ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΥΡΙΑΚΟΥ
Η «χημεία» που έχει αναπτύξει μεταξύ της η μεσοεπιθετική γραμμή της ΑΕΚ, ειδικά φέτος, έχει ως αποτέλεσμα να γίνεται αφενός πιο εύκολη η υπόθεση γκολ και αφετέρου να δίνει τη δυνατότητα στον Ιδιάκεθ να «κινεί τα νήματα» και τα συστήματα αναλόγως αντιπάλου και της τακτικής που θέλει να ακολουθήσει. Όλα αυτά, βέβαια, έχουν ως κεντρικό πρόσωπο τον μεγάλο πρωταγωνιστή της φετινής ΑΕΚ, Ιβάν Τρισκόφσκι.
Ο Βάσκος τεχνικός «υποστήριξε» το «φονικό όπλο» της ομάδας με τρεις σωματοφύλακες, που τα κάνουν όλα και συμφέρουν και το γλυκό ήρθε κι έδεσε. Σε τέτοιο σημείο που πολλοί και από αυτούς τους οπαδούς της ομάδας της Λάρνακας βλέπουν και δεν πιστεύουν. Από τη στιγμή ωστόσο που ο Βάσκος τεχνικός ήξερε και γνώριζε το τι μπορεί να προσφέρει ο κάθε ποδοσφαιριστής δεν του ήταν ιδιαίτερα δύσκολο να «παντρέψει» (ποδοσφαιρικά) μεταξύ τους, τους τέσσερις ποδοσφαιριστές.
Πρώτος και καλύτερος ο Χέφελ που φέτος παρουσιάζεται πραγματικά αναγεννημένος και αποτελεί τον «τζόκερ» της ομάδας, αφού μπορεί να αγωνιστεί τόσο ως ακραίος στο 3-4-3, αλλά και ως επιτελικός στο 3-5-2. Ο δεύτερος της παρέας δεν είναι άλλος από τον απρόβλεπτο και ταχύτατο Ακοράν, ο οποίος μπορεί να διεισδύσει και να «τρυπήσει» οποιαδήποτε άμυνα, δημιουργώντας φάσεις και ευκαιρίες για γκολ.
Ο τρίτος «σωματοφύλακας» είναι ο άνθρωπος για όλη τη «βρώμικη» δουλειά, ο Γιάννου, που παρότι δεν έχει το εύκολο γκολ, είναι ο παίκτης που για χάρη του ο Ιδιάκεθ κρατά στον πάγκο τον Τολεμές. Ο Ελλαδίτης επιθετικός ανοίγει διαδρόμους, «παίζει» ξύλο με τους αντίπαλους, κάνει και παιχνίδι, δίνοντας χώρο και χρόνο στον Τρίσκο να χτυπήσει.
Δεν είναι μάλιστα τυχαίο που η τετράδα αυτή δεν αλλάζει ούτε με «δικαστικό ένταλμα», αφού γύρω από αυτή είναι κτισμένη η επιθετική φιλοσοφία όλης της ομάδας. Τα αποτελέσματα και τα έργα των τεσσάρων είναι παραπάνω από ευδιάκριτα στον αγωνιστικό χώρο.