Σάββατο, 25 Μαΐου 2024. Η ομάδα της Λυών βρίσκεται στο Λιλ, όπου κόντρα στην παντοδύναμη Παρί Σεν Ζερμέν θα διεκδικήσει το Κύπελλο Γαλλίας, τον πρώτο της τίτλο μετά το 2012. Aν και τελικά οι Παριζιάνοι θα κατακτήσουν τον τίτλο με σκορ 2-1, οι «λυωναί» μπορούν να είναι υπερήφανοι για την κατάληξη της σεζόν.
Μια σεζόν η οποία ξεκίνησε ως εφιάλτης, με μαζικές αποχωρήσεις παικτών, στα μισά της το ενδεχόμενο του υποβιβασμού ήταν πιο εμφανές από ποτέ και τελικά τελείωσε με επιστροφή σε ευρωπαϊκές διοργανώσεις και με έναν εγχώριο τελικό.
«Θέλουμε να τραγουδήσουμε με αγάπη τα ονόματα σας, όχι σαν αυτούς τους $!@%^ που έφυγαν τους τελευταίους μήνες»
Σεπτέμβριος 2023, 4η αγωνιστική. Η Λυών διανύει ένα από τα χειρότερα ξεκινήματα στην ιστορία της. Μετά από 3 αγώνες, μετρά μόλις έναν βαθμό, ενώ έχει γνωρίσει την ταπεινωτική ήττα με 1-4 από την Μονπελιέ, στο πρώτο εντός έδρας παιχνίδι της. Η λήξη του δεύτερου αγώνα της σεζόν στο «Groupama Stadium», αυτός κόντρα στην Παρι, δεν έχει διαφορετική κατάληξη. Το 0-4 του ημιχρόνου, γίνεται 1-4 από το πέναλτι του Τολισό, ωστόσο στο φίλαθλο κοινό της ομάδας, δεν υπάρχει καμία παρηγοριά.
Ο πυρήνας των οπαδών της, οι «Bad Gones» (σ.σ Κακά Παιδιά), αποτελεί τον ισχυρότερο και πλέον γνωστό σύνδεσμο οπαδών στη Γαλλία. Αγανακτισμένοι, καλούν τους παίκτες της ομάδας στο πέταλο μετά τη λήξη του αγώνα και δίνοντας μεγάφωνο σε έναν εξ αυτών, απευθύνονται στους ποδοσφαιριστές τους.
«Φοράτε τη φανέλα της Ολιμπίκ Λυών. Πριν την φορέσετε, την έχουν δοξάσει άλλοι. Δεν έχετε το δικαίωμα να την αμαυρώσετε. Το μόνο που ζητάμε είναι να είμαστε δίπλα σας. Αλλά για να το κάνουμε αυτό, θα πρέπει να το κερδίσετε. Αγαπάμε και σεβόμαστε αυτή τη φανέλα.
Υπάρχει ακόμα ένα πράγμα που ζητάμε: Να τα τραγουδήσουμε τα ονόματα σας με αγάπη, όχι όπως τραγουδήσαμε τα ονόματα των ******* που έχουν αποχωρήσει από τον σύλλογό μας τους τελευταίους έξι μήνες. Θέλουμε να τραγουδήσουμε τα ονόματά σας με σεβασμό, με αγάπη. Επειδή ξέρουμε ότι παίζετε με αγάπη. Αλλά περιμένουμε από εσάς να σεβαστείτε τη φανέλα μας, δουλέψτε σκληρά στο γήπεδο και αν χρειαστεί να δεχτούμε ήττες, να το κάνουμε με το κεφάλι ψηλά»
Παγωμένοι, οι παίκτες ακούν σιωπηλοί. Οι περισσότεροι, προέρχονται από τις ακαδημίες του συλλόγου και γνωρίζουν πολύ καλά τι εννοούν οι οπαδοί. Αυτοί που αποχώρησαν (Μπαρκολά, Λουκέμπα, Αουάρ), παρότι προήλθαν από την καρδιά αυτής, επέλεξαν να εκβιάσουν την έξοδο τους από την ομάδα. Ο πρώτος μάλιστα, μεταπήδησε στην μισητή αντίπαλο, Παρί, προκαλώντας την οργή του κοινού, με τον τρόπο που έφυγε από τη Λυών.
