Σσσσ… αρχίζει! Το Ολντ Τράφορντ υποδέχεται το μεγαλύτερο ντέρμπι στο Νησί και η αγωνία για τον νικητή του Γιουνάιτεντ – Λίβερπουλ στο… κόκκινο!
Η Λίβερπουλ φιλοξενείται από τη Γιουνάιτεντ ως πρωτοπόρος της Premier League, σχεδόν οκτώ μήνες μετά το 0-0 στο Ολντ Τράφορντ. Oι Reds γνωρίζουν πως ενδεχόμενη νίκης τους μπορεί να οδηγήσει την μισητή της αντίπαλο στην 17η θέση. Πως μπορούν οι γηπεδούχοι να προκαλέσουν προβλήματα στην πιο πειθαρχημένη ομάδα του Νησιού; Το χειρότερο για τη Γιουνάιτεντ είναι πως σου δίνει την αίσθηση πως δεν μπορεί πια να είναι ανταγωνιστική σε τέτοια ματς. Μια ομάδα που προς το τέλος της θητείας του Μουρίνιο ήταν σε κατάσταση προβληματισμού και μιζέριας. Η Γιουνάιτεντ δε… βλεπόταν την περίοδο της απόλυσης του Πορτογάλου. Δεν είναι όμως ότι σήμερα είναι αισθητά βελτιωμένη.
Το αντίθετο, μιας και οι αριθμοί τη γυρίζουν πολλά χρόνια πίσω! Ο Πορτογάλος είναι ένας τεχνικός που πάντα διασφαλίζει τρόπαια. Μετά την απόδεσμευσή του η Γιουνάιτεντ ήταν σαν να λέει πως θα επενδύσει στα νιάτα και ότι θα χρειαστεί αρκετό χρόνο στο να ξαναπάρει τίτλο. Δέκα μήνες μετά οι Κόκκινοι Διάβολοι έχουν έναν τεχνικό που ποντάρει πολύ στα νέα παιδιά, έχει κάνει την Γιουνάιτεντ λιγότερο βαρετή αγωνιστικά, όμως υπάρχει ακόμα πολύς δρόμος και η βελτίωση δεν είναι θεαματική. Αντίθετα, τα αποτελέσματα προβληματίζουν έντονα. Στο ποδόσφαιρο πάντα πρέπει να είσαι προσεκτικός. Ακόμα και στο τι εύχεσαι. Δεν γίνεται να αλλάζεις διαρκώς τακτική η προσέγγιση και δεν γίνεται να επιδιώκεις μόνο επιτυχίες ή τίτλους. Πρέπει να μπορέσεις να… χτίζεις κάτι καλό, δυνατό και υγιές. Ορισμένοι υποστηρίζουν πως στην Γιουνάιτεντ θα είναι λύση να απολυθεί ο Σόλσκιερ. Το πιο πιθανό όμως είναι να αποτελέσει μία ακόμα κακή απόφαση ανάμεσα στις πολλές που έχει πάρει τα τελευταία χρόνια ο σύλλογος.
Αν η Γιουνάιτεντ θεωρεί λάθος την πρόσληψή του θα έπρεπε να είχε σκεφτεί εξαρχής γιατί τον προσέλαβε και φυσικά γιατί τον κράτησε. Δεν υπάρχει κανένα νόημα να πηγαίνει κανείς από την μία κακή απόφαση στην άλλη. Εάν δεν έχεις λύσει τα προβλήματά σου ή εάν δεν έχεις εντοπίσει καν ποια είναι. Οι βιαστικές αποφάσεις πάντα φέρνουν άσχημα αποτελέσματα. Ο Μουρίνιο έχει δεχθεί κριτική για τους χειρισμούς του όμως ήταν ένας προπονητής που άντεχε στις τοπ ομάδες. Παραδοσιακά όμως πριν από την επιλογή ενός κόουτς πρέπει οι αρμόδιοι να ξέρουν το γιατί τον προσλαμβάνουν και το τι θέλουν να πετύχουν. Επίσης εάν ταιριάζει στο προφίλ και στους στόχους της ομάδας. Όταν η Γιουνάιτεντ στράφηκε στον Σόλσκιερ ήταν για ένα μικρό διάστημα αρχικά. Αντιμετωπίστηκε θετικά από τον κόσμο, είχε παίξει στην ομάδα αλλά ήταν μία λύση με… ταβάνι και για συγκεκριμένες αξιώσεις και απαιτήσεις. Αρχικά έδειξε έργο όμως μόλις μονιμοποιήθηκε τα πράγματα έγιναν πιο δύσκολα.
Από την άλλη, όταν η Λίβερπουλ έκλεισε τον Κλοπ πόνταρε στις επιδόσεις και την προσωπικότητά του. Έναν τεχνικό που είχε τα φόντα να πάρει τίτλους και ήδη κατέκτησε Champions League. Ο Σόλσκιερ τι ακριβώς μπορούσε να κάνει; Τι μπορούσε να υποσχεθεί προπονητικά και για τίτλους; Στις μεγάλες και μεθοδικές ομάδες πάντα προσλαμβάνεις άτομα σε θέσεις – κλειδιά στο οργανόγραμμα και πάντα φτιάχνεις ένα πρόζεκτ τριετίας ή τετραετίας με προπονητή – παίκτες. Να έχεις έναν άνθρωπο που να περιμένει τα προβλήματα που θα έρθουν και να έχει λύσεις. Τι παίκτες θέλεις ακριβώς ως ομάδα; Τι σχήμα θέλεις να παίξεις; Τι μεθοδολογία έχει ο προπονητής που κοιτάζεις; Πως θα… κολλήσει με την ομάδα;
Η Γιουνάιτεντ δεν έκανε καμία ανάλυση και δεν έδωσε απάντηση σε καμία από τις παραπάνω ερωτήσεις προτού πάει και κλείσει τον Σόλσκιερ. Βρέθηκαν σε κακή στιγμή, ξέμειναν από επιλογές και πήγαν σε αυτήν την λύση διότι ο Νορβηγός ήταν δικό τους… παιδί. Κάπως έτσι φτάσαμε στο σήμερα. Η Γιουνάιτεντ να παίζει ένα μεγάλο ντέρμπι χωρίς πιθανότητες να είναι ανταγωνιστική ή να μπορεί να παρουσιάσει ανάλογη εικόνα. Και όλα αυτά και ας έχει δυσκολευτεί η Λίβερπουλ στην έδρα της Γιουνάιτεντ στην μετά Φέργκιουσον εποχή και έχοντας κερδίσει μία φορά την τελευταία δεκαετία. Και ας ήταν τόσο πίσω που ο Σουάρες ήταν σκόρερ. Όμως σε αυτή τη φάση η Λίβερπουλ έχει πλάνο, έχει προσωπικότητα και χαρακτήρα και ξέρει να υπηρετεί το σχέδιο του προπονητή της. Είναι ομάδα που ακόμα και στην κακή της ημέρα θα βρει την φόρμουλα να κερδίσει. Αν συγκρίνει κανείς τις δύο ομάδες υπάρχει και μεγάλη διαφορά ποιότητας.
Η Λίβερπουλ έχει βάθος και ηγέτες σε όλες τις γραμμές. Φαν Ντάικ στην άμυνα, Χέντερσον και Μίλνερ στο κέντρο και μία επίθεση που του προσφέρει σταθερότητα και ποιότητα με παίκτες όπως ο Σαλάχ και ο Μανέ. Η Λίβερπουλ έχει και μία διοίκηση που στηρίζει πλήρως τον προπονητή. Η Γιουνάιτεντ από την άλλη δεν έχει τίποτα από όλα αυτά, ούτε χαρακτήρα και ούτε προσωπικότητα. Η Λίβερπουλ είναι στην διαδικασία να ξαναπάρει εγχώρια τρόπαια. Πήρε το Champions League τον Ιούνιο αλλά δεν έχει κερδίσει το League Cup εδώ και 13 χρόνια και πάνε 30 χρόνια που είχε κερδίσει τελευταία φορά το πρωτάθλημα. Ήταν κάτι για το οποίο έπρεπε να περιμένουν πολύ όμως έτσι είναι το ποδόσφαιρο.
Η Γιουνάιτεντ είναι ακόμα σε ένα μεταβατικό στάδιο και σε μία φάση αβεβαιότητας. Ίσως χρειαστεί πολλά χρόνια για να διεκδικήσει ξανά ή να πάρει πρωτάθλημα. Στο ποδόσφαιρο πάντα υπάρχει ο κύκλος της επιτυχίας, αλλά και της αποτυχίας. Όπως και στην Λίβερπουλ, έτσι και στην Γιουνάιτεντ δεν θα συνηθίσουν ποτέ στο να χάνουν. Όμως όταν κοιτάς συνέχεια πίσω στο παρελθόν, κινδυνεύεις να χάσεις το παρόν και το μέλλον. Η Γιουνάιτεντ πρέπει να δει το παρόν και το πως θα αναδομήσει την ομάδα της έτσι ώστε να επιστρέψει σε καλές πορείες και τίτλους.