«Ο Νεϊμάρ κάνει ό,τι κάνουν όλοι οι πρωτάρηδες ηθοποιοί», λέει ο Τζίμ Κάλντερ. «Υπερβάλλουν στις κινήσεις του».
Εδώ και 3 δεκαετίες ο Κάλντερ διδάσκει υποκριτική στο Tisch School of the Arts της Νέας Υόρκης. Αυτό το καλοκαίρι η φωνή του είναι ιδιαίτερα βραχνή από τις κραυγές που βάζει στους μαθητές του. Παρόλα αυτά, το βράδυ όταν οι τάξεις τελειώσουν ανάβει την τηλεόραση, βλέπει Παγκόσμιο Κύπελλο και ξαναρχίζει να φωνάζει.
Κάθε 4 χρόνια, στην μεγαλύτερη σκηνή του αθλητισμού, κάποια από τα μεγαλύτερα ταλέντα του ποδοσφαίρου αποκαλύπτουν ότι είναι και ηθοποιοί τελευταίας διαλογής. Προσποιούνται ότι πονάνε. Υπερβάλλουν σαν αστέρες του βωβού κινηματογράφου χωρίς να τους νοιάζει ποιος τους βλέπει.
«Πρέπει να πω ότι ήμουν πάντα εντυπωσιασμένος από την αφοσίωση που έχουν αυτοί οι παίκτες στις επιλογές τους», είπε ο Πίτερ Κέλλι, δάσκαλος υποκριτικής στο «NCIS: Los Angeles». «Όταν ένας ηθοποιός σε μια σκηνή – ανοίγει την πόρτα και βλέπει το νεκρό σώμα της γυναίκας του στο πάτωμα – πρέπει να αφοσιωθεί. Πρέπει να διαλέξει. Πέφτει κάτω και κλαίει; Μένει ακίνητος;».
«Όταν είσαι ποδοσφαιριστής και η μόνη σου επιλογή είναι να προσποιηθείς ότι δεν ξέρεις αν θα περπατήσεις ξανά, δεν γίνεται να μην αφοσιωθείς», πρόσθεσε.
Στην μέχρι στιγμής παρουσία του στο Παγκόσμιο Κύπελλο ο Νεϊμάρ ξόδεψε αρκετή ενέργεια για να δείξει σε εμάς αλλά και στους διαιτητές ότι πονάει. Το παιχνίδι με το Μεξικό, τη Δευτέρα έγινε μελόδραμα μετά την υπερβολική αντίδραση του όταν δέχθηκε ένα… άγγιγμα από τον Λαγιούν. Το βίντεο της σκηνής έκανε τον γύρο των social media και ο Νεϊμάρ δέχθηκε αρκετή κριτική.
«Είναι ένας από τους 5 καλύτερους παίκτες στον κόσμο – γιατί πρέπει να συμπεριφέρεται έτσι;», ρώτησε ο Λόταρ Ματέους.
Το θέατρο στο ποδόσφαιρο εξυπηρετεί αρκετούς σκοπούς. Αρκετοί παίκτες πέφτουν κάτω προσποιούμενοι ότι χτύπησαν για να αποφύγουν κάποια κάρτα μετά από φάουλ. Άλλοι για να κερδίσουν χρόνο ή για να κάνουν ένα τάκλιν να φανεί πιο σοβαρό απ’ ότι ήταν, έτσι ώστε ο αντίπαλος τους να δεχτεί κάρτα.
Η Φιλίπα Στράντμπέργκ-Λόνγκ, δασκάλα υποκριτικής από το Λονδίνο, λέει ότι η συμπεριφορά μερικών ποδοσφαιριστών στο Παγκόσμιο Κύπελλο είναι εκνευριστική. Υποστηρίζει ότι μειώνουν και το ποδόσφαιρο αλλά και την υποκριτική.
«Αν η αντίδραση σου δεν συνάδει με αυτό που έγινε, ο κόσμος δεν θα νιώσει τι περνάς, δεν θα σε πιστέψει και θα αρχίσει να αναρωτιέται γιατί», είπε η Στράντμπεργκ-Λόνγκ, της οποίας ο γιος παίζει στην ακαδημία της Μίλγουολ. «Είτε λες ψέματα είτε είσαι ψυχολογικά άρρωστος».
«Έχουμε αυτή την τάση να υπερβάλλουμε για να κάνουμε τον κόσμο να μας πιστέψει», πρόσθεσε. «Αλλά τις περισσότερες φορές έχει το αντίθετο αποτέλεσμα».
O Κέλλι πιστεύει ότι όταν ένας ποδοσφαιριστής κάνει θέατρο, οι συμπαίκτες του πρέπει να θυμούνται ότι ο κόσμος παρακολουθεί και αυτούς. «Βλέπεις τους συμπαίκτες να στέκονται σαν να περιμένουν το σόου να τελειώσει», είπε. «Η υποκριτική είναι ομαδικό άθλημα».
Ο Νεϊμάρ δεν είναι ο μόνος ποδοσφαιριστής σε αυτό του Μουντιάλ που υποκρίνεται. Αρκετή κριτική δέχθηκε και η εθνική Αγγλίας, ομάδα που παλαιότερα παρουσίαζε τον εαυτό της ως ηθικά ανώτερη σε τέτοιου είδους συμπεριφορές. Όμως στο ματς της Τρίτης με την Κολομβία είδαμε τους παίκτες της να πέφτουν κάτω πολύ εύκολα. «Ίσως να γινόμαστε πιο λίγο πιο έξυπνοι», είπε ο προπονητής των λιονταριών Γκάρεθ Σάουθγκεϊτ μετά το τέλος του αγώνα. «Ίσως τώρα να παίζουμε με τους κανόνες που όλος ο υπόλοιπος κόσμος παίζει».
«Όλοι οι άνθρωποι υποκρίνονται», λέει ο Κάλντερ, ο δάσκαλος υποκριτικής από τη Νέα Υόρκη. «Το μαθαίνεις όταν είσαι βρέφος: αν κλάψω θα έρθει η μητέρα μου. Αν κλάψω, αυτός ο τύπος θα πάρει κόκκινη κάρτα. Είναι το ίδιο πράγμα».
Μετάφραση: Στέλιος Μαραθοβουνιώτης.