Είναι πάρα πολύ νωρίς για να γίνουν εκτιμήσεις για το νέο πρωτάθλημα. Καλά – καλά κάποιες ομάδες δεν έχουν ακόμη συμπληρώσει το μισό τους ρόστερ και το τοπίο παραμένει ομιχλώδες. Με τέσσερις νεοφώτιστες ομάδες είναι προτιμότερο να κρατάς μικρό καλάθι, διότι κανένας δεν μπορεί να ξέρει τι θα ξημερώσει η επόμενη μέρα. Το σίγουρο είναι ότι το ποδόσφαιρο προσφέρεται για εκπλήξεις. Τώρα τελευταία, το δικό μας, ακόμη περισσότερο.
Για παράδειγμα, στη λήξασα σεζόν, Ομόνοια και ΑΕΛ έμειναν εκτός εξάδας για να «πάρουν» τη θέση τους, ο Άρης και η Πάφος FC. Η «Ελαφρά Ταξιαρχία», μάλιστα, εξασφάλισε δίκαια και πανάξια ένα από τα ευρωπαϊκά εισιτήρια. Ένα τέτοιο ενδεχόμενο, πριν μερικά χρόνια θα ήταν βγαλμένο από σενάριο ταινίας επιστημονικής φαντασίας. Το ποδόσφαιρο αλλάζει. Μαζί αλλάζει και το ισοζύγιο δυνάμεων σε όλα τα επίπεδα.
Το εκτόπισμα του Άρη ως σύλλογος το ξέρουμε όλοι. Τα άλματα προόδου δεν οφείλονται σε κάποια μαγική συνταγή που σκαρφίστηκαν οι αξιωματούχοι και οι λιγοστοί οπαδοί του. Οφείλεται πρωτίστως στην έλευση ενός ξένου επενδυτή, ο οποίος στελέχωσε υποδειγματικά ολόκληρο το οικοδόμημα και μην παραξενευτείτε, αν ο Άρης ήρθε για να μείνει. Στην άλλη όψη του νομίσματος, η ΠΑΕΕΚ Κερύνειας με τις… φτωχές προσφυγικές της δυνάμεις, μπορεί να επέστρεψε στη Β’ Κατηγορία, αλλά όχι μόνο ήταν ανταγωνιστική, αλλά μοίρασε και πολλές «κηδείες» στους «μεγάλους». Όταν οι οικονομικές σου δυνατότητες, όμως, είναι δέκα φορές (ίσως και παραπάνω) πιο μικρές από τους «ανταγωνιστές» σου, δύσκολα θα αντέξεις στον μαραθώνιο.
Στο νέο πρωτάθλημα των 14 ομάδων οι μισές (τουλάχιστον) θέλουν να κατακτήσουν τον τίτλο της πρωταθλήτριας. Είτε το λένε είτε όχι, είτε το ονειρεύονται είτε όχι. Υπάρχουν όμως και κάποιες που δεν έχουμε ιδέα πώς θα παραταχθούν. Όταν ο Ακρίτας Χλώρακας αποκτά παίκτη με μακρά θητεία στην ισπανική Λα Λίγκα κι όταν η Καρμιώτισσα έχει ξένο επενδυτή και συσσωρεύει εμπειρία τύπου… Χούμποτσαν, Χουσμπάουερ, είναι πασιφανές ότι θέλουν να το παλέψουν.