Ετσι όπως έχουν εξελιχθεί τα πράγματα για τον Παναθηναϊκό, η αποφυγή της τελευταίας θέσης του βαθμολογικού πίνακα των πλέι οφ (και άρα της κατάκτησης του χειρότερου ευρωπαϊκού εισιτηρίου) θα ισοδυναμεί με ένα μικρό θαύμα.
Ταυτοχρόνως, είναι ξεκάθαρο ότι, για να υπάρχουν έστω αμυδρές ελπίδες για να γίνει το μικρό αυτό θαύμα πραγματικότητα, θα πρέπει οι «πράσινοι» να βρουν το σθένος και τον τρόπο για να κατακτήσουν (σε πρώτη φάση) τη νίκη στο ντέρμπι της Τετάρτης με την ΑΕΚ στο γήπεδο της Λεωφόρου. Το εγχείρημα αυτό εμπεριέχει ξεκάθαρα πολύ υψηλό δείκτη δυσκολίας τόσο για αμιγώς αγωνιστικούς λόγους (βλέπε απουσίες παικτών-κλειδιά: Μπεργκ, Βιγιαφάνιες, Εμποκού, Κουλιμπαλί) όσο και για απόλυτα ψυχολογικούς.
Ο Παναθηναϊκός, αντί για πρώτος και καλύτερος στη βαθμολογία των πλέι οφ πριν από το ντέρμπι με την ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ, βρέθηκε αναπάντεχα τελευταίος και αποδεκατισμένος.
Ψυχολογικό άδειασμα και έλλειψη ποιότητας.
Κι όποιος έχει ασχοληθεί με τον αθλητισμό μπορεί να κατανοήσει επαρκώς το ψυχολογικό άδειασμα της ομάδας και κατ’ επέκταση το εύρος της δυσκολίας του Ουζουνίδη και των συνεργατών του για να κρατήσουν τα λουριά.
Φάνηκε ξεκάθαρα άλλωστε προχθές στο ΟΑΚΑ η απουσία ουσιαστικής απειλής στην περιοχή της Ενωσης, που προέκυψε ξεκάθαρα ως απόρροια έλλειψης ποιότητας στην 11άδα και ουχί της απουσίας πλάνου «χτισίματος» στη δημιουργία του παιχνιδιού. Αγωνιστικό πλάνο υπήρχε και λειτούργησε μέχρι ενός σημείου, αλλά δεν προχώρησε εξαιτίας προσωπικών λαθών λόγω μέτριας/κακής τεχνικής και περιορισμένης αντίληψης κάποιων παικτών που βρέθηκαν αναγκαστικά και από το παράθυρο στην ενδεκάδα. Πλην όμως ο Παναθηναϊκός ήταν και στο ΟΑΚΑ ομάδα που ήξερε πώς να σεβαστεί τον εαυτό της με εξαιρετική συνοχή των γραμμών, σωστές αποστάσεις και αξιοπρεπείς μεταβάσεις από άμυνα σε επίθεση και το αντίστροφο (επιθετικό και αμυντικό transition).
Χωρίς Εμποκού αλλά με τρεις επιστροφές
Την Τετάρτη στη Λεωφόρο το «τριφύλλι» δεν θα έχει τον Πολ Ζοσέ Εμποκού ως έξτρα κερασάκι στην τούρτα των προβλημάτων του, απώλεια αναμφίβολα σημαντική, θα έχει ωστόσο τρεις επιστροφές ενδεκάδας που μπορούν να κλείσουν «τρύπες». Πρώτα απ’ όλα στη θέση του τερματοφύλακα, με τον Οδυσσέα Βλαχοδήμο να επιστρέφει στην ενδεκάδα αντί του Στιλ καθώς εξέτισε την ποινή της τιμωρίας του μετά την άδικη αποβολή του στο επεισοδιακό ματς με τον ΠΑΟΚ στη Λεωφόρο.
Ο Στιλ, άλλωστε, απογοήτευσε οικτρά στη μεγαλύτερη διάρκεια της φετινής σεζόν, σε αντίθεση με τον Βλαχοδήμο που άρπαξε την ευκαιρία απ’ τα μαλλιά και πλέον εμπνέει μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στην άμυνά του σε σχέση με τον Αγγλο κίπερ. Δεύτερον, πρόκειται να επανέλθει στον νευραλγικό χώρο του άξονα της μεσαίας γραμμής ο Δημήτρης Κουρμπέλης, για να συνθέσει μαζί με τον Κάρλος Ζέκα το δίδυμο των κεντρικών μέσων. Οι δυο τους, όπως έχει αποδειχθεί στο πρόσφατο παρελθόν, διαθέτουν την απαιτούμενη «χημεία» για να λειτουργήσουν αρμονικά και κατά συνέπεια ο Παναθηναϊκός θα παρουσιαστεί σαφώς ενισχυμένος.
Τρίτον, η επιστροφή του Ρόμπιν Λουντ αναμένεται να είναι ιδιαίτερα χρήσιμη από τη στιγμή που μπορεί να αγωνιστεί και στα άκρα, όπου δίχως Βιγιαφάνιες και Εμποκού οι επιλογές έχουν στερέψει επικίνδυνα. Ο Φινλανδός πολυσύνθετος μέσος διακρίνεται για τη σοβαρότητά του και παρά το σημαντικό διάστημα της απραξίας του είναι δεδομένο ότι θα προσφέρει πολύτιμες λύσεις στην ομάδα.