Στον κινηματογράφο, ο Μακόλεϊ Κάλκιν έγινε πρωταγωνιστής σε βιντεοκασέτες που λιώσαμε, ένα παιδί θαύμα, το οποίο στις αρχές της δεκαετίας του ’90 ενσάρκωνε ιδανικά την περιγραφή ‘μικρός, τετραπέρατος, πανέξυπνος’. Τα χρόνια πέρασαν και ο Κάλκιν έζησε την εφηβεία και ύστερα την ενηλικίωση που συμβαίνει σε κάθε παιδί-θαύμα του Χόλιγουντ, κάτι ανάμεσα στην απόλυτη ανευθυνότητα και την πάρα πολύ πρόωρη σύνταξη.
Ο Αράτ Χοσεϊνί είναι κι εκείνος ένα παιδί-θαύμα του σύγχρονου ποδοσφαίρου. Όμως, αν κρίνουμε από την εξαντλητική του προετοιμασία, δεν έχει σκοπό να τα παρατήσει πριν περάσουν τουλάχιστον 3 δεκαετίες.
Ο Αράτ γυμνάζεται και προπονείται με ρυθμούς έτη φωτός μακριά από την ανέμελη και απλή ζωή των ανήλικων συμπαικτών του. Η σωματική του διάπλαση θυμίζει μπόντι μπίλντερ σε μινιατούρα και οι σχεδόν 2 εκατομμύρια followers που έχει στο Instagram ήδη τον υποστηρίζουν φανατικά και τον προτρέπουν να γίνει ακόμα πιο δυνατός και να πιέσει ακόμα περισσότερο τον εαυτό του για να μοιάσει στο είδωλο του, τον Κριστιάνο Ρονάλντο.
Το μόνο στοιχείο που υπενθυμίζει το πάρα πολύ νεαρό της ηλικίας του, είναι τα μακριά κατσαρά του μαλλιά, που έκαναν πολλούς να πιστέψουν στην αρχή πώς ο μικρός Άρατ είναι κορίτσι.
Παρατηρώντας ξανά και ξανά τις φωτογραφίες του Αράτ στο Instagram, αλλά και τα video με τα ποδοσφαιρικά του κατορθώματα, μπορεί κανείς να αναλογιστεί πως αντικαθίσταται η παιδική ηλικία με τα παιχνίδια, με σκληρά ‘no pain-no gain’ sessions προπόνησης στο γυμναστήριο. Επίσης, μπορεί κανείς να αναλογιστεί αν αυτή η υπερπροσπάθεια του, της οικογένειας και των προπονητών του, είναι το προοίμιο της γέννησης ενός νέου υπεραθλητή, ή ο επίλογος της αθωότητας και η ψυχολογική καταστροφή ενός παιδιού.
Ας μην γίνει ο Αράτ Χοσεϊνί ένας Μακόλεϊ Κάλκιν του σύγχρονου ισπανικού ποδοσφαίρου, προσπαθώντας να πλησιάσει το ίνδαλμα του, τον Κριστιάνο Ρονάλντο. Θα ήταν καλύτερο να προλάβει να ζήσει σαν απλό παιδί.