Ο Μάρκους Μπέργκ έδωσε συνέντευξη στον Κώστα Γούλη μέσω του sport24.gr. Μίλησε για την ζωή του στην Σαουδική Αραβία, για τα χρόνια που πέρασε στον Παναθηναϊκό, την κατάσταση στο «τριφύλλι» και άλλα πολλά.
Αναλυτικά κάποια αποσπάσματα από την συνέντευξη του:
Για την ζωή μακριά από την Ελλάδα: «Είναι καλή η ζωή εδώ. Πάντα στην αρχή θέλει λίγο το χρόνο του όλο αυτό, για να συνηθίσεις, για να μάθεις την καθημερινότητα και τον τρόπο ζωής. Για την οικογένειά σου πρώτα. Πού θα πας για ψώνια, πού βρίσκεται το κάθε πράγμα που χρειάζεται για τα παιδιά. Νομίζω πως μετά τις αρχές του 2018, όλοι έχουμε προσαρμοστεί πλέον και τα πράγματα έχουν μπει σε μία σειρά».
«Δεν είναι εύκολο να εξηγήσεις στα παιδιά, γιατί δεν μπορούν να καταλάβουν ακόμα τη ζωή που κάνουμε, το ότι πρέπει να ταξιδεύουμε και να ζούμε σε διαφορετικά μέρη. Ακόμη μιλούν συνέχεια για την Ελλάδα, τη νιώθουν σπίτι τους. Έχουμε αγοράσει ένα διαμέρισμα εκεί και θα πάμε σίγουρα το καλοκαίρι για αρκετές μέρες. Η Ελλάδα θα είναι πάντα το σπίτι της… καρδιάς τους. Έχουν φίλους εκεί, με τους οποίους μιλούσαν μέσω Skype. Τώρα… μπλόκαραν το Skype εδώ και μας το έκαναν πιο δύσκολο. Όχι Skype, όχι Facetime, αλλά οκ, πιστεύω πως τα παιδιά προσαρμόστηκαν αρκετά καλά στη νέα μας ζωή… Το ίδιο και η γυναίκα μου. Έκανε νέες φιλίες εδώ. Είναι πολύ κοινωνική σαν άτομο και τη βοηθάει πολύ αυτό. Το συζητήσαμε και είπαμε να δοκιμάσουμε κάτι διαφορετικό τώρα, διότι η καριέρα μου αρχίζει να οδεύει πλέον προς το τέλος της».
Τι σημαίνει για τον ίδιο ο Παναθηναϊκός: «Επτά μήνες στα… ξένα, όμως στην καρδιά του δεν έχει αλλάξει ούτε χιλιοστό το τι σημαίνει για τον ίδιο ο Παναθηναϊκός. Ευχήθηκε για τα 110α γενέθλια του συλλόγου, διατηρεί επαφές, μαθαίνει (σχεδόν) τα πάντα για το ‘τριφύλλι’. Μιλάω με αρκετά παιδιά κυρίως όμως με SMS. Ξέρεις, όταν κάνεις ένα τέτοιο βήμα, μία καινούργια αρχή στη ζωή σου, στο πρώτο διάστημα έχεις πάρα πολλά πράγματα που πρέπει να βάλεις σε μία σειρά. Ευελπιστώ μέσα στο καλοκαίρι, να γυρίσω στην Ελλάδα και να συναντηθώ με κάποια πρόσωπα. Δεν τα είχα καταφέρει απ’ την ημέρα που υπέγραψα και θέλω πολύ να δω, πολύ κόσμο».
