ΤΟΥ ΠΕΤΡΟΥ ΧΑΤΖΗΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ
Δεν είχε περάσει ούτε κατά διάνοια απ’ το μυαλό των σκαπανέων της ιστορικής πρώτης διεθνούς ποδοσφαιρικής αναμέτρησης, πως με την… επίσημη φιλική μονομαχία τους εμφύτευαν τον σπόρο για τη διάδοση τέτοιου είδους αγώνων. Κατ’ επέκταση και της συγκρότησης αντιπροσωπευτικών εθνικών ομάδων και τη δημιουργία, εν τέλει, διοργανώσεων με συμμετοχή εθνικών συγκροτημάτων.
Γυρνάμε 146 χρόνια πίσω: 30ή Νοεμβρίου του 1872. Μέσα στην ομιχλώδη ατμόσφαιρα η οποία τύλιγε το γήπεδο Χάμιλτον Κρεστ του Πάρτικ, 4.000 φίλαθλοι, έγιναν μάρτυρες της παρθενικής ποδοσφαιρικής σύγκρουσης της ένθεν κακείθεν αφρόκρεμας των προαιώνιων όμορων -και άσπονδων- αντιπάλων. Και εχθρών, επίσης, στα πολιτικά, πολιτιστικά και πολεμικά πεδία: Σκωτία εναντίον Αγγλίας.
Ο όρος εθνική ομάδα δεν είχε εφευρεθεί ακόμη, ωστόσο, ήταν αμφίπλευρα αποδεκτό ότι οι δύο επίλεκτες ενδεκάδες εκπροσώπησαν εκείνη την ιστορική ημέρα το έθνος των Σκωτσέζων και το έθνος των Άγγλων.
Πριν από τη σημαδιακή μονομαχία, ομάδες Άγγλων και Σκωτσέζων είχαν βρεθεί αντιμέτωπες πέντε φορές (το 1870 και το 1871), όλες στο Λονδίνο. Δεν είχαν «κατεβάσει», όμως, ό,τι καλύτερο διέθεταν οιδύο χώρες. Κυρίως η Σκωτία. Την οποίαν εκπροσώπησαν σε εκείνα τα ανεπίσημα φιλικά αυτόκλητοι «διεθνείς» -Σκωτσέζοι παρεπιδημούντες στην αγγλική πρωτεύουσα.
Την ιδέα για έναν αγώνα με αντιπροσωπευτικές-επίλεκτες ομάδες Αγγλίας-Σκωτίας, συνέλαβε ο τότε γραμματέας της Αγγλικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας -και ποδοσφαιριστής, παράλληλα! Τσαρλς Άλκοκ. Έριξε το γάντι με κάθε επισημότητα και οι Σκωτσέζοι -άλλο που δεν ήθελαν- το σήκωσαν και το επέστρεψαν στους μισητούς γείτονές τους. Υπό τον όρο ότι θα διεξάγονταν το μεγάλο παιχνίδι στο δικό τους έδαφος.
Κατ’ ακρίβεια -ελλείψει ακόμη οργανωμένης Ομοσπονδίας- ο σύλλογος Κουίνς Παρκ -διέθετε την κορυφαία ομάδα τότε στη Σκωτία, ίσως και στη Βρετανία- ανέλαβε την ευθύνη της θετικής απάντησης στους Άγγλους και της υπεράσπισης της εθνικής τιμής. Εξ ου και η πρωτόγονη εθνική Σκωτίας εμφανίσθηκε με ένδεκα ποδοσφαιριστές της Κουίνς Παρκ.
Φόρεσαν, όμως, navy blue χρώματα τα οποία καθιερώθηκαν έκτοτε ως εθνικά στο σκωτσέζικο ποδόσφαιρο. Οι Άγγλοι, από την άλλη, εμφανίστηκαν με λευκές μπλούζες. Έτσι θεσπίστηκε το συγκεκριμένο χρώμα ως εθνικό ποδοσφαιρικό.
Οι γηπεδούχοι παρατάχθηκαν με το… συντηρητικό σύστημα 2 (μπακ)-2 (μέσοι)-6 (επιθετικοί), ενώ οι φιλοξενούμενοι με πλήρη επιθετική διάταξη: 1 (μπακ)-1 (μέσος)-8 (κυνηγοί)!
Όπως αποδείχθηκε, προϊόντος του χρόνου, ήταν άνθρακες ο θησαυρός. Η πολυθρύλητη πρώτη αγγλοσκωτική μάχη ήταν αγωνιώδης, τραχιά, υπό κλίμα φανατισμού και έντασης, μα έληξε ισόπαλη χωρίς να σημειωθεί γκολ.
Δεν έχει, βεβαίως, τόση σημασία πια το στείρο αποτέλεσμα ή η δυστοκία των 14 συνολικά επιθετικών. Μέσα από την καταχνιά του Πάρτικ ανέτειλε η πιο μακρά εθνική ποδοσφαιρική αντιπαλότητα στον πλανήτη. Ο πρόδρομος των διοργανώσεων ποδοσφαίρου με πρωταγωνίστριες εθνικές ομάδες. Προάγγελος των Μundial, Euro, Copa America και Copa Africa.