TΟΥ ΙΑΚΩΒΟΥ ΚΑΚΟΥΡΗ
Η αλήθεια είναι ότι ήμουν λιγάκι επιφυλακτικός. «Ποιος είσαι εσύ που θα κράξεις έναν ολόκληρο Λιονέλ Μέσι;»… Μέχρι που διάβασα τα «επιτεύγματά» του στο τρέξιμο κι άντλησα θάρρος. Εκτός των άλλων, λοιπόν, στο Μουντιάλ της Ρωσίας, ο Μέσι ήταν και περιπατητής! Δεν το λέω εγώ, τα μηχανήματα τα λένε. Έτρεξε, λέει, 31,6 χιλιόμετρα στα τέσσερα ματς του Μουντιάλ.
Με δεδομένο ότι ο Νούνο Μοράις του ΑΠΟΕΛ ακόμη και στα 34 του χρόνια τρέχει 10-12 χιλιόμετρα ανά ευρωπαϊκό αγώνα, μπορούμε να αντιληφθούμε πόσο… τρέχει ο (κατά πολλούς) κορυφαίος ποδοσφαιριστής του πλανήτη. Με απλά λόγια, ο Μέσι έτρεξε σε τέσσερα ματς, κάτι λιγότερο απ’ ότι ο Μοράις σε τρία ματς! Είναι και το άλλο. Περίπου τα μισά χιλιόμετρα (13,4) που έτρεξε (τρόπος του λέγειν…) τα έκανε περπατώντας, αφού ανέπτυξε μέγιστη ταχύτητα 0-7 χιλιόμετρα ανά ώρα! Ακόμη και σε γυμναστήρια γηροκομείων, κάποιοι περπατούν γρηγορότερα.
Παρένθεση: Οι ειδικοί του ποδοσφαίρου έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι το τρέξιμο είναι ένας από τους πιο σημαντικούς παράγοντες για να φτάσει μια ομάδα στην επιτυχία. Για παράδειγμα, σύμφωνα με τις μετρήσεις, στους αγώνες των ομίλων του Τσάμπιονς Λιγκ της περιόδου 2017-18, από τις 16 ομάδες που έτρεξαν περισσότερο, συνέχισαν οι 13!
Επιστρέφοντας στον Λιονέλ Μέσι, τον είδαμε να μην μπορεί… Έχει χάσει τη δύναμη, την έκρηξή του, την ταχύτητα στα πόδια και στη σκέψη. Ας είναι καλά τα μηχανήματα που καταγράφουν. Ο σούπερ σταρ της Αργεντινής έτρεξε με ταχύτητα μεγαλύτερη των 25 χλμ ανά ώρα μόνο για 612 μέτρα. Όταν μάλιστα τα έδωσε όλα έφτασε μάξιμουμ στα 28,37 χλμ. ανά ώρα. Για λόγους σύγκρισης, το κοντέρ του Κίλιαν Εμπαμπέ, σε εκείνο το εξαιρετικό του σλάλομ που είχε ως αποτέλεσμα το πέναλτι υπέρ της Γαλλίας έπιασε 37 χιλιόμετρα!
Δεν αμφισβητεί κανείς ότι ο Λιονέλ Μέσι είναι ένας εξαιρετικός ποδοσφαιριστής. Με σπουδαίες επιτυχίες, με ένα σωρό τρόπαια και προσωπικές διακρίσεις. Αλλά, καλό θα ήταν να σταματήσει αυτή η αδιανόητη και άνευ αντικειμένου σύγκριση με τον Ντιέγκο Μαραντόνα. Καλό παιδί ο Λιονέλ, με απίστευτες, μαγικές ενέργειες και δεκάδες γκολ, όταν είχε κι έχει δίπλα του παικταράδες τύπου Ινιέστα, Τσάβι, Μπουσκέτς, Ντάνι Άλβες, Μασιεράνο και λοιπούς.
Εδώ που τα λέμε, όταν έχεις αρχηγό τον Πουγιόλ που γυάλιζε το μάτι του 24 ώρες το 24ωρο, θέλοντας και μη θα σκύψεις το κεφάλι και θα τρέξεις και θα παθιαστείς και θα ματώσεις. Το πιο βασικό; Πώς διάολο γίνεται να συζητάμε ότι ένας παίκτης είναι ο κορυφαίος όλων των εποχών στον κόσμο, όταν δεν έχει κερδίσει έναν παγκόσμιο τίτλο; Κι ο Μέσι, δυστυχώς, όπως όλα δείχνουν, θα μείνει χωρίς παγκόσμιο χρυσό αγαλματίδιο…