aezaekaelanorthosisapoelapollonarisdoksaethnikos achnaskarmiotissasalaminaothelos athienouomonoiapafosSuper LeaguePremier LeagueSerie ALaLiga

Αναγκαία μια ποδοσφαιρική εξέγερση

ΤΟΥ ΠΑΝΙΚΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ([email protected])

RADIO ACTIVE (ΟΙ ΠΡΟΠΟΝΗΤΕΣ ΤΗΣ ΕΞΕΔΡΑΣ 18.00-19.00) ΤΗΛ. 22-744333

Συνήθως μιας σημαντικής εξέλιξης στο χώρο του ποδοσφαίρου, ένα ξεπέταγμα, ένα άλμα προηγείται κοινωνική επανάσταση. Όχι κατ’ ανάγκη με όπλα, αλλά αναίμακτη. Ένα παράθυρο στο μέλλον από μια δράκα ανθρώπων. Οι Πρόβος για παράδειγμα στην Ολλανδία (Σημ. το όνομα προέρχεται από τη λέξη προβοκάτορες. Πρόκειται ομάδα νεαρών που έδρασαν τη δεκαετία του ’60) που έκαναν τη δική τους επανάσταση ουσιαστικά τέθηκαν αντιμέτωποι με τη συντηρητική τάξη μετά το Β’ παγκόσμιο πόλεμο. Κάπου μέσα σε αυτή την αλλαγή που επιχειρείτο, τις καινοτομίες στην λογοτεχνία, την αρχιτεκτονική και του τρόπου ζωής δημιουργήθηκε και η Εθνική Ολλανδία και ο Άγιαξ του ολοκληρωμένου ποδοσφαίρου.

Άνθρωποι που έφυγαν από τις γραμμές, λειτούργησαν έξω από το κάδρο προσέφεραν κάτι το ξεχωριστό το οποίο μνημονεύεται ως σήμερα. Αντίστοιχα παραδείγματα μπορούμε να δούμε και σε άλλες χώρες όπου οι κοινωνικές αλλαγές δημιούργησαν πρόσφορο έδαφος για την ανάπτυξη ιδεών και ομάδων. Όπως στην Αγγλία τη δεκαετία κάπου μεταξύ 1960-70 που το Λίβερπουλ, δεν επηρεάστηκε από τη μουσική των Μπιτλς που έκαναν διάσημη την πόλη, αλλά περισσότερο από το εργατικό κίνημα της εποχής που έδωσε τεράστιες μάχες για την προάσπιση των ανθρώπινων και εργασιακών δικαιωμάτων. Μέσα σε εκείνη την ανάγκη να χαράξει μια νέα πορεία η εργατούπολη του Λίβερπουλ, έχτισε και τις ιδέες του ο Σάνκλι (παιδί ανθρακωρύχων) που αποτέλεσαν και τα θεμέλια των επιτυχιών του συλλόγου.

Μπορούμε να βρούμε και άλλα τέτοια παραδείγματα στην Ευρώπη ή τη Λατινική Αμερική που η «βίαιη» αλλαγή των κοινωνιών συνδέθηκαν με το ποδόσφαιρο δημιουργώντας πρόσφορο έδαφος για να μεγαλουργήσουν κάποιες ομάδες. Ίσως ακόμη και εδώ στο νησί μας κάποιες επιτυχίες ποδοσφαιρικών ομάδων ή και σπουδαίες νίκες της εθνικής μας να μπορούσαμε με μια βαθύτερη ανάλυση να τις αποδώσουμε λίγο στην κοινωνική αλλαγή που επιχειρήθηκε κατά την προετοιμασία μας να ενταχθούμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση, με την έννοια της αλλαγής τρόπου σκέψης, λίγο στην οικονομική ευμάρεια που υπήρχε κατά την 20ετία 1990-2010, έστω και αν αποδείχθηκε κάποια χρόνια αργότερα… φούσκα και λίγο και στην μεγαλύτερη αλλαγή που επιχειρήθηκε ποτέ στο χώρο του ποδοσφαίρου το οποίο σιγά, σιγά μπαίνει στις ράγες του επαγγελματικού καθώς για πρώτη φορά οι ποδοσφαιριστές υπογράφουν συμβόλαια περιορισμένης χρονικής διάρκειας. Δεν μπορώ να ξέρω τι ισχύει αλλά μετά το 1974 για πρώτη φορά ο Κύπριος νέος/α δημιουργεί ένα διαφορετικό τρόπο ζωής.

Περίπου έξι – επτά χρόνια μετά την οικονομική κρίση, με πολλές παράπλευρες συνέπειες με αρνητικό πρόσημο στην ηθική, κοινωνική, πολιτική και διαπροσωπική συμπεριφορά αισθανόμαστε να βρισκόμαστε στο τέρμα. Συνήθως οι αλλαγές γίνονται πρώτα στην κοινωνία και μετά στους υπόλοιπους εξειδικευμένους τομείς μεταξύ των οποίων και το ποδόσφαιρο. Ίσως αυτή τη φορά η εντιμότητα, η καθαρότητα, η αξιοπιστία, η λεβεντιά, η περηφάνια, η αλληλεγγύη, ο σεβασμός… να χρειάζεται οι άνθρωποι του ποδοσφαίρου να τα ζυμώσουν και η κοινωνική επανάσταση να ξεκινήσει από τα γήπεδα και τις εξέδρες.

Οι διαπροσωπικές σχέσεις – λόγω και της εταιρικής μορφής που έχει πάρει ο χώρος – είναι σχεδόν ανύπαρκτες ή συμφεροντολογικές. Σε μια εποχή που έχουμε γίνει σχεδόν όλοι συμφεροντολόγοι, απουσιάζει η δυναμική νέα γενιά, ίσως το ποδόσφαιρο λόγω εκτοπίσματος και ειδικά οι εκπρόσωποι των επαγγελματικών ομάδων βοηθήσουν με τη στάση τους να επαναφέρουν αξίες τις οποίες έχουμε χάσει. Να αποβάλουμε τη λαμογιά και την μπαγαποντική σκέψη από μέσα μας. Να ανοίξει μια ατραπό ελπίδας; Λέω τώρα…

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