*ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΜΟΥΣΚΑΛΛΗ
Ο Μανουέλ Εστιάρτε ήταν υδατοσφαιριστής. Αναδείχθηκε κορυφαίος πολίστας στον κόσμο επτά φορές. Είναι Ισπανός στην καταγωγή. Μετά το πέρας της πλούσιας καριέρας του στην υδατοσφαίριση, ο Μανουέλ ακολουθεί τον Πεπ Γκουαρδιόλα στην προπονητική του καριέρα από το 2008, ως άτυπος τεχνικός διευθυντής.
Ο Πεπ επέλεξε, διάλεξε αυτό τον άνθρωπο για άμεσο συνεργάτη του, παρ’ όλον ότι δεν προέρχεται από τον χώρο του ποδοσφαίρου. Εκτίμησε την προσωπικότητα, τον χαρακτήρα, την καλοσύνη. Αρχές και Αξίες, την ηθική και το αίσθημα του νικητή του Μανουέλ. Ο Πεπ ομολογεί για τον Μανουέλ. «Δεν ξέρω αν υπάρχουν άγγελοι, αλλά αν υπάρχουν πιστεύω ότι είσαι ένας απ’ αυτούς».
Η χημεία στο ποδόσφαιρο είναι η πιο σημαντική παράμετρος για τις επιτυχίες. Ιδιαίτερα η ψυχολογική και πνευματική ενότητα. Η αλληλοεκτίμηση, αλληλοσεβασμός, η ψυχολογική σύνδεση μεταξύ αυτών που αποτελούν μια ποδοσφαιρική οικογένεια αποτελεί την πεμπτουσία μιας δύσκολης εξαντλητικής και καθημερινής ποδοσφαιρικής διαδικασίας. Συμβούλιο, προπονητές, συνεργάτες, ποδοσφαιριστές, φίλαθλοι, αποτελούν το προζύμι στην δημιουργία επιτυχιών ή αποτυχιών. Η αρμονική, όμορφη, πνευματική, ειλικρινής συμβίωση αυτών των παραγόντων είναι απαραίτητα στοιχεία για τις επιτυχημένες ομάδες.
Ο προπονητής πρέπει να επιλέγει τους στενούς συνεργάτες του με πάρα πολλή προσοχή, όχι κυρίως βάσει των γνώσεων τους, αλλά κυρίως με βάση τον χαρακτήρα, προσωπικό ήθος και αντοχές τους. Ο Μανουέλ Εστιάρτε είναι αποκαλυπτικός για το θέμα αυτό: «Ο κόσμος με ρωτά τι μπορεί να δώσει το ποδόσφαιρο σε κάποιον που έπαιξε υδατοσφαίριση. Και η απάντηση είναι, πως προσπαθώ να βοηθήσω τον Πεπ επειδή σε καθημερινή βάση μπορώ να δω ότι αρκετές φορές είναι μόνος του».
Αυτή είναι μια στυγνή πραγματικότητα και αλήθεια για τους προπονητές ποδοσφαίρου, ανεξάρτητα ποιο επίπεδο ομάδων προπονούν και ανεξάρτητα των επιτυχιών ή αποτυχιών τους και ανεξάρτητα πόσο σπουδαίος , επιτυχημένος και αναγνωρίσιμος είναι ένας προπονητής.
Η προπονητική στο ποδόσφαιρο είναι μια ψυχοφθόρος διαδικασία. Όσο ελκυστική φαντάζει, τόσο επίπονη και δύσκολη είναι στην πραγματικότητα. Οι προπονητές οφείλουν πέραν της αναζήτησης σημαντικών και μοναδικών προσωπικοτήτων να εντάξουν στην προπονητική τους ομάδα, είναι αναγκαιότητα, να δημιουργήσουν εσωτερικά και εξωτερικά ψυχολογικούς, πνευματικούς μηχανισμούς, οι οποίοι να δημιουργούν χαρά, ικανοποίηση, υπερηφάνεια, ελπίδα, πίστη, στόχους και όραμα.
Όση βοήθεια και αν δοθεί από τους συνεργάτες τους, οι προπονητές πρέπει να διατηρούν καθημερινά τη φρεσκάδα, τη δυναμική, την πίστη και τη χαρά για αυτό που κάνουν. Ο προπονητής ποδοσφαίρου πρέπει να διαθέτει αρκετά ταλέντα, συνδυασμένα με ένα πλούσιο σε αρετές χαρακτήρα. Ο προπονητής είναι μοναδικός σε κάθε κοινωνία.
Ο καλός προπονητής είναι αυθεντικός. Αντέχει τις φουρτούνες και τα προβλήματα. Παίρνει γρήγορες και δύσκολες αποφάσεις. Μερικές φορές, ασύμβατες, καινοτόμες και ριζοσπαστικές.
Ο καλός προπονητής είναι πρότυπο ανθρωπιάς, πνευματικότητας, ακεραιότητας, ειλικρίνειας, ευαισθησίας, πειθαρχίας, συνδυασμένα με εμπειρία, ποδοσφαιρικές γνώσεις και γενικότερες σωστές αντιλήψεις για την κοινωνία και τα προβλήματα της.
ΓΚΟΥΑΡΔΙΟΛΑ – ΕΣΤΙΑΡΤΕ: Η πρώτη γνωριμία
Είναι Κυριακή 7 Ιουνίου 1992. Τελευταία αγωνιστική του ισπανικού πρωταθλήματος και η Μπαρτσελόνα που υποδέχεται την Αθλέτικ Μπιλμπάο, θέλει νίκη και «γκέλα» της Ρεάλ Μαδρίτης για να πάρει τον τίτλο. Ο Βούλγαρος άσος, Χρίστο Στόιτσκοφ, σκοράρει στο 36’ και στο 49’ και οι Καταλανοί του Γιόχαν Κρόιφ κατακτούν το πρωτάθλημα, καθώς η Ρεάλ Μαδρίτης γνωρίζει ήττα-σοκ στην Τενερίφη με 3-2.
Η «αρμάδα» του «Ιπτάμενου Ολλανδού» πανηγυρίζει μαζί με τα μέλη της ομάδας και χιλιάδες φιλάθλων στο «Καμπ Νου». Κάπου εκεί, βρίσκεται και ο 20χρονος Πεπ Γκουαρδιόλα, ένας πιτσιρικάς με ωριμότητα βετεράνου, ένας παίκτης που ανέδειξε ο ανυπέρβλητος Γιόχαν Κρόιφ. Κάποια στιγμή, μέσα στον… χαμό που επικρατεί, ο Γκουαρδιόλα δέχεται τα συγχαρητήρια ενός ζωντανού θρύλου του ισπανικού αθλητισμού, ο οποίος είναι ένθερμος υποστηρικτής της Μπάρσα. Ο κορυφαίος πολίστας της εποχής και ίσως ο καλύτερος όλων των εποχών, ο 31χρονος Μανουέλ Εστιάρτε, προσεγγίζει τον πιτσιρίκο μέσα στον αγωνιστικό χώρο για να τον συγχαρεί.
Αυτή η στιγμή, αυτά τα λεπτά που ακολούθησαν την πρώτη συνάντηση των δύο αθλητών, θα μπορούσαν κάλλιστα να χαρακτηρισθούν «μαγικά». Σαν ένα αόρατο χέρι να «ευλόγησε» τους δύο άνδρες και να τους συνέδεσε με έναν δεσμό άρρηκτο για τη συνέχεια της ζωής τους…
Το 2008 ο Γκουαρδιόλα, αποφασίζει να ασχοληθεί επαγγελματικά με την προπονητική και αναλαμβάνει την τεχνική ηγεσία της Μπαρσελόνα. Προηγουμένως, έχει συμβουλευθεί τον Εστιάρτε, ζητώντας του να τον ακολουθήσει σ’ αυτήν την μεγάλη πρόκληση. Ο Μανουέλ δεν το πολυσκέπτεται και οι δύο άνδρες αρχίζουν να συνεργάζονται σε επαγγελματικό επίπεδο, με τις γνωστές επιτυχίες την τελευταία δεκαετία.
*Ο Ανδρέας Μουσκάλλης είναι προπονητής ποδοσφαίρου.