Με ένα μακροσκελές και συγκινητικό μήνυμά του στο Instagram, ο Μάριος Νικολάου αποχαιρετάει οριστικά την ΑΕΛ, μιλάει για τις υπέροχες στιγμές που έζησε στη Λεμεσιανή ομάδα, αλλά και στην Ελλάδα και για άλλα πολλά που αξίζουν ανάγνωσης!
Αναφέρεται στα εννέα χρόνια που ήταν στην ΑΕΛ και στην κάθε σεζόν ξεχωριστά. Μιλάει για τις χαρές και τις λύπες που έζησε, εκφράζοντας και την πικρία του για τον τρόπο που έφυγε από την ομάδα στις αρχές της έκτης χρονιάς του μετά από την κατάκτηση του Super Cup, υποστηρίζοντας πως τον ανάγκασαν, ενώ στην 9η του, λέει πως προπονείτο μόνος όλη τη σεζόν, αφού τέθηκε εκτός πλάνου από τον προπονητή μετά την έναρξη της προετοιμασίας.
Αναλυτικά:
«Επί της ευκαιρίας της τελευταίας μου μέρας στην ομάδα, γιατί σήμερα τελειώνει το συμβόλαιό μου, θα ήθελα να πω λίγα λόγια για αυτά τα 9 χρόνια στην ομάδα με μια μικρή διακοπή τη χρονιά 15-16.
Το 2010 μετά από 3 χρόνια στον Πανιώνιο επέστρεψα στη Κύπρο και υπόγραψα το πρώτο μου συμβόλαιο με την ΑΕΛ και έτσι ξεκίνησε η πορεία μου που θα κρατούσε τόσα χρόνια.
Η πρώτη χρονιά ήταν πολύ δύσκολη, τη δεύτερη πήραμε το πρωτάθλημα και πήγαμε τελικό κυπέλου. Η τρίτη χρονιά ξεκίνησε με τα προκριματικά του Champions League και τέλειωσε με τον τελικό κυπέλου, την τέταρτη χρονιά παλεύαμε για το πρωτάθλημα μέχρι το τέλος, η πέμπτη χρονιά ξεκίνησε με τα προκριματικά για το Champions League και τέλειωσε με τον τελικό κυπέλου, η έκτη χρονιά ξεκίνησε με την κατάκτηση του Super Cup, αλλά σταμάτησε μέχρι εκεί γιατί με ανάγκασαν να φύγω. Η έβδομη χρονιά ξεκίνησε με την ομάδα να είναι και πάλι πρώτη και τέλειωσε με ένα εισιτήριο για την Ευρώπη. Η όγδοη ξεκίνησε με τα προκριματικά για το Europa League, όμως δεν τέλειωσε καλά και η ένατη χρονιά, αφότου ξεκινήσαμε την προετοιμασία τέθηκα εκτός πλάνων από τον προπονητή.
Έτσι συνέχισα να κάνω προπόνηση μονός μου για όλη τη χρονιά. Με λίγα λόγια αυτά ήταν τα 9 χρόνια που είχα στην ΑΕΛ. Γνώρισα κόσμο, έκανα φίλους ζωής, πέρασα μέσα από μεγάλες χαρές, αλλά και μεγάλες λύπες, γέλασα και έκλαψα, πανηγύρισα κι ηττήθηκα, έχασα και κέρδισα. Φεύγω με μια πίκρα μέσα μου, αλλά με πολλές αναμνήσεις, γνώσεις και εμπειρίες που θα με βοηθήσουν στη συνέχεια..!
Θα κλείσω με λίγα λόγια για τον υπέροχο κόσμο της ΑΕΛ ευχαριστώντας τον που πάντα στήριζε την ομάδα, αλλά και έμενα προσωπικά, νιώθω ότι εισέπραξα πολύ αγάπη και ήταν πάντα ο πρώτος λόγος για να τα δίνω όλα μέσα στο γήπεδο.
Νιώθω περήφανος που ήμουν και εγώ ένα μικρό κομμάτι σε αυτή την μεγάλη ιστορία της ΑΕΛ!
Ευχαριστώ…!».