Κατήφεια και απογοήτευση επικρατεί στην ΑΕΚ, μετά την τέταρτη διαδοχική αποτυχημένη προσπάθεια για να φτάσει στη νίκη (τρεις στο πρωτάθλημα, μία στο κύπελλο). Αυτό που προβλημάτισε ακόμα περισσότερο είναι η εμφάνιση, καθώς οι κιτρινοπράσινοι εγκλωβίστηκαν άλλη μία φορά στην τακτική του αντιπάλου, κυκλοφόρησαν ανούσια την μπάλα, αδυνατώντας να ανιχνεύσουν τους διαδρόμους που οδηγούσαν στο πλεκτό. Ο μονοδιάστατος τρόπος ανάπτυξης, η έλλειψη εναλλακτικού σχεδίου, του απαιτούμενου πάθους και αποφασιστικότητας σε συνδυασμό με τις μηδαμινές λύσεις που έδωσαν οι παίκτες που κλήθηκαν να αντικαταστήσουν τους εκάστοτε απόντες, οδήγησαν μοιραία σε κάθετη πτώση.
Οι Λαρνακείς είναι ντεφορμέ και… χάνουν λάδια. Και δεν είναι σημερινό φαινόμενο. Μεγαλώνοντας την «εικόνα» των αγωνιστικών υποχρεώσεων, αρχίζοντας πιο συγκεκριμένα από τα μέσα του περασμένου Δεκεμβρίου, το σύνολο του Νταβίδ Καταλά παρουσιάζεται αγνώριστο σε σχέση με το ξεκίνημα του τρέχοντος μαραθωνίου. Έδωσε επτά ματς, κέρδισε μόλις μία φορά, παιχνίδι που προσφάτως μάλιστα μηδενίστηκε και «τρέχει» στο Εφετείο (2-1 τον Απόλλωνα). Το ζήτημα με την ένσταση φαίνεται πως έχει επηρεάσει αρκετά, με τους ποδοσφαιριστές να μην παρουσιάζονται με καθαρό μυαλό.
Πρόκειται για περίοδο που δοκιμάζονται οι αντοχές της ΑΕΚ, επομένως από τον βαθμό αντίδρασης που θα δείξει στις αμέσως επόμενες υποχρεώσεις θα καθοριστούν οι προοπτικές στη δεύτερη φάση του πρωταθλήματος.
Η διοίκηση, έβαλε άλλη μία φορά το χέρι στην τσέπη, υλοποιώντας τις υποδείξεις του Τσάβι Ρόκα. Έφυγαν αυτοί που κρίθηκαν περιττοί, έγιναν τέσσερις μετεγγραφές, αισιοδοξώντας ότι οι νέοι παίκτες θα προσδώσουν άλλον αέρα στο σύνολο, βοηθώντας προς την υλοποίηση των στόχων.