Σε ένα παιχνίδι που όσο κλισέ και αν ακούγεται ήταν ο θάνατός σου-η ζωή μου σε αυτή τη φάση του πρωταθλήματος, ο Μπόγιαν στέρησε από την Γουέστ Χαμ την χαρά να πάρει ένα πολύ σημαντικό τρίποντο, επιβεβαιώνοντας παράλληλα πως το σύνολο του Μαρκ Χιουζ είναι σε καλό φεγγάρι.
Το ημίχρονο θα μπορούσε σε γενικές γραμμές να χαρακτηριστεί ήσυχο, καθώς καμία από τις δύο πλευρές δεν μπόρεσε να φτάσει με αξιώσεις απέναντι στην αντίπαλη εστία. Τόσο η Γουέστ Χαμ όσο και η Στόουκ επιχείρησαν να απειλήσουν τους τερματοφύλακες με μακρινές προσπάθειες, που ωστόσο δεν έβρισκαν στόχο.
Οι καλύτερες στιγμές ανήκαν στους γηπεδούχους, οι οποίοι έφτασαν κοντά στο γκολ με τον Άντζελο Ογκμπόνα και τον Ντιμιτρί Παγιέ, με τον Γκραντ να βάζει το στοπ στον Ιταλό αμυντικό και το φάουλ του Γάλλου να μην καταλήγει στο βάθος της εστίας.
Η έναρξη του δεύτερου ημιχρόνου σηματοδότησε στην ουσία μια επανάληψη του πρώτου, αφού οι ευκαιρίες ήταν σχεδόν μηδαμινές. Την διαφορά έκανε ο Μάικλ Αντόνιο λίγο μετά τη μία ώρα αγώνα, όταν βρέθηκε στο σωστό σημείο για να ανοίξει το σκορ, πιστώνοντας την ασίστ στον Παγιέ. Το γκολ ξύπνησε τους «πότερς», οι οποίοι απάντησαν σχεδόν αμέσως, με τον Μπόγιαν να παίρνει τον τίτλο της «χρυσής αλλαγής» κάνοντας το 1-1 με όμορφο τελείωμα.
Το αποτέλεσμα ήταν απολύτως δίκαιο, σε ένα ματς σκοπιμότητας που τελείωσε χωρίς ιδιαίτερες συγκινήσεις.