ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΛΟΥΚΑ
Για το ευρύ κοινό, ο Μάριος Παναγή είναι ένας πρώην διαιτητής των κυπριακών γηπέδων, ο οποίος αφού έκανε –δικαιολογημένα– έναν μικρό χαμό εναντίον προσώπων και θεσμών, βάζοντας τα καυτά προβλήματα του ποδοσφαίρου μας στην ατζέντα της Αστυνομίας, είδε την επανάστασή του να μην φέρνει αποτέλεσμα και να σιγοσβήνει.
Αυτή είναι μία οπτική γωνία. Η ευρύτερη εικόνα δείχνει έναν άνθρωπο που εκφράζει ένα ρεύμα αντιδραστικών, αντισυστημικών και πεισματάρηδων ανεξαρτήτως σωματειακής προέλευσης, οι οποίοι αρνούνται να συμβιβαστούν με την ιδέα πως τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει. Μαζί του ταυτίζονται όσοι προσπαθούν να δώσουν στον κόσμο να καταλάβει ότι η αδυναμία στοιχειοθέτησης ηχηρών ενδείξεων, για τα κακώς έχοντα στο ποδόσφαιρο, δεν βαραίνει αυτούς που τα καταγγέλλουν αλλά όσους έχουν τον ρόλο της διαλεύκανσης.
Τα τελευταία χρόνια, από τον καιρό δηλαδή που άρχισε να βγάζει στη φόρα όποια πληροφορία ή έγγραφο ή ό,τι άλλο έχει στην κατοχή του και πιστεύει ότι συνιστά σκάνδαλο, ο Μάριος Παναγή το βγάζει στη φόρα. Κάποτε δίνει την εντύπωση της υπερβολής, ίσως επειδή δεν είναι επικοινωνιολόγος, ούτε δικηγόρος, ούτε πολιτικός για να τα πει κομψά ή με τρόπο που θα αναδειχθεί στην αντίληψη του κόσμου ως ρήτορας.
Οτιδήποτε κατά την άποψη του πρώην διεθνούς διαιτητή, παραπέμπει σε διαπλοκή ή σε εξυπηρέτηση συμφερόντων, δεν διστάζει ούτε δευτερόλεπτο να το δώσει στη δημοσιότητα, εντός και εκτός συνόρων. Είναι μονίμως έτοιμος να τα βάλει με τους ισχυρότερους παράγοντες του τόπου, να τους προκαλέσει σε δημόσια συζήτηση ή ακόμα και σε δικαστική διαμάχη.
Είναι φανατικός υπέρμαχος της διαφάνειας ενώ όποτε του ασκείται κριτική για κάποιες διαιτησίες του ενόσω ήταν εν δράσει, δεν βγάζει του ουρά του απ’ έξω. Τα ακριβοπληρωμένα κοστούμια της ΚΟΠ τον θεωρούν persona non grata ενώ διοικητικοί ηγέτες σωματείων, ψηφοφόροι του Κουτσοκούμνη, τον αντιμετωπίζουν σαν τρελό.
Για όλους αυτούς τους λόγους, ο Μάριος Παναγή είναι ένας κατάλληλος εκπρόσωπος όσων σωματείων έχουν διάθεση να κοντράρουν το κατεστημένο και να φέρουν την αλλαγή. Αλλά πέρσι το καλοκαίρι όταν τους το έλεγε, σχεδόν όλοι τον αγνόησαν. Άλλοι διά της ψήφου τους και κάποιοι διά της αποχής τους, στήριξαν την επανεκλογή της ίδιας ομοσπονδιακής ηγεσίας.
Και σήμερα (πάλι) φωνάζουν για έλλειψη προστασίας στο θέμα της χειραγώγησης αγώνων, για σκόπιμα λάθη διαιτητών, για καταγγελίες και τιμωρίες δύο μέτρων και σταθμών. Ό,τι σπείρατε θερίζετε.