Στον Active και στην εκπομπή «Βάλε ένα Γκολ» με τους Ιάκωβο Κακουρή και Πανίκο Θεοδοσίου «φιλοξενήθηκε» τηλεφωνικώς χθες, ο παλαίμαχος άσος Γιασεμής Γιασεμάκη.
Αρχίζοντας από το ξεκίνημά του, τόνισε πως «ψήθηκε» να ασχοληθεί όταν ήταν παιδί, επειδή έβλεπε έναν θείο του, αδελφό της μητέρας του, τον Λούκα Παπαλουκά ο οποίος αγωνιζόταν στην Ένωση Νέων Παραλιμνίου ως αριστερός μπακ.
«Τι άλλο να κάναμε τότε που ήμασταν παιδιά; Ήταν και τότε νούμερο ένα άθλημα το ποδόσφαιρο. Αρχίσαμε από το ποδόσφαιρο της αλάνας με αυτοσχέδια γηπεδάκια και παίζαμε μπάλα στα χωράφια τοποθετώντας κώνους. Αυτά κάναμε λόγω και της φτώχειας μετά την εισβολή. Ούτε Ακαδημίες είχε, μετά τα 13 του μπορούσε κάποιος να πάει σε κάποια Ακαδημία», είπε μεταξύ άλλων.
Και πρόσθεσε για τον Μιχάλη Κωνσταντίνου που για λίγο καιρό ήταν συμπαίκτης του: «Παίξαμε μία χρονιά μόνο μαζί στη β’ ομάδα της Ένωσης. Την είχε από τότε την ευχέρεια στο σκοράρισμα ο Μιχάλης. Δεν ήμουν το αστέρι, τότε υπήρχαν πολύ καλοί παίκτες, άλλοι λόγω συγκυριών, άλλοι εξ αιτίας τραυματισμών δεν έπαιξαν ακολούθως. Χρειάζεται και σκληρή δουλειά, τύχη και πείσμα να ασχοληθείς με το ποδόσφαιρο και να διακριθείς».
Το Παραλίμνι, το οποίο αποτελεί τη… μισή καταγωγή του, θεωρείται «ποδοσφαιρομάνα». «Αν το πάρουμε στατιστικά ναι, το Παραλίμνι έβγαλε τους περισσότερους επιτυχημένους παίκτες και ακόμη βγαίνουν. Υπήρχαν παίκτες και πριν από μένα και μετά, αλλά και σήμερα οι οποίοι έχουν καταγωγή από το Παραλίμνι», είπε και ονόμασε κάποιους.
«Ο Δήμος Κωνσταντίνου ήταν αυτός που με πήρε στην ανδρική ομάδα της ΕΝΠ και μετά όταν πήγα στρατό και επέστρεψα, ο Σλόμπονταν Βουτσέκοβιτς», είπε και ακολούθως εξέφρασε την πικρία του που δεν μπορούσε να έχει διευκολύνσεις, ενώ σταμάτησε και το ποδόσφαιρο για κάποιους μήνες. «Ήταν δύσκολα στο στρατό. Ούτε υπηρεσιακά για προπονήσεις, ούτε τίποτα. Όταν μετατέθηκα στην Δερύνεια μπορούσε ο Επιλοχίας που ήταν ο Μάριος Καράς να με βοηθήσει, αλλά λόγω των κολλημάτων από τους παλιούς, πάλι υπήρχαν δυσκολίες. Στη δεύτερη χρονιά στο στρατό σταμάτησα το ποδόσφαιρο για 4-5 μήνες επειδή μετατέθηκα Λευκωσία στην πράσινη γραμμή. Δεν είχα διευκολύνσεις ούτε εκεί», είπε.
Για να προσθέσει ακολούθως πως δεν ήταν παιδί κάποιας «σημαντικής οικογένειας» ούτε είχε μέσο για να έχει διευκολύνσεις: «Βολεύονταν παιδιά άλλων οικογενειών και ομάδων. Παντού υπήρχαν αυτά. Εγώ δεν είχα κάποιους να με βοηθήσουν. Δεν είχα μέσο. Μετά πέρασα στο Πανεπιστήμιο Πειραιά, ήμουν πολύ καλός μαθητής τότε να το πω κι αυτό για να παραδειγματίζονται και τα νέα παιδιά. Τα πράγματα ήταν δύσκολα, αλλά αποφάσισα πως αν έβρισκα δουλειά να μείνω Κύπρο και να μην πάω στην Ελλάδα για να μπορέσω να παίξω μπάλα, δεν θα πήγαινα για σπουδές. Δεν μου βρήκαν και έφυγα για Ελλάδα αλλά έμεινα μόνο για δύο μήνες αφού μου βρήκαν δουλειά στη σχολική εφορία στο Παραλίμνι κι επέστρεψα. Πήγε κι αυτή η χρονιά χωρίς να παίξω το 1995-1996. Το 1996-1997 έπαιξα κάποια ματς μόνο, χωρίς τίποτα ιδιαίτερο και την επόμενη σεζόν ήμουν τρίτος επιθετικός».
Στο πρώτο μου ματς με την εφηβική ομάδα με είδε απέναντι στη Νέα Σαλαμίνα ο Βουτσέκοβιτς και έβαλα τέσσερα γκολ. Ρώτησε ποιος είμαι και με πήρε στην ανδρική ομάδα. Στην πρώτη ομάδα άργησα να μπω ήμουν σαν τρίτη επιλογή αφού υπήρχαν οι Λάκι και Ουτζουμαντουρίτζε. Ο Λάκι αφότου πουλήθηκε στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας, άρχισα να παίζω, να πηγαίνω καλά και να σκοράρω».
Μιλώντας σε συντομία για τη μετεγγραφή του στον ΠΑΟΚ από τον ΑΠΟΕΛ είπε: «Ήρθε κάποιος γνωστός μου και μου είπε “έχει έναν μάνατζερ από την Ελλάδα, τότε δεν υπήρχαν πολλοί και ενδιαφέρεται να δουλέψει για σένα και αν σε ενδιαφέρει να μιλήσετε”. Δημήτρης Καρύδας ο μάνατζερ. Τον πήρα και μου είπε “δεν θέλω τίποτα από εσένα απλά να μου στείλεις μία κασέτα με highlights σου και αν καταφέρω να πάρεις μία μετεγγραφή, να πάρω το μερίδιό μου”. Ήταν πρόεδρος ο Πατατούδης και ο Μπάγεβιτς προπονητής. Πωλήθηκα στον ΠΑΟΚ 240.000.000 δραχμές που αντιστοιχούσαν σε 400.000 λίρες (700.000 ευρώ περίπου)».
«Τα προβλήματα στον ΠΑΟΚ ξεκίνησαν από την προηγούμενη χρονιά που ο ΠΑΟΚ πήρε κύπελλο απέναντι στον Ολυμπιακό. Μια βδομάδα πριν οι παίκτες έκαναν απεργία και δεν προπονούνταν. Έπεισαν τον Παπατούδη να πληρώσει και έπαιξε ο ΠΑΟΚ στο κύπελλο και κέρδισε. Είχε εταιρείες στο χρηματιστήριο νομίζω ο Πατατούδης, κάποια στιγμή ήρθε η κατρακύλα έκανε και λανθασμένες επενδύσεις και ο ΠΑΟΚ είχε προβλήματα», είπε ακολούθως και μετά είπε πως αποτελεί τον τρίτο σκόρερ του ΠΑΟΚ στην Ευρώπη αφού τον ξεπέρασαν οι Δημήτρης Σαλπιγγίδης και Κλάους Αθανασιάδης.
Για τα επόμενα σχέδιά του, πρόσθεσε: «Όταν ολοκλήρωσα την καριέρα μου, θέλησα να είμαι κοντά στο ποδόσφαιρο από ένα άλλο πόστο και ασχολήθηκα με τις Ακαδημίες της Ένωσης. Άρχισα δειλά – δειλά με διπλώματα και ακαδημίες, πήρα και το UEFA Pro. Δεν με γεμίζει να ασχοληθώ ως πρώτος προπονητής κάπου τη δεδομένη στιγμή. Θέλω να είμαι κάπου που να αισθάνομαι άνετα και να μπορώ προσφέρω και να λαμβάνω εκτίμηση».
Αν υπάρχουν ταλέντα τη δεδομένη στιγμή στο Παραλίμνι, είπε: «Υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν. Χρειάζεται ταπεινότητα, πείσμα σκληρή δουλειά. Ξεχωρίζω τον Φώτη Κοτσώνη τον γιο του Χρίσου γέννημα του 2003 είναι στην Ακαδημία και τώρα θα γίνει 17. Παίζει στην Κ-19 της ΕΝΠ. Παίκτης κέντρου με πολύ ποδοσφαιρικό μυαλό και τεχνική τον είχα στην Ακαδημία από μικρό και πάντα έκανε προπονήσεις σε γκρουπ μεγαλύτερων ηλικιών και σε υψηλότερο επίπεδο για να γίνει πιο ανταγωνιστικός και να αποκτήσει εμπειρία. Έχει άλλα 1-2 παιδιά είναι πολύ μικροί δεν θεωρώ καλό να πω άλλα ονόματα».