ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΧΡ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ
Δώδεκα χρόνια στην ΑΕΛ έτρεξε πολύ ο Ανδρέας Σοφοκλέους (φωτό αριστερά) και είναι λογικό να έχει κουραστεί, παρά τις επιτυχίες, να του καταλογίζονται λάθη ή παραλείψεις. Στη συνάντηση που έγινε την περασμένη Παρασκευή, εξέφρασε την πρόθεση να παραδώσει την σκυτάλη, όμως οι παρευρισκόμενοι τον έπεισαν πως αν συνεχίσει θα έχει τη βοήθεια από αρκετούς φίλους του συλλόγου. Η συζήτηση ήταν εποικοδομητική και ο πρόεδρος, αφού παραδέχθηκε, πως κάποια πράγματα δεν προσεγγίστηκαν σωστά και από τον ίδιο, έδειξε με τη στάση του πως δεν πάει πουθενά, θα συνεχίσει στο πόστο του, με τη διαφορά πως αυτή τη φορά θα έχει πιο ζεστές επαφές με όλους τους παράγοντες, που έχουν οικονομικές δυνατότητες.
Ποιος άλλωστε παραβλέπει τι έχει επιτευχθεί επί των ημερών του και μάλιστα σε περίοδο επαγγελματισμού; Έχει κατακτηθεί πρωτάθλημα (2012) και κύπελλο (2019), έχει επιτευχθεί πρόκριση σε ομίλους του Γιουρόπα Λιγκ (2012), ενώ καταγράφηκε μία δεύτερη θέση (2014) και άλλες τέσσερις συμμετοχές σε τελικό κυπέλλου (2009, 2012, 2013, 2015). Επίσης, δύο φορές επί των ημερών του, η ΑΕΛ αγωνίστηκε στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ.
Ο Ανδρέας Σοφοκλέους αναγνωρίζει πως η νέα περίοδος θα φέρει περισσότερη πίεση και οι υποχρεώσεις θα είναι πιο έντονες. Ο κόσμος της ΑΕΛ βοηθά, αλλά δεν μπορεί να κάνει θαύματα, συνεπώς το βάρος θα πέσει πάλι στον ίδιο, με τη διαφορά πως αυτή τη φορά θα τρέξουν και άλλοι μαζί του. Ο πρόεδρος χρειάζεται καλούς συνεργάτες, στους οποίους θα πρέπει να εμπιστευτεί και να μοιράσει αρμοδιότητες. Μια καλή… κυβέρνηση με εξέχοντες και δραστήριους υπουργούς μπορεί να κάνει θαύματα και κάπως έτσι σκέφτονται πλέον οι γαλαζοκίτρινοι.
Οι οπαδοί τους πιστεύουν πως η ομάδα τους θα δώσει συνέχεια του χρόνου στην ανοδική πορεία και στις επιτυχίες και δεν θα μείνει στάσιμη. Κάτι που προέρχεται από την αποφασιστικότητα του προέδρου, αλλά και τη διάθεση μιας μεγάλης μερίδας να τον υποστηρίξουν. Η ευκαιρία για την ΑΕΛ είναι μεγάλη και ο Ανδρέας Σοφοκλέους γνωρίζει πως θα πρέπει να την αξιοποιήσει φωνάζοντας με το όνομά τους και φέρνοντάς τους κοντά στον σύλλογο έναν προς έναν τους ανθρώπους, που έχουν κοινό όραμα μαζί του για να μεγαλώσει και άλλο η ομάδα.