Σε όλους τους προηγούμενους αγώνες της, η Ανόρθωση έπαιρνε ό,τι άξιζε. Με εξαίρεση ίσως την πρεμιέρα, όταν έχασε βαθμούς στο «Αμμόχωστος» από τη Νέα Σαλαμίνα, αλλά κατά γενική ομολογία, οι ερυθρόλευκοι θα μπορούσαν να φτάσουν και στην ολική ανατροπή.
Στην πρώτη «οδυνηρή» απώλεια, τη χθεσινή κόντρα στην Πάφος FC στο «Αντώνης Παπαδόπουλος», άρχισαν δειλά – δειλά και τα μουρμουρητά. «Γιατί ο Γκάντσεφ και όχι ο Οικονομίδης;», «γιατί να εκτελέσει το πέναλτι ο Ράγιος, αφού δεν ήταν εύστοχος ούτε στα φιλικά ούτε στον αγώνα κόντρα στον ΑΠΟΕΛ;», «γιατί δεν έπαιξε ο Σισέ ή ο Καμαρά στη θέση του Άλβες, ο οποίος έχει να σκοράρει από το Πάσχα;», «γιατί δεν δίνεται μία ευκαιρία στον Καλό να είναι στην αρχική ενδεκάδα;» και λοιπά και λοιπά… Η απάντηση είναι απλή: Διότι σε κάθε ομάδα δικαίωμα συμμετοχής έχουν μόνο έντεκα. Σε κάθε «στραβή» θα βρεθούν πολλοί να κάνουν την ενδεκάδα.
Αν εκτελούσε το πέναλτι κάποιος άλλος παίκτης της «Κυρίας» και αστοχούσε, το σενάριο θα ήταν διαφορετικό: «Έχεις τον Ράγιος κι επειδή έχασε ένα πέναλτι βάζεις τον άμπαλο να κάνει;»