ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΚΑΛΛΗ
Απ’ αυτήν εδώ τη στήλη έκανα πολλές φορές αναφορά για θέματα διαιτησίας. Για το γεγονός ότι οι διαιτητές μένουν ατιμώρητοι για σοβαρά λάθη τους, ευθύνη φέρουν και οι παρατηρητές που τους δίνουν συνήθως ψηλή βαθμολογία.
Ωστόσο, είναι περιπτώσεις που φανερώνουν πως ισχύει (όπως και αλλού) το δύο μέτρα και δύο σταθμά στην τιμωρία που επιβάλλεται σε διαιτητές. Πιο νωπό παράδειγμα αυτό με τον Μάριο Δημητριάδη, «κι ας είναι πλέον ανενεργός μέχρι να περάσει με επιτυχία τα απαραίτητα τεστ», όπως ενημέρωσε πρόσφατα η ΚΟΠ, γι’ αυτό και δεν του απονεμήθηκε το σήμα του διεθνή.
Το κούπερ τεστ ήταν προ ημερών και δεν μπορεί να αποτελεί δικαιολογία για τον μη ορισμό του. Υπέπεσε σ’ ένα σοβαρό λάθος στο ντέρμπι Ομόνοιας – ΑΠΟΕΛ, στο πλαίσιο της 13ης αγωνιστικής. Ως γνωστόν, με δική του υπόδειξη οδήγησε και τον διαιτητή να αλλάξει την απόφασή του για πέναλτι υπέρ της Ομόνοιας σε φάουλ εκτός περιοχής, ενώ η παράβαση έγινε ξεκάθαρα εντός.
Ναι, σοβαρό το λάθος του βοηθού και επιβαλλόταν τιμωρία όπως και έγινε. Από τότε ο Δημητριάδης απέχει από τους ορισμούς του αρχιδιαιτητή, κι ας πέρασαν πέντε αγωνιστικές πρωταθλήματος και μια κυπέλλου. Τον συγκεκριμένο βοηθό τον… εξαφάνισαν (όπως έγινε πέρσι με τον Καλησπέρα), σε αντίθεση με τον διαιτητή του «αιώνιου» ντέρμπι, Γιώργο Νικολάου, που είχε κι αυτός τεράστια ευθύνη στη φάση του πέναλτι.
Από τη στιγμή που είχε άποψη και είδε ότι η παράβαση έγινε εντός περιοχής, γιατί άλλαξε την απόφασή του; Το λάθος μεγάλο και γι’ αυτόν, ισάξιο με αυτό του Δημητριάδη, κι όμως έκατσε μόλις μιαν αγωνιστική. Την 15η ορίσθηκε ως τέταρτος στο ΑΕΚ – Εθνικός και την αμέσως επόμενη, τη 16η αγωνιστική, διεύθυνε το Καρμιώτισσα – ΑΕΚ.
Είναι ή δεν είναι η απόλυτη έννοια του δύο μέτρα και δύο σταθμά; Και δεν είναι μόνο η περίπτωση Γιώργου Νικολάου αλλά κι άλλες, με διαιτητές να κάνουν χοντρά λάθη αλλά λες και δεν έγιναν ποτέ και την αμέσως επόμενη αγωνιστική, άντε τη μεθεπόμενη, ορίζονται και πάλι.
Αυτά είναι που βλέπει ο κόσμος και προκαλούν δικαιολογημένα θυμό και δημιουργείται προκατάληψη. Από τη στιγμή που δεν τιμωρούνται παραδειγματικά, είναι λογικό να μη μαθαίνουν από τα λάθη τους και να επαναλαμβάνουν εαυτόν. Ας αναλογιστούν το βάρος της ευθύνης τους, τόσο οι παρατηρητές που βαθμολογούν τους διαιτητές, όσο κι αυτός που τους ορίζει.