Φταίει η κούραση; Άραγε οι απουσίες; Το αγωνιστικό πλάνο, μήπως, του κόουτς; Η ελλιπής, ίσως, προετοιμασία; Η κακή, λέτε, ψυχολογία; Στον αγωνιστικό κατήφορο του τελευταίου ενάμιση μήνα, ομολογουμένως πάρα πολλοί παράγοντες έπαιξαν ρόλο. Άλλοι λιγότερο και άλλοι περισσότερο. Αυτό που με κανένα τρόπο δεν χωνεύεται στην ΑΕΚ, ανεξαρτήτως αποτελεσμάτων, δεν είναι άλλο από τις προβληματικές έως αδιάφορες, κατά πολλούς, εμφανίσεις.
Με αποκορύφωμα την προχθεσινή στο Στάδιο «Αλφαμέγα». «Είναι απίθανο να αμυνθείς με τα μάτια. Αν μπορούσα θα έβγαζα τον εαυτό μου και τους 11 παίκτες από το γήπεδο», ήταν το χαρακτηριστικό σχόλιο του εκνευρισμένου Ολτρα, κάτι που αποτυπώνει πολλά, μα πάρα πολλά.
Στις ήττες από τον Απόλλωνα (1-2, 0-1), την ΑΕΛ (1-2) και στην ισοπαλία με τον Ακρίτα (1-1), δεν αντιλέγει κανείς πως η ομάδα της Λάρνακας, έβγαλε -κατά διαστήματα- ενέργεια στον αγωνιστικό χώρο. Απέναντι στον Άρη ωστόσο, υποτάχθηκε άνευ όρων στις ορέξεις της παρέας των Κακόριν και Μπαμπίκα, γνωρίζοντας ταπεινωτική ήττα. Μία ηχηρή σφαλιάρα, η οποία προσγείωσε ανώμαλα κάθε φίλο της ομάδας.
Στην πιο κρίσιμη καμπή του μαραθωνίου, οι Λαρνακείς δείχνουν σημάδια οπισθοχώρησης, κάτι που έθεσε άπαντες σε κατάσταση συναγερμού, προσπαθώντας να βρουν τις αιτίες του κακού. Γιατί, το μόνο σίγουρο είναι πως δεν ξέχασαν την μπάλα που απέδειξαν ότι ξέρουν οι ποδοσφαιριστές. Το θέμα είναι άλλου, το οποίο καλείται να εντοπίσει το τεχνικό τιμ και να βρει μία λύση, πριν είναι πολύ αργά.
Οι κιτρινοπράσινοι, όχι μόνο έχασαν δύο σπουδαίες ευκαιρίες για να βρίσκονται αυτοί στην κορυφή της βαθμολογίας, αλλά απέκτησαν συγκάτοικο στη δεύτερη θέση. Και μέσα σε όλα αυτά, το επόμενο ματς είναι με αντίπαλο τον ΑΠΟΕΛ.
Διαβάστε επίσης: