ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΘΕΟΧΑΡΟΥΣ
Πολλές φορές κατά το παρελθόν, διοικήσεις ομάδων πήραν αποφάσεις μετά από ισχυρές λαϊκές απαιτήσεις. Παίκτες που θα ερχόντουσαν για μετεγγραφή στην Κύπρο κόπηκαν λόγω αντιδράσεων, άλλοι παίκτες επέστρεψαν επειδή ο κόσμος επιθυμούσε έντονα την επιστροφή τους και πρόσφατα, οι αντιδράσεις μίας (πολύ) μεγάλης μερίδας οπαδών της Ομόνοιας στέρησαν την πιθανότητα της παραμονής του Ρενάτο Μαργκάσα.
Είναι πολλά τα παραδείγματα του παρελθόντος και υπάρχουν για όλες τις λαοφιλείς ομάδες της Κύπρου. Και στις μέρες μας, με τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης και πιο συγκεκριμένα με το Facebook στο οποίο μέχρι και η… κουτσή Μαρία έχει λογαριασμό και δίδεται το δικαίωμα στους κάθε λογής αμόρφωτους/αγράμματους να αφήνουν τα… περιττώματά τους, αυτό το πράγμα γίνεται πολύ πιο ισχυρό. Σε βαθμό που… φοβίζει!
Διαβάστε επίσης: Αυτό πρέπει κάποτε να σταματήσει…
Και οι τελευταίες αναφορές δεν γράφτηκαν με αφορμή τον Μαργκάσα, ούτε αδικώ όσους εκφράζουν ωραία τις απόψεις τους και με τη δική τους τεκμηρίωση. Γράφτηκαν διότι το άσχημο αυτό φαινόμενο είναι κοινωνικό και ολοένα γιγαντώνεται σε σημείο που μια μέρα θα μας καταβροχθίσει. Άσε που φανερώνεται και η γύμνια -και τι άσχημη που είναι Θεέ μου- της Παιδείας και του μορφωτικού επιπέδου ετούτου του τόπου.
Στην τελική, μπορεί η διοίκηση της Ομόνοιας να έχει τα δίκια της, αλλά με την νέα τάξη πραγμάτων στο ποδοσφαιρικό τμήμα, το μόνο που ΔΕΝ θα ήθελαν οι άνθρωποι της ομάδας, είναι η σύγκρουση με τον κόσμο ή να πάνε από τόσο νωρίς ενάντια στο… ρεύμα της λαϊκής απαίτησης.
Διαβάστε επίσης: Η δύναμη του κόσμου και του Facebook
Πάντως, για να κλείσουμε κιόλας, αυτό το πράγμα με το Facebook, δεν θα σταματήσει ποτέ. Τουλάχιστον όσο υπάρχει αυτό, θα υπάρχει και ο κυπριακός οχετός στα σχόλια. Κι αν πιστεύετε πως «διυλίζω τον κώνωπα και καταπίνω την κάμηλον», κάντε μία βόλτα σε ελληνικές ή άλλες ξένες σελίδες στο Facebook και κάντε μία σύγκριση, στο θέμα με τα σχόλια. Απλά για να δείτε τη διαφορά στον χαρακτήρα της έκφρασης των απόψεών του καθενός…