Για την κατάσταση του Παναθηναϊκού: «Απ’ την πρώτη μέρα που πήγα στον Παναθηναϊκό, τα πράγματα ήταν διαρκώς πάνω-κάτω, γύρω απ’ το οικονομικό περιβάλλον της ομάδας. Για μένα που ήμουν αρχηγός και συμμετείχα σε πάρα πολλές συσκέψεις, ήταν κάτι που το ζούσα έντονα για τέσσερα χρόνια. Ήταν πολύ δύσκολο να το βιώνεις αυτό κάθε μέρα. Έβλεπες πόσο πολύ υπέφερε ο κόσμος. Γενικά οι Έλληνες και οι άνθρωποι που δουλεύουν στο κλαμπ, είναι πολύ συναισθηματικοί. Ο Παναθηναϊκός είναι κομμάτι της ζωής τους, όπως ήταν και για μένα όταν έπαιζα εκεί. Ζουν γι’ αυτό και θέλουν όλα να είναι καλά. Αλλά δεν είναι όταν βλέπεις πως υπάρχουν τόσες πολλές δυσκολίες. Και σαν μέλος της ομάδας και του κλαμπ είναι πολύ δύσκολο, αν δεν βλέπεις έναν δρόμο, μία προοπτική. Αρχίζει απ’ την κορυφή του κλαμπ όλο αυτό και φτάνει προς τα κάτω».
Για το καλοκαίρι του 2015: «Για πολλούς, ένα κομβικό σημείο για όλα όσα συμβαίνουν σήμερα, ήταν το καλοκαίρι του ’15, όταν η διοίκηση Αλαφούζου αποφάσισε να αφήσει στην άκρη ένα αρκετά επιτυχημένο μοντέλο (που είχε αρχίσει να έχει αποτελέσματα και στην κατεύθυνση της ουσιαστικής, οικονομικής εξυγίανσης), αλλάζοντας εντελώς την πολιτική της. Με δαπανηρές κινήσεις σε παίκτες που κόστισαν πολύ και πρόσφεραν λίγο, προχωρώντας παράλληλα σε αλλαγές στα πρότζεκτ κάθε 4-5 μήνες».
«Το σκέφτηκα πολύ όλο αυτό, ειδικά εκείνη την περίοδο, διότι σαν παίκτης προσπαθείς να συγκεντρωθείς μέσα στο γήπεδο, αλλά επηρεάζεσαι. Όλοι μας το συζητούσαμε. Υπάρχουν άνθρωποι γύρω απ’ το κλαμπ, που είναι καιρό εκεί και πρέπει να έχουν μία συγκεκριμένη κι ενιαία στρατηγική. Όχι για το τι μπορεί να θέλει ένας νέος προπονητής, αλλά η ομάδα, η φιλοσοφία της. ‘Έτσι δουλεύουμε, αυτό είναι το πλάνο μας. Συγκεκριμένα πράγματα.
Καταλαβαίνω πως όταν έρχεται ένας νέος προπονητής ζητάει παίκτες και προσπαθεί να βάλει τα δικά του ‘θέλω’ σε μια ομάδα, όμως η κατεύθυνση πρέπει να είναι ενιαία και συγκεκριμένη. Και δεν είναι μόνο οι νέοι προπονητές. Είναι και οι νέοι τεχνικοί διευθυντές. Πάρα πολλές αλλαγές. Δεν μπορείς να μείνεις υγιής με αυτόν τον τρόπο. Είναι αδύνατο, γιατί στο τέλος, αν το σκεφτείς, όλα γυρίζουν σε εμάς, τους παίκτες. Εμείς είμαστε εκείνοι που πρέπει να παίξουμε καλά και να δείξουμε στο γήπεδο το πρόσωπο του κλαμπ».
Για τα γεγονότα όταν έφυγε από τους «πράσινους»: «Είναι δύσκολο να υποδείξεις μόνο ένα σημείο. Το ποδόσφαιρο, από ένα σημείο και μετά είναι business. Το πρώτο και το πιο βασικό πράγμα που θέλω να πω είναι πως δεν θα ήθελα ποτέ να φύγω ως ελεύθερος από τον Παναθηναϊκό ή να βάλω το κλαμπ σε ακόμη δυσκολότερη κατάσταση. Δεν είχα ποτέ τέτοια πρόθεση και η αλήθεια είναι πως στο τέλος, ο σύλλογος πήρε αρκετά χρήματα για μένα».
«Για μένα δεν υπήρχε ποτέ αυτή η προοπτική και το κλαμπ το ήξερε αυτό. Όλοι το ξέρουν αυτό. Η ομάδα, ο ατζέντης μου, ο Αλαφούζος, όλοι… Υπήρχε ωστόσο, ένα πρόσωπο στην ομάδα (σ.σ. εννοεί τον πρώην τεχνικό διευθυντή Νίκο Λυμπερόπουλο) που προσπάθησε πραγματικά εκείνη την περίοδο να βάλει το όνομά μου στα σκατά. Δεν είναι εκεί πλέον».
«Προσπάθησα να βρω την καλύτερη δυνατή λύση για όλους. Μίλησα με την Αλ Αΐν και προσπάθησα να πάρει ο σύλλογος όσο το δυνατόν περισσότερα χρήματα. Ήταν κάτι που το συζήτησα και με τον Αλαφούζο και μου ζήτησε να το κάνω. Και το έκανα. Υπήρχε ωστόσο, κάποιος που έλεγε πολλά πράγματα για μένα. Δεν ξέρω ίσως να προσπαθούσε να γίνει ‘ήρωας’ στα μάτια των οπαδών, με πολύ λάθος τρόπο. Προσπαθούσε να βάλει τους οπαδούς εναντίον μου. Θα μπορούσα να έχω κάνει κι εγώ -εάν ήθελα- πολύ δύσκολη την κατάσταση για τον ίδιο και για το κλαμπ. Δεν είχα όμως τέτοια πρόθεση. Δεν είμαι τέτοιος χαρακτήρας.»
Για τις στιγμές στον Παναθηναϊκό: «Ήταν μία υπέροχη σχέση που γεννήθηκε μέσα μου από νωρίς. Όταν πήγα στον Παναθηναϊκό, ήμουν τραυματίας. Το κλαμπ με απέκτησε ελεύθερο και δεν ξόδεψε πολλά σ’ αυτό το deal. Ήμουν ένα στοίχημα για την ομάδα και ο Παναθηναϊκός ήταν ένα στοίχημα για μένα. Ο Αναστασίου με γνώριζε από την Ολλανδία και επέμενε για να με αποκτήσει. Και ο Νταμπίζας όμως ήταν πολύ ειλικρινής μαζί μου. Μου είπε, κοίτα, δεν σε ξέρω σαν παίκτη και δεν μπορώ να σε κρίνω, σε θέλει όμως πολύ ο προπονητής.
Ο Αναστασίου ήρθε στο Γκέτεμποργκ για να μου εξηγήσει τα πάντα. Μου είπε, ‘σε θέλω σαν το Νο9 μου. Έχουμε ένα νέο πρότζεκτ και θέλω να είσαι εκεί. Δεν με νοιάζει που προέρχεσαι από τραυματισμό. Σε πιστεύω πολύ και θα περιμένω όσο χρειαστεί για να είσαι έτοιμος’. Γενικά η κατάσταση τότε στον Παναθηναϊκό ήταν περίπου σαν τη σημερινή. Η ομάδα ήθελε να κάνει μια ολοκληρωτική αλλαγή, μία νέα αρχή. Αποκτήθηκαν 12 παίκτες και υπήρχε πολύ μεγαλύτερη υπομονή από τον κόσμο. Και ίσως με μία μεγαλύτερη προοπτική διότι υπήρχε διοίκηση, υπήρχε μεγαλομέτοχος και ήταν ενεργός. Ελπίζω ότι αυτό θα αλλάξει και στη σημερινή ομάδα. Δεν αξίζει να το περνάει όλο αυτό.»
Για το τι κρατάει από την καριέρα του στην Ελλάδα: «Κρατάω μόνο τις καλές αναμνήσεις και τα θετικά πράγματα, γιατί ναι, στον Παναθηναϊκό έζησα τα τέσσερα καλύτερα χρόνια της καριέρας μου. Ίσως δεν το έδειχνα αυτό τόσο πολύ στον κόσμο, στα social media ή στις δηλώσεις μου, αλλά πάντα ήθελα και προσπαθούσα να είμαι αυθεντικός. Τώρα μου δίνεται μια ευκαιρία να τους δείξω αυτή την εκτίμηση και το πως νιώθω ακόμα γι’ αυτούς. Μου μεγάλωναν την ευθύνη που ένιωθα γι’ αυτούς. Μου έδιναν ενέργεια, δύναμη. Αυτό είναι το πιο υπέροχο πράγμα που μου άφησε ο Παναθηναϊκός».