί κάτι τέτοιο. Βάζει κανείς το χέρι του φωτιά για τις λέξεις «πιθανόν» ή «αποκλείεται»; Όχι φυσικά και καλό είναι να σοβαρευτούν κάποιοι όσο είναι νωρίς, να αφήσουν την Υγεία στην ησυχία της και να μην την επικαλούνται μονάχα όταν τούς συμφέρει. Αυτό ισχύει για όλους ανεξαιρέτως…
Όντως, ισχύει αυτό που είπε και ο Γιώργος Φαντάρος πρόσφατα, πως ο αθλητισμός στην Κύπρο δεν σηκώνει ή δεν χωράει τόσα πολλά σωματεία και διοργανώσεις. Η ποιότητα βλέπετε, χάνεται στην ποσότητα. Διότι ακόμη τα μυαλά κάποιων, είναι τόσο αρχαία σαν το μοναδικό πρωτάθλημα της Τσετίνκαγια σε διοργανώσεις της ΚΟΠ, που ακόμη επιμένουν να υπάρχουν από δύο έως τέσσερις (!) ομάδες-σωματεία-σύλλογοι σε κάθε κοινότητα ή δήμο. Επειδή από το 1960 που η Κύπρος έγινε ανεξάρτητο Κράτος έως σήμερα, επιμένουν να χωρίζουν το ποδόσφαιρο σε δεξιούς, κεντρώους, αριστερούς και ακροδεξιούς και σε άσπρους, κίτρινους, κόκκινους, μπλε σαν τα καραβάκια της Βίκυς Μοσχολιού. Εύχομαι να ζήσουμε σε εποχές που αυτές οι νοοτροπίες δεν θα παίζουν ρόλο στον Αθλητισμό…
Προσωπικά, πιστεύω πως το κλείσιμο πολλών σωματείων (επειδή ΔΕΝ τους παίρνει άλλο οικονομικά) ή περισσότερες ενοποιήσεις συλλόγων, μόνο καλό θα αποφέρει στην ποδοσφαιρική κοινωνία της Κύπρου. Για τη συγχώνευση δεν βάζω το χέρι μου στη φωτιά, διότι η αυτοκαταστροφή και οι εύκολες παρεξηγήσεις είναι στο DNA της κυπριακής νοοτροπίας, αλλά είναι μία λύση μέσω της οποίας θα υπήρχαν περισσότεροι τρόποι για επιβίωση και βελτίωση των συνθηκών στα οικονομικά των ομάδων, αλλά και σε θέματα γηπεδικών εγκαταστάσεων. Συν ότι θα υπάρχει ποικιλία απόψεων και καλύτερη αξιολόγησή των τρόπων επιβίωσης και μία ομάδα δεν θα οδεύει με τις αποφάσεις 1-2 ατόμων επειδή «αυτοί είναι που βάζουν τα λεφτά»…
Υ.Γ.: Τελικά, η αύξηση ομάδων (άλλη πρωτοφανής απόφαση αυτή για να ζήσουν όλοι καλά και άλλοι καλύτερα) στην Α’ Κατηγορία, δημιουργεί πρόβλημα και με τις εκκρεμότητες που προκύπτουν ή θα προκύψουν με τις αναβολές των αγώνων και τον καθορισμό ημερομηνίας για τη διεξαγωγή τους. Τελικά, δεν γλυτώνουμε ούτε φέτος από αυτή τη «γάγγραινα».
