Ο Παναθηναϊκός του πρώτου ημιχρόνου δεν θα μπορούσε να πάρει το ματς ούτε για αστείο. Με 0/7 τρίποντα, σχεδόν μηδενική δημιουργία (μόλις 4 ασίστ) και τον αντίπαλο σε καλή κατάσταση παρά τα πολύ γρήγορα τρία φάουλ του Μιλουτίνοφ (μόλις στο 3′) δεν θα ήταν δυνατόν.
Επρεπε να βελτιωθούν όλα και αφού δεν μπορούσε ο Καλάθης, έπρεπε να βρεθεί κάποιος άλλος. Ανέλαβαν λοιπόν την ευθύνη οι Τζέιμς και Παππάς (σε αγαστή συνεργασία με τους Σίνγκλετον και Γκιστ) και ο Παναθηναϊκός ξεκόλλησε.
Από το 25-30 του ημιχρόνου, φτάσαμε στο 53-45 (με καλάθι του Παππά), στο 57-47 και στο 60-50 την ίδια ώρα που ο Ολυμπιακός έχανε με πέντε φάουλ τον Μιλουτίνοφ αλλά και την επαφή με το καλάθι.
Η τέταρτη περίοδος είχε περισσότερο διαδικαστικό χαρακτήρα. Γιατί ο Ολυμπιακός δεν μπόρεσε να αντισταθεί, γιατί η εξέδρα μπήκε για τα καλά στην εξίσωση του ματς, γιατί ο Παναθηναϊκός δεν θα μπορούσε να αφήσει ανεκμετάλλευτη μία τέτοια ευκαιρία. Και δεν την άφησε προφανώς.
Τα δεκάλεπτα: 14-15, 31-35, 60-50, 84-70
Παναθηναϊκός: Σίνγκλετον 9 (17 ριμπάουντ), Γκιστ 11, Λοτζέσκι 12 (1), Καλάθης 9 (1), Αντετοκούνμπο 4, Ρίβερς 6 (2), Τζέιμς 18 (1), Παππάς 13 (1), Βουγιούκας 2, Λεκαβίτσιους, Όγκαστ, Μήτογλου
Ολυμπιακός: Σπανούλης 11 (1), Μιλουτίνοβ, Πρίντεζης 13 (2), Παπανικολάου 6 (1), ΜακΛίν 16, Παπαπέτρου 2, Στρέλνιεκς 2, Ρόμπερτς 13 (2), Μπόγρης 2, Ουίλτζερ 5