ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΧΡ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ
Η επίθεση του Απόλλωνα βγάζει φωτιές, υπάρχει όμως ένα αλλά… Αυτό έχει να κάνει με την αμυντική λειτουργία, με τις επιστροφές των ακραίων επιθετικών και τις βοήθειες που καλούνται να δίνουν σε κάθε παιχνίδι, όταν η αντίπαλος έχει την κατοχή της μπάλας. Τόσο ο Σαντάνα, αλλά και ο Πέδρο δεν είχαν τις βοήθειες από τους πλάγιους επιθετικούς.
Ο Γιάκολις και ο Σκέμπρι ήταν εξαιρετικοί, αλλά δεν βοήθησαν αμυντικά και προς το τέλος της αναμέτρησης κόντρα στην ΑΕΛ χρειάστηκαν οι επεμβάσεις του Βάλε για να μη χαθεί το παιχνίδι. Το μυαλό των δύο τελευταίων ήταν μόνο στο αντίπαλο τέρμα, ξεχνώντας τα ανασταλτικά τους καθήκοντα.
Είναι αποδειγμένο πως η καλή άμυνα και το μηδέν παθητικό μπορεί να δώσει νίκες. Ο Απόλλων διαθέτει μια πλειάδα πολύ καλών επιθετικών, όμως χρειάζεται βελτίωση ο αμυντικός μηχανισμός κι αυτό μπορεί να γίνει με αναπτυγμένο και το αίσθημα της ασφάλειας στα μετόπισθεν. Ναι μεν δημιουργεί και σκοράρει, αλλά τα γκολ που πετυχαίνει «χάνονται», όταν η άμυνα μπάζει νερά…