TOY ΗΛΙΑ ΠΟΝΗΡΟΥ
Στη συνέντευξη Τύπου, παραμονές του αγώνα με τον Απόλλωνα, ο Ρόναλντ Κούμαν είχε ουσιαστικά προειδοποιήσει τους ποδοσφαιριστές του (και τα ΜΜΕ του Λίβερπουλ) για την ποιότητα της Λεμεσιανής ομάδας. «Ο Απόλλων είναι μία ομάδα που της αρέσει να παίζει ποδόσφαιρο και να έχει κατοχή της μπάλας. Είναι μία επιθετική ομάδα και πρεσάρει ψηλά», είχε αναφέρει ο Ολλανδός τεχνικός, ο οποίος όπως φαίνεται γνώριζε καλύτερα από τον καθένα πόσο δύσκολο έργο είχε η Έβερτον απέναντι στον «Θεό της μουσικής».
Καλύτερη απόδειξη περί τούτου δεν είναι άλλη από την ενδεκάδα που παρέταξε στον αγωνιστικό χώρο του «Γκούντισον Παρκ». Έριξε όλα τα «βαριά» χαρτιά του και ουσιαστικά παρέταξε ότι καλύτερο είχε στη διάθεσή του, αναζητώντας μανιωδώς το πρώτο τρίποντο της Έβερτον στον Ε’ όμιλο του Γιουρόπα Λιγκ.
Ακόμα πιο διαβασμένος, ωστόσο, ήταν ο Σωφρόνης Αυγουστή. Ο Κύπριος τεχνικός πήρε την… ταυτότητα του προπονητή των «ζαχαρωτών» και ως άλλος… Γκάρι Κασπάροφ νίκησε και τoν «Deep Blue», έχοντας άσους στο μανίκι του. Με άγνοια κινδύνου και διατηρώντας την επιθετική του φιλοσοφία και το πνεύμα νικητή έκανε ένα ρεσιτάλ κοουτσαρίσματος στην έδρα της μεγάλης αντιπάλου. Παρέταξε τον Απόλλωνα χωρίς κάποιο από τους δύο επιτελικούς του μέσους, επιλέγοντας να έχει περισσότερα τρεξίματα και πίεση στην μπάλα.
Είχε επίσης καλύτερες επιστροφές, οι τρεις γραμμές ήταν κοντά, χωρίς να υπάρχουν μεγάλες αποστάσεις και κενά κι έκλεισε όλους τους διαδρόμους προς την εστία του Βάλε. Αφού ήλεγξε τον ρυθμό, που ήταν το πρώτιστο ζητούμενο, την ίδια ώρα είχε στο μυαλό του και το πώς να… πληγώσει την αντίπαλο. Με καλή και ψύχραιμη κυκλοφορία της μπάλας και βγάζοντας 4-5 παίκτες στην επίθεση, έδειξε ξεκάθαρα τις προθέσεις του.
Ακόμα και όταν «στράβωσε» το παιχνίδι, με την Έβερτον να περνάει μπροστά στο σκορ με 2-1, αλλά και μετά την αποβολή του Ρομπέρζ, αυτός δεν πτοήθηκε. Ζήτησε απ’ όλους να κυνηγήσουν το γκολ και στο τέλος δικαιώθηκε, αποδεικνύοντας πως σύμπτωση επαναλαμβανόμενη παύει να είναι σύμπτωση. Μόνο που αυτή τη φορά, η αντίδραση του Απόλλωνα είχε ακόμα μεγαλύτερη σημασία, αντιλαμβανόμενοι το μέγεθος και την ποιότητα του αντιπάλου. Αυτός είναι ο Απόλλων του Αυγουστή, που δικαίως χαρακτηρίζεται απ’ όλους στο κυανόλευκο οικοδόμημα ως master of the game, και ουδέποτε πρόκειται να αλλάξει φιλοσοφία όποιος και αν είναι ο αντίπαλός του.