Είναι η μέρα που έγινε… Θεός στα μάτια εκατομμυρίων Αργεντινών. Λάθος. Ας το διατυπώσουμε καλύτερα. Είναι η μέρα που έγινε Θεός στα μάτια εκατομμυρίων ποδοσφαιρόφιλων ανά τον πλανήτη, οι οποίοι μέχρι τότε δεν είχαν καμία σχέση με την Αργεντινή. Έκτοτε όμως, την αγαπάνε σαν δεύτερη πατρίδα τους. Εξαιτίας του σπουδαιότερου παίκτη που έχει βγάλει ποτέ το παγκόσμιο ποδόσφαιρο. Του Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα.
Πριν από ακριβώς 34 χρόνια, στις 22 Ιουνίου 1986, η Αργεντινή αντιμετώπισε την Αγγλία για τα προημιτελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου στο Μεξικό. Ένα ματς που έμελλε να μετατραπεί στο ιστορικότερο της διοργάνωσης. Με πρωταγωνιστή ποιον άλλον; Τον άνθρωπο που δίχασε πιθανότατα όσο κανείς άλλος την κοινωνία του ποδοσφαίρου. Με τη μία πλευρά να πιστεύει πως υπήρξε ο καλύτερος ποδοσφαιριστής του κόσμου και την άλλη να τον έχει βάλει στο… σκαμνί εξαιτίας των πράξεών του εκτός αγωνιστικών χώρων.
Όπως και να ‘χει, ο Μαραντόνα άφησε ανεξίτηλο το στίγμα του στο ποδόσφαιρο. Με αφετηρία εκείνη τη ζεστή ημέρα του Ιουνίου, όπου η Αργεντινή ήθελε να προκριθεί στα ημιτελικά της διοργάνωσης και να βρεθεί ακόμη πιο κοντά στη 2η κατάκτηση Μουντιάλ.
Το πρώτο ημίχρονο της αναμέτρησης δεν πρόσφερε ιδιαίτερες συγκινήσεις, με τις δύο ομάδες να πηγαίνουν στα αποδυτήρια όντας ισόπαλες (0-0). Μόλις έξι λεπτά μετά την έναρξη του β’ μέρους όμως, έγινε η φάση που θα μνημονεύεται για… αιώνες ακόμη. Ο προημιτελικός βρίσκεται στο 51′, ο Στιβ Χοτζ κάνει λάθος γύρισμα για τον τερματοφύλακα Πίτερ Σίλτον, η μπάλα κατευθύνεται ψηλοκρεμαστά προς τη μικρή περιοχή και ο ύψους 1,65 Μαραντόνα παίρνει τελευταία στιγμή τη «μπουκιά» από το στόμα του ύψους 1.83 Σίλτον. Όλοι απόρησαν πώς ο σαφώς κοντύτερος Μαραντόνα, πήρε την κεφαλιά από τον Άγγλο γκολκίπερ, ο οποίος βρισκόταν και σε πλεονεκτική θέση.
Ο «Θεός» όμως έβαλε το… χέρι του και μπήκε αυτό το γκολ. Ο Μαραντόνα, χωρίς κανείς να το καταλάβει τότε, είχε βάλει το αριστερό του χέρι και με αυτόν τον τρόπο πήρε αντικανονικό πλεονέκτημα έναντι του αντιπάλου του. Δεν πρόφτασαν να περάσουν 4 λεπτά και ο «Θεός» μίλησε ξανά. Όχι όμως με το χέρι. Αυτή τη φορά «ζωγράφισε» και έκανε εκατομμύρια ανθρώπους να υποκλιθούν στη «μαγεία» του.
Ο Έκτορ Ένρικε έδωσε την μπάλα στον Μαραντόνα, 10 μέτρα πίσω από τη μεσαία γραμμή του γηπέδου. Τότε ο Ντιέγκο ξεκίνησε μία ξέφρενη πορεία, στην οποία έτρεξε 60 μέτρα σε 10 δευτερόλεπτα, περνώντας 5 Άγγλους παίκτες: τους Steve Hodge, Peter Beardsley, Peter Reid, Terry Butcher (δύο φορές) και Terry Fenwick. Φτάνοντας στην μικρή περιοχή, ο Μαραντόνα πλάσαρε και τον τερματοφύλακα της Αγγλίας, Πίτερ Σίλτον, και έκανε το 2-0. Αυτό ήταν. Δύο στιγμές σε αυτόν τον αγώνα έφταναν, για να γραφτεί μια για πάντα στην ιστορία Αργεντινός «μάγος».
Η συνέχεια γνωστή. Η Αργεντινή κατέκτησε το δεύτερο Παγκόσμιο Κύπελλο της ιστορίας της, επικρατώντας 3-2 στον τελικό της Δυτικής Γερμανίας. Μετά το τέλος του αγώνα, Μαραντόνα «ανακρίθηκε» ακόμη και από τους συμπαίκτες του για το «χέρι του Θεού». Ο Ντιέγκο αποκάλυψε πολλά χρόνια τους ακριβείς διαλόγους που είχε με Βαλντάνο και Μπατίστα. «Είχα μια ιδέα. Να βάλω το χέρι μου στο κεφάλι μου. Όταν προσγειώθηκα, είδα την μπάλα στα δίχτυα και φώναζα “γκολ, γκολ”. Ο Σέρχιο Μπατίστα ήρθε τρέχοντας πάνω μου και μου είπε: “Όντως το έβαλες με το χέρι σου;”. Τότε, του είπα: “Σκάσε, παλιομ… και απλά αγκάλιασέ με”.
Ήρθε και ο Βαλντάνο και μου λέει: “Μην μου πεις ότι αυτό ήταν το χέρι σου”. Και του απάντησα το ίδιο πράγμα: “Θα σου πω αργότερα, Βαλντάνο. Σταμάτα να μου σκοτίζεις τα αρχ…”».