ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΙΚΗΣ ΖΗΝΩΝΟΣ*
Αγαπάς το ποδόσφαιρο, είσαι φίλαθλος για χρόνια -αγνός φίλαθλος, όχι φανατισμένος οπαδός- και θες να παρακολουθείς το άθλημα από το γήπεδο, αλλά τυγχάνει να είσαι ΑμεΑ. Σε μια… κανονική ευρωπαϊκή χώρα, η αναπηρία σου δεν θα αποτελούσε πρόβλημα. Στη δική μας, θέλω-να-πιστεύω-ότι-είμαι-ευρωπαϊκή-χώρα, τα Άτομα με Αναπηρίες αντιμετωπίζονται ακόμα ως φίλαθλοι τρίτης κατηγορίας.
Το περασμένο Σάββατο, ο κ. Στέλιος Θεοδώρου -ο οποίος εδώ και 43 χρόνια κινείται με τροχοκάθισμα- θέλησε να μεταβεί στο ΑΕΚ Αρένα για να παρακολουθήσει μαζί με άλλους δύο φίλους του ΑμεΑ, τον αγώνα ΑΕΚ-ΑΠΟΕΛ. Όταν έφτασαν στο στάδιο, οι υπεύθυνοι στην πρώτη είσοδο τούς είπαν ότι θα έπρεπε να πάνε στη δεύτερη είσοδο. Αλλά, όταν έφτασαν εκεί τους είπαν ότι θα έπρεπε να επιστρέψουν στην πρώτη.
Αφού μετακινούνταν για 20 λεπτά, διανύοντας με τα αναπηρικά καροτσάκια μια απόσταση 500 μέτρων, τους ενημέρωσαν τελικά ότι θα ερχόταν κάποιο άτομο για να τους μεταφέρει εντός γηπέδου. Στο μεταξύ, ο αγώνας είχε ήδη ξεκινήσει και είχαν χάσει τουλάχιστον το πρώτο 15λεπτο. «Φτάνοντας στον ανελκυστήρα, είδαμε ότι ήταν σκεπασμένος και ο υπεύθυνος που ανέλαβε να μας εξυπηρετήσει καθυστερούσε αδικαιολόγητα, μέχρι να τον ξεσκεπάσει και να διπλώσει πρώτα το σκέπαστρο, προτού μας οδηγήσει στις κερκίδες. Θα ήταν πρόβλημα, δηλαδή, αν το δίπλωνε αργότερα;», διερωτάται ο κ. Θεοδώρου.
Απορίες, όμως, έχει και ο πρόεδρος της Οργάνωσης Παραπληγικών Κύπρου, Δημήτρης Λαμπριανίδης, ο οποίος διερωτάται πώς είναι δυνατόν η Αρχή Αδειοδότησης Σταδίων να παραχώρησε άδεια για τη λειτουργία του συγκεκριμένου γηπέδου, αφού δεν μπορεί να εξυπηρετήσει Άτομα με Αναπηρίες, και για ποιο λόγο δεν απαντά στις επιστολές της Οργάνωσης, από τον περασμένο Νοέμβριο, τόσο η εν λόγω Αρχή όσο και ο ΚΟΑ;
Κι εγώ η αφελής διερωτώμαι πώς γίνεται να κόβονται κορδέλες και να «δωρίζονται» εκατομμύρια από τις τσέπες μας για ανέγερση και συντήρηση σταδίων, αν οι εγκαταστάσεις τους δεν πληρούν τα κριτήρια της UEFA για θεατές με ειδικές ανάγκες; Όπως, για παράδειγμα, αποκλειστική πρόσβαση στάθμευσης και θέσεις για ΑμεΑ και συνοδούς τους, αποκλειστικές υγειονομικές εγκαταστάσεις και εγκαταστάσεις παροχής τροφοδοσίας και αναψυκτικών στον περιβάλλοντα χώρο του τμήματος που κάθονται, θέσεις στην κερκίδα μαζί με τους υπόλοιπους θεατές και όχι σε χωριστό μεμονωμένο χώρο (βλέπε Τσίρειο Στάδιο). Πότε, επιτέλους, θα αποκτήσουν και σε αυτή τη χώρα πραγματικά δικαιώματα τα Άτομα με Αναπηρίες;
*Η συνάδελφος Βασιλική Ζήνωνος είναι Αρχισυντάκτρια στο περιοδικό Down Town και αρθρογράφος στο Φιλελεύθερο!