Φανερά αποδυναμωμένη, η Λυών έγινε έρμαιο στα χέρια των περισσότερων ομάδων. Η άτακτη φυγή του Λοράν Μπλαν στα μέσα του Σεπτεμβρίου, δεν άλλαξε την εικόνα, καθώς και ο Φάμπιο Γκρόσο που τον διαδέχθηκε, απέτυχε να ανατρέψει την κατάσταση. Μάλιστα, η επίθεση των οπαδών της Μαρσέιγ στο πούλμαν της ομάδας και ο τραυματισμός του Ιταλού, αποτέλεσαν το ναδίρ, σε μια θλιβερή χρονιά για τους «λυωναί».
Η «καυτή θέση» που ανέλαβε ο Σαζ και η ιστορική αντεπίθεση
Με την Λυών στην τελευταία θέση, με μόλις 1 νίκη σε 12 αγώνες πρωταθλήματος και χωρίς προπονητή, ο σύλλογος ήταν πολύ δύσκολο να βγει από το αδιέξοδο. Και χωρίς την πολυτέλεια να επιλέξει έναν προπονητή με τρανταχτό βιογραφικό, στράφηκε στον προπονητή της ομάδας νέων, Πιερ Σαζ. Έχοντας στα χέρια του ελάχιστα, έπρεπε να μάθει την ομάδα του όχι απλά να περπατάει, αλλά να τρέχει. Παράλληλα, έπρεπε να σχεδιάσει τον μεταγραφικό σχεδιασμό της χειμερινής μεταγραφικής περιόδου, καθώς οι αλλαγές ήταν απαραίτητες.
Και η αλήθεια είναι πως ο νέος ιδιοκτήτης της ομάδας, Τζον Τέξτορ, φρόντισε να τον υποστηρίξει. Η ήττα με 3-0 στο εξ αναβολής ντέρμπι με την Μαρσέιγ, θα είναι το τελευταίο πολύ δύσκολο αποτέλεσμα σε ένα πολύ κακό σερί. Από τις 10 Δεκεμβρίου, μέχρι και τον επίλογο της σεζόν, η Λυών θα ηττηθεί ξανά μόλις 4 φορές, ενώ θα κερδίσει 15 παιχνίδια. Μερικά από αυτά με… χιτσκοκικό τρόπο, όπως το πραγματικά «τρελό» 3-4 με την Λιλ. Παίκτες όπως οι Φοφανά, Μπενραχμά, Μανγκαλά και Μάτις, ήρθαν και έδεσαν αμέσως με την ομάδα.
Το μεγαλύτερο βάρος ωστόσο, το πήρε στις πλάτες του, ο αρχηγός, Αλεξάντρ Λακαζέτ. Το πρώτο μισό της σεζόν, ο 32χρονος μετρούσε μόλις 3 τέρματα. Μετά τη συντριβή όμως από την Μαρσέιγ, ξεκίνησε την εντυπωσιακή του αντεπίθεση, πετυχαίνοντας 16 γκολ στα εναπομείναντα παιχνίδια, βγαίνοντας δεύτερος σκόρερ, πίσω μόνο από τον Κιλιάν Μπαπέ.
Το τελευταίο εξ αυτών, στο παιχνίδι που έκρινε ολόκληρη τη σεζόν. Την τελευταία αγωνιστική του πρωταθλήματος, η Λυών με νίκη επί της Στρασμπούρ και ισοπαλία ή ήττα της Λανς, μπορεί να βγει στην Ευρώπη. Το σκορ μέχρι το 90+5′, βρίσκεται στο 1-1, μέχρι τη στιγμή που ο Φοφανά κερδίζει πέναλτι. Ο αρχηγός, ψύχραιμος, πηγαίνει προς τη βούλα του πέναλτι, για να αναλάβει την εκτέλεση. Σουτάρει προς την αριστερή γωνία του τέρματος και σκοράρει. Το στάδιο… εκρήγνυται, οι παίκτες ξεσπούν σε έξαλλους πανηγυρισμούς.
Μια χρονιά που έμοιαζε όχι απλά χαμένη, αλλά καταδικαστική για τον σύλλογο, ολοκληρώνεται με την εξασφάλιση της ευρωπαϊκής εξόδου. Οι οπαδοί, πιστοί σε αυτό που είπαν στο ξεκίνημα της σεζόν, γιορτάζουν και τραγουδούν μαζί με τους παίκτες τους.
Σκηνικό που μπορεί να φαίνεται πολύ περίεργο για μια ομάδα που είχε τη δική της… αυτοκρατορία πριν από μερικά χρόνια. Σε όσους όμως βίωσαν από μέσα τις δυσκολίες στον σύλλογο και την μετάβαση σε μια νέα εποχή, ήταν η καλύτερη ανταμοιβή, παρά την απώλεια του τίτλου λίγες μέρες αργότερα.