Ο Άγγλος επιθετικός είχε απασχολήσει πολύ εκείνο το διάστημα μιας και αποτελούσε έναν αξιόπιστο σκόρερ που είχε κάνει όνομα στην ομάδα της πόλης του και είχε τραβήξει το ενδιαφέρον της Λίβερπουλ, που τότε αγόραζε ό,τι… και καλά ωφέλιμο για το μέλλον έβρισκε μπροστά της -και σε διόλου ευκαταφρόνητες τιμές.
Η πορεία του στο «Άνφιλντ» ήταν προδιαγεγραμμένη, αφού εκτός από τους τραυματισμούς, ούτε ο ίδιος έδειχνε να πιστεύει πως θα έχει μέλλον εκεί. Ωστόσο, πλέον, δηλώνει ευγνώμων για την τροπή που πήραν τα πράγματα αφού ωρίμασε τόσο ποδοσφαιρικά όσο και εξω-αγωνιστικά.
«Ήμουν τραυματίας εκείνη την εποχή και το μόνο που σκεφτόμουν, παρακαλώντας, ήταν να αποτύχω στα ιατρικά. Με το που μπήκα στο ελικόπτερο ήθελα να επιστρέψω πίσω. Ήξερα πως έτσι έπρεπε να γίνει. Σε οποιαδήποτε ηλικία, είχα την ανάγκη να επιστρέψω σε αυτό το γήπεδο και να ξανά παίξω για τη Νιούκαστλ.
Θυμάμαι που έφυγα από το προπονητικό με το αυτοκίνητο του Νόλαν γιατί υπήρχε πολύς κόσμος απ’ έξω. Πήγαμε σπίτι του και το παρακολουθήσαμε από την τηλεόραση. Εγώ ήμουν σε φάση: “Δεν πάω”. Μόλις είχα αγοράσει σπίτι και μια γάτα την προηγούμενη ημέρα. Αλλά μετά μου είπαν “Θα πας”. Και εκεί τελείωσαν όλα.
Άκου, Θα προτιμούσα να παραμείνω στη Νιούκαστλ και όσο ήμουν στο ελικόπτερο σκεφτόμουν: “τι συμβαίνει; Τι κάνω;”. Ωστόσο, πλέον που μπορώ να κοιτάξω στο παρελθόν και το πως με γαλούχησε ως παίκτη και άνθρωπο, θα το έκανα ξανά. Χρειαζόταν να φύγω από την πόλη για να μεγαλώσω», ανέφερε.