Δεν αντιλέγει κανείς ότι το ποδόσφαιρο είναι (και) θέαμα, μα πάνω από όλα είναι αποτέλεσμα. Και για να έρθει χρειάζονται γκολ ενεργητικό και μηδέν παθητικό. Παρατηρώντας τους αντίστοιχους αριθμούς της ΑΕΚ δεν χρειάζεται και πολύ για να αντιληφθεί κανείς πού χρειάζεται βελτίωση.
Από πλευράς παραγωγικότητας, τα 16 γκολ σε 12 ματς με μέσο όρο 1,33 ανά παιχνίδι δεν είναι άσχημο. Είναι ενδεικτικό ότι μόνο στο 0-0 με τη Δόξα και στο 0-1 από την Πάφος FC έμεινε άσφαιρη, ενώ σε πέντε ματς πέτυχε πέραν των δύο τερμάτων (σε ένα έβαλε τρία). Όλα αυτά και ενώ μόλις τρεις φορές σκόραραν οι σέντερ φορ της (Ολατούντζι 2, Λόπες 1). Κάτι που αν αυξηθεί μπορεί να αποφέρει ακόμη καλύτερα αποτελέσματα.
Αντιθέτως, οι 12 φορές που παραβιάστηκε η εστία της βγάζουν μέσο όρο ένα τέρμα ανά αγώνα και ας έχει να επιδείξει τέσσερα ματς με απαραβίαστη εστία (clean sheets). Οι αριθμοί των κιτρινοπρασίνων «χαλούν» κυρίως λόγω τριών ματς, κατά τα οποία μάζεψαν πέραν από δύο φορές την μπάλα από τα δίχτυά τους (στο ένα το έπραξαν τρεις φορές). Όταν αρχίζει λοιπόν η αναμέτρηση με… 0-1, γίνεται αυτομάτως πιο δύσκολο το έργο.
Ένα επιμέρους στατιστικό που χρήζει βελτίωσης είναι οι στατικές φάσεις, που παρουσιάζουν πρόβλημα. Από τα 12 γκολ που δέχτηκε η ΑΕΚ, τα τέσσερα προήλθαν με αυτό τον τρόπο, δηλαδή το ένα τρίτο. Καθόλου αμελητέος αριθμός λοιπόν, που θα είναι συμφέρον για την ομάδα της Λάρνακας να τον αλλάξει προς το καλύτερο.
Εν κατακλείδι, η ΑΕΚ έχει περιθώρια καλυτέρευσης και είναι δουλειά στα χέρια του Χοσέ Λουίς Όλτρα. Βάζοντας από τη μια στο παιχνίδι των γκολ τους στράικερ και από την άλλη, περιορίζοντας τη συχνότητα με την οποία δέχεται γκολ η ομάδα του, μπορεί να αισιοδοξεί σε ακόμη καλύτερες ημέρες